Ποιοι να μείνουν, να φύγουν, να έρθουν στον Ολυμπιακό

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται πλέον ο μεταγραφικός σχεδιασμός του Ολυμπιακού για την νέα χρονιά μετά και την οριστική παραμονή του Μίτσελ στον πάγκο της πειραϊκής ομάδας, αλλά και την επιστροφή του Νικοπολίδη στην θέση του βοηθού-προπονητή, με προοπτική που πλέον είναι φανερή να αναλάβει... κάποτε τον Ολυμπιακό.

Ας δούμε ποιοί είναι οι παίκτες που για μένα θεωρούνται αναντικατάστατοι στον ρόστερ του Ολυμπιακού, ποιοί είναι αυτοί που μπορούν να αποτελέσουν πολύ καλές «αλλαγές», ποιοί είναι αυτοί που πρέπει να φύγουν αλλά και σε ποιές θέσεις χρειάζονται επειγόντως μεταγραφικές κινήσεις.

Ας ξεκινήσουμε από την αμυντική γραμμή. Εκεί αναντικατάστατος θεωρείται μόνο ο τερματοφύλακας Ρομπέρτο, ο οποίος μαζί με τον Μέγερι αποτελούν ένα πολύ καλό δίδυμο, αρκεί ο Μίτσελ να δίνει και κάποια εύκολα παιχνίδια στο Μέγερι για να μην ζεσταίνει τον πάγκο και να παρακαλάει να τραυματιστεί ο Ρομπέρτο για να παίξει...

Όσον αναφορά τα πλάγια μπακ εκεί σίγουρα χρειάζεται επειγόντως ένα αριστερό μπακ καθώς ο Μπονγκ δεν έπεισε αλλά και για να μπορέσει επιτέλους ο Χολέμπας να παίξει σαν αριστερό χαφ για να ενισχύσει το κέντρο και την επίθεση και όχι να βαρεθεί την ζωή του στον Ολυμπιακό, σαν τον Τοροσίδη που βαρέθηκε να είναι μια ζωή το δεξί μπακ του Ολυμπιακού σε ένα πρωτάθλημα που και χωρίς δεξί μπακ θα έπαιρνε τον τίτλο, ενώ έσφυζε από ταλέντο για να παίξει δεξί χαφ και να προωθείται σημειώνοντας γκολ και αλλάζοντας εικόνες.

Στην θέση του δεξιού μπακ ο Σαλίνο έδειξε μια ιδιαίτερη φιλοτιμία και προσπάθεια και μάλλον θα του δοθεί και άλλη ευκαιρία αλλά επιθετικά δεν είναι το δεξί μπακ το οποίο χρειάζεται ο Ολυμπιακός στα ευρωπαϊκά παιχνίδια, άρα και εκεί χρειάζεται μεταγραφική κίνηση.

Στο κέντρο της άμυνας αναντικατάστατος είναι ο Σιόβας που θα γράψει την δική του ιστορία στον Ολυμπιακό, αλλά χρειάζεται δίπλα του έναν παίκτη που να είναι πολύ καλός και με την μπάλα κάτω ώστε να μπορεί να δώσει μια σωστή πάσα αντεπίθεσης και να προωθηθεί με την μπάλα μέχρι το χώρο του κέντρου, ενώ οι Παπαδόπουλος και Μανωλάς είναι δύο πολύ καλές εναλλακτικές λύσεις με τα υπέρ και τα κατά που έχουν σαν παίκτες.

Πάμε στον χώρο του κέντρου όπου αναντικατάστατοι είναι ο Μανιάτης ο Τσόρι Ντομίνγκες και ο Σάμαρης (αρκεί ο Μίτσελ να δουλέψει με το ταλέντο που έχει και όχι να του ζητάει να κάνει τα πάντα μόλις ήρθε από τον Πανιώνιο...). Φυσικά και ο Χολέμπας είναι αναντικατάστατος στο κέντρο σαν αριστερό χαφ αν τον χρησιμοποιήσει εκεί.

