Τελευταίο φετινό «πάρτι» στη Λεωφόρο!

Και να που φτάσαμε και στο τελευταίο φετινό «πάρτι» των Παναθηναϊκών στο Σπίτι μας, στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Κάπως «άγαρμπα» μας το έκοψαν, αφού υπάρχει και ένα έξτρα παιχνίδι με τον Ατρόμητο, αλλά το έχουμε ξαναπεί από την αρχή της σεζόν: Το «κλουβί» ΕΝΟΧΛΟΥΣΕ. Γι’ αυτό και βάζανε λυτούς και δεμένους κάθε εβδομάδα για να το κλείσουν. Γι’ αυτό και όταν δεν το κατάφερναν πήγαιναν στο plan B. Να σε γονατίσουν δηλαδή με χτυπήματα εκεί που πονάς, στα λεφτά. Με πρόστιμα για ψύλλου πήδημα!

Παναθηναϊκός εναντίον Αστέρα Τρίπολης λοιπόν το απόγευμα της Κυριακής στο Απόστολος Νικολαίδης. Με τον κόσμο να ΠΡΕΠΕΙ να είναι εκεί για να αποχαιρετήσει μια ομάδα που αν μη τι άλλο ξεπέρασε φέτος ΟΛΕΣ τις προσδοκίες. Ξεκίνησε μέσα στην αμφισβήτηση, με προετοιμασία που έμοιαζε με σχολική εκδρομή, με τα «σενάρια τρόμου» να δίνουν και να παίρνουν, με, με, με… και τελικά πέτυχε τόσα πολλά.

Πήρε Κύπελλο με 4-1 επί του ΠΑΟΚ, διέσυρε 0-3 τον πρωταθλητή στο Καραϊσκάκη, είναι έτοιμη για τη 2η θέση διεκδικώντας ακόμη και την έξοδο στο Τσάμπιονς Λιγκ, μα πάνω απ’ όλα αποτελεί την προσωποποίηση της ΥΓΕΙΑΣ σε ΟΛΟΥΣ τους τομείς. Και το σημαντικότερο; Ότι κατάφερε το πέτυχε ΜΟΝΗ ΤΗΣ. Κανείς δεν της χάρισε τίποτα. Αντιθέτως ήταν όλοι τους απέναντι και έψαχναν την ευκαιρία να στην κάνουν, την ίδια ώρα που οι αβάντες στους αντιπάλους σου ήταν… αμέτρητες.

ΟΚ, τα όσα έγιναν με τον ΠΑΟΚ «χάλασαν» και τρόμαξαν πολύ δικό μας κόσμ, «πείραξαν» αρκετά την εικόνα που είχαμε όλοι μας τις Κυριακές σε αυτόν τον απόλυτο ποδοσφαιρικό Ναό. Μα αυτά ήταν η εξαίρεση στον κανόνα. Ήταν ξένα προς τον Παναθηναϊκό, οι οπαδοί του οποίου ούτε καν ευθύνονται για όσα έγιναν. Για να το πω ακριβέστερα και για να μην γίνουμε σαν αυτούς που κοροϊδεύουμε, δεν τα ξεκίνησαν αν μη τι άλλο και έκαναν ότι έκαναν έπειτα από χοντρές και αναίτιες προκλήσεις των φιλοξενούμενων, καθώς και την - για να πω μαλακά - «περίεργη» χαλαρότητα της αστυνομίας.   

Θα είναι ωραία λοιπόν την Κυριακή στη Λεωφόρο και καλό θα είναι να μην λείψει κανείς. Πάμε στο γήπεδο, ρουφάμε την Παναθηναϊκή μαγεία , τραγουδάμε, χειροκροτούμε και παράλληλα σπρώχνουμε την ομάδα μας στη νίκη και ακόμη πιο κοντά στην πρωτιά των πλέι οφ.

Να πούμε τέλος και δυο λόγια για την καμπάνα. Για όσους είδαν και ξέρουν τι έγινε σαφώς και είναι πολύ αυστηρή. Για όσους απλά διάβαζαν «αντικειμενικές» (έτσι αυτοαποκαλούνται και γελάνε και τα πληκτρολόγια) εφημερίδες και σάιτ μπορεί να νομίζουν ότι μας έκαναν και χάρη. Ετσι τους είπαν, έτσι έγραψαν. Και τσίπα να παραδεχτούν αυτά που κάνουν ούτε είχαν, ούτε έχουν, ούτε θα έχουν ποτέ. Γι’ αυτό και σε λιγάκι θα τα διαβάζουν… μεταξύ τους αυτά που γράφουν. Ο ένας στον άλλον μέσα στο γραφείο. Ποιος θα τους αγοράζει άλλωστε όταν ξυπνήσει και ο τελευταίος;

ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεν λέμε ότι δεν έγινε τίποτα. Φέρνουμε απλά δύο άλλα (από τα δεκάδες) παραδείγματα για να αντιληφθεί  και ο τελευταίος πως παίζεται το παιχνίδι. Πρώτος γύρος στη Λιβαδειά, πλακώνονται οι Ολυμπιακοί με την αστυνομία στο ημίχρονο. Καθυστερεί 20 λεπτά να αρχίσει το ματς, σπάνε το μισό πέταλο, τραυματίες μεταφέρονται με φορεία και οι εκθέσεις είναι ΛΕΥΚΕΣ!

Δέκα μέρες πριν στο Περιστέρι, από βλακεία ενός σεκιουριτά, γίνεται το έλα να δεις. Μπαίνουν μέσα οι Ατρόμητοι και πέφτει ξύλο με τα ΜΑΤ για κανένα μισάωρο. Μιλάμε για καλό ξύλο, όχι αστεία. Σώμα με σώμα. Ο λογαριασμός; Χίλια ευρώ!!! Τι δεν καταλαβαίνεις φίλε Παναθηναϊκέ; Δυο χιλιάρικα τρώμε για τα… λέιζερ! Και εσύ κάτσε να μιζεριάζεις αν έκανε καλό κοουτσάρισμα ο Αναστασίου, τι παίκτες έφερε ο Νταμπίζας και γιατί δεν σου αρέσει το ένα ή το άλλο στον Αλαφούζο…