Χαμένη ευκαιρία, κερδισμένο στοίχημα!

Καταρχήν ουδείς αμφιβάλει πως ήταν πολύ κακό το ματς στο Περιστέρι. Ο Παναθηναϊκός ήθελε τη νίκη, έχει και καλύτερη και πιο φορμαρισμένη ομάδα, πλην όμως εγκλωβίστηκε από το σφιχτό παιχνίδι του αντιπάλου (από τις καλές ομάδες, που «ξέρουν» να παίζουν κλειστά και δεν κλείνονται απλά για να κλειστούν) και άφησε δυο πολύτιμους βαθμούς.

Έδειξε (σχετικά) πιο δραστήριος, είχε τη μεγάλη ευκαιρία με τον Καρέλη με το δοκάρι ακόμη να κουνιέται, φωνάζει δικαίως για ένα πέναλτι – μαρς που δεν δόθηκε στο 26’ στον Μπεργκ (από αυτά που λέει μια ψυχή πως επηρεάζουν το αποτέλεσμα…), ωστόσο στο τέλος μπορούσε ακόμη και να το χάσει το ματσάκι με 1-2 λάθη που έγιναν στα μετόπισθεν.

Το τελικό 0-0 ούτε επιτυχία φυσικά μπορεί να θεωρηθεί, ούτε βέβαια φέρνει και την καταστροφή καθώς το ξεκαθάρισμα είναι να γίνει στα πλέι οφ. Θα γινόταν σαφώς πιο εύκολη η ζωή σου αν το κέρδιζες το παιχνίδι, πλην όμως σε κάθε περίπτωση γνώμη μου είναι ότι ο Παναθηναϊκός είναι ανώτερος απ’ όσους θα παίξουν σε αυτό το «μίνι πρωτάθλημα» και στο φινάλε αυτός θα τερματίσει και πρώτος, αν οι αγώνες παιχτούν στα ίσια. Μέχρι τότε βέβαια έχουμε δρόμο, έχουμε και τη ρεβάνς του Κυπέλλου, γενικά έχουμε πολλά και διάφορα.  

Χάθηκε λοιπόν μια καλή ευκαιρία για νίκη, κόντρα στο μοναδικό αντίπαλο που δεν τον έχεις νικήσει ποτέ φέτος, αλλά το σημαντικό είναι ότι ο Παναθηναϊκός έχει γίνει ξανά ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ. Και δεν το λέμε αυτό φυσικά για τη βαθμολογική του θέση, αλλά για τη γενικότερη εικόνα του. Το τριφύλλι βγήκε πιο γρήγορα απ’ ότι θα περίμενε και ο πιο αισιόδοξος από την κρίση του, λειτουργεί ξανά σαν κανονική ομάδα, έχει στόχους, κάνει όνειρα, κοιτάει στα μάτια και μπορεί να υποτάξει τους ΠΑΝΤΕΣ, άλλους τους κερδίζει, άλλους όχι, έτσι (πρέπει να) είναι άλλωστε το ποδόσφαιρο.

Εξ ου και ο τίτλος λοιπόν για το κερδισμένο στοίχημα, εξ ου και η προσμονή για τα καλύτερα που νομοτελειακά θα έρθουν. Μέχρι τότε σαφώς και πρέπει να διορθωθούν ορισμένα πράγματα, σαφώς και πρέπει να επανέλθουν στη φόρμα τους 2-3 ποδοσφαιριστές κλειδιά, έτσι ώστε να είναι γεμάτη η φαρέτρα στην τελική αντεπίθεση.