Ο Εντιγκά έδειξε προσπάθεια και φιλοτιμία αλλά μπορεί να αποτελέσει μόνο μια καλή αλλαγή και για αγώνες επιπέδου Τσάμπιονς Λίγκ δεν είναι το κάτι παραπάνω που θέλει ο Ολυμπιακός.

Για τον Μασάντο τα έχουμε πει, μηδέν προσφορά μηδέν γκολ ακόμα δεν ξέρουμε ποια είναι η θέση του, υψηλό συμβόλαιο, τατουάζ, πανηγυρισμούς και δηλώσεις που αρέσουν στην θύρα 7. Εάν ήταν Έλληνας θα ήταν μόνιμα εκτός 18άδας.

Ο Ολυμπιακός χρειάζεται στο κέντρο έναν ηγέτη για να βοηθήσει τον Τσόρι καθώς πλέον το επίπεδο στην Ευρώπη είναι πάρα πολύ υψηλό και ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να εξαρτάται μόνο έναν ηγέτη ο οποίος μπορεί να τραυματιστεί ή να μπλοκαριστεί από το σύστημα της αντίπαλης ομάδος, όπως έγινε με την Γιουνάιτεντ στο Μάντσεστερ. Είναι και ο Φουστέρ ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο που έχει μείνει όμως στάσιμο...

Και πάμε στην επίθεση όπου εκεί τα πράγματα είναι πιο δύσκολα καθώς υπάρχει ο εξαιρετικός και αναντικατάστατος Κάμπελ και από εκεί και πέρα το χάος.

Έφυγε ο Μήτρογλου (μάλλον σωστά γιατί ακόμα να παίξει άρα ο τραυματισμός του είναι σοβαρός) ο Ολαϊτάν έχει το γνωστό θέμα υγείας, ο Σέποβιτς δεν πήρε παιχνίδια για να τον κρίνουμε αντικειμενικά και πρέπει ο Μίτσελ να τον χρησιμοποιήσει στα εύκολα παιχνίδια καθώς έχει δείξει ότι βλέπει δίκτυα και υπάρχει και ο Βαλντέζ που φέρει ένα βαρύ όνομα αλλά πρέπει να θυμηθεί τον εαυτό του και την μπάλα που ήξερε καθώς έχει φανεί λίγος για την Ευρώπη και μόνο μέσα στο «Γ¨. Καραϊσκάκης» κάτι έχει δείξει...

Φυσικά και ο Σαβιόλα που πάει να εξελιχθεί σε νέο Ιμπαγάσα με ένα ματς τον μήνα και το ιατρικό επιτελείο πρέπει να πει αν μπορεί ή όχι...

Η επίθεση λοιπόν πρώτη στην λίστα των μεταγραφών, καθώς να μην ξεχνάμε ότι με τα εύκολα γκολ του Μήτρογλου ξεκίνησε πολύ καλά η χρονιά και όταν... χάθηκαν έκλεισε άσχημα...

Οι υπόλοιποι δεν κρίνονται και μόνο ο Μίτσελ ξέρει κάτι παραπάνω, ειδικά για τους μικρούς Έλληνες...

Αυτά σαν μια πρώτη αξιολόγηση των μεταγραφικών κινήσεων της πειραϊκής ομάδας (ελπίζω να μην ξέχασα κάποιον παιχταρά) και πρέπει να κλείσει οριστικά την πόρτα σε κάθε είδους «παλτό» και σε κάθε είδους μάνατζερ που μυρίστηκε λεφτά και πλασάρει «φύκια για μεταξωτές κορδέλες», αλλά και ούτε να πιστεύει ότι επειδή κάποιος παίκτης είναι καλός με την φανέλα μιας άλλης ομάδας στον ελληνικό πρωτάθλημα μπορεί να σηκώσει και το απίστευτο βάρος της ερυθρόλευκης φανέλας που σου δίνει δόξα, χρήμα, καταξίωση, αναγνώριση, σε εξασφαλίζει αλλά σε αποκαθηλώνει το ίδιο εύκολα εάν δεν την αξίζεις...