Και τριάρα και μπαλάρα!
Ο Νικόλας Βασιλαράς γράφει στο Onsports για τον Παναθηναϊκό που επέστρεψε στις «τριάρες» και τις καλές εμφανίσεις
Άλλο ένα ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ βράδυ (είχε και Τάφο του Ινδού για τους αθεράπευτα ρομαντικούς στο καπάκι), από αυτά που ζούμε και τα ρουφάμε λεπτό προς λεπτό βιώσαμε ξανά στη Λεωφόρο. Με τον Παναθηναϊκό παρά τις απουσίες να προσφέρει αυτό ακριβώς που έγραψα και στον τίτλο: Και τριάρα και μπαλάρα!
Ο Γιάννης Αναστασίου θέλησε να δώσει ανάσες σε αρκετούς παίκτες που έχουν επιβαρυνθεί και τα «μωρά» του δεν τον πρόδωσαν. Και λέμε μωρά γιατί αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στην ενδεκάδα που τελείωσε το ματς με την Καλλονή και θα συνειδητοποιήσει ότι πλην Μέντες (που αν δεν χτύπαγε ο Ντίνας ίσως έβγαινε και αυτός) δεν υπήρχε παίκτης πάνω από 22. Για τέτοια… πλάκα μιλάμε ότι κάνει ο φετινός Παναθηναϊκός, ο οποίος με χαρακτηριστική άνεση έφτασε σε μια ακόμη τριάρα παίζοντας παράλληλα και πολύ καλό ποδόσφαιρο.
Οι μικροί άρπαξαν την ευκαιρία από τα μαλλιά, ο Παναθηναϊκός είχε διάρκεια και ρυθμό στο παιχνίδι του και με πρωταγωνιστή τον Καρέλη πήρε ένα ξεκούραστο τρίποντο κερδίζοντας για μια ακόμη φορά την αποθέωση από την κερκίδα. Στα αξιοσημείωτα επίσης και το γεγονός ότι με την παρουσία στην επανάληψη και πολλών διαρκείας που προφανώς δούλευαν στη Λεωφόρο βρέθηκαν κοντά στις δέκα χιλιάδες Παναθηναϊκοί σε ένα ματς ρουτίνας! Αν σας μοιάζει λίγο δείτε το πέταλο (το ποιο;) στην Τρίπολη και θα καταλάβετε τη διαφορά, αν και δεν τίθεται ουδεμία σύγκριση και γενικώς και ειδικώς…
Το λέγαμε από το καλοκαίρι, τότε που διάφοροι ξερόλες και γραφικοί κινδυνολογούσαν. Λέγαμε ότι νομοτελειακά αυτή η ομάδα θα φτάσει εδώ που έχει φτάσει. Διότι και δουλεύει αλλά και έχει και ανθρώπους που ΞΕΡΟΥΝ τη δουλειά. Α και φυσικά αυτούς τους ανθρώπους… κάποιος τους έφερε, δεν είδαν φως και μπήκαν. Το τελευταίο το λέμε απλά επειδή έχει γίνει μόδα η ατάκα όσων μέσα στην αμηχανία τους από την καλή εικόνα του τριφυλλιού λένε «στηρίζω την ομάδα, απορρίπτω τη διοίκηση» μην έχοντας καταλάβει ότι τα δύο αυτά κομμάτια είναι ΕΝΑ. Όπως και ο κόσμος φυσικά.
Πάει κι αυτό λοιπόν και πάμε παρακάτω. Το Σάββατο στο Περιστέρι κόντρα στον Ατρόμητο. Δύσκολο παιχνίδι, αλλά καμία σχέση με αυτό του πρώτου γύρου. Τότε που ο Παναθηναϊκός ακόμη «μάθαινε», που έχασε τον Μπεργκ και σε ένα πεντάλεπτο και το παιχνίδι. Στον περίφημο αγώνα που ακολούθησε το «πάρτι» της «13» μετά τη λήξη και όλοι κοίταγαν σαν τρελοί. Τώρα έχει «μεγαλώσει», είναι το φαβορί και πιστεύω πως έχει και τον πρώτο λόγο για τη νίκη. Περισσότερα, το βράδυ του Σαββάτου.
ΥΓ: Κατά τα άλλα και με αφορμή τα μεσημεριανά; «Μην δυσφημείτε το προϊόν» και «αν δεν έχετε αποδείξεις, μην μιλάτε». Χαχαχα…
ΥΓ1: Να τους έχεις φάει όπως τους έφαγες το Κύπελλο και να κάνεις σαματά για την πιο αδιάφορη ήττα σου δεν το λες απλά θράσος, αλλά πολλά παραπάνω. Ουδεμία έκπληξη φυσικά. Εχουμε ακούσει και χειρότερα…
ΥΓ2: Όσες φορές και να χάσουν πάντως από εδώ και πέρα μπας και… ξεχαστούν, ο «πρώτος» είναι που μένει για πάντα στο μυαλό.
