Αυτή η νύχτα μένει…

Πάμε να ασχοληθούμε λίγο με τα του αγώνα με τον Αρη, διότι με οτιδήποτε άλλο θα σαλτάρουμε. Ούτε να πάρουμε σοβαρά ανακοινώσεις, διαρροές, γραφικές στοχοποιήσεις στον κόουτς και λοιπές αστειότητες μπορούμε ούτε καν να σχολιάσουμε αποφάσεις.

Τι να σχολιάσεις δηλαδή; Ότι ο Ολυμπιακός τιμωρήθηκε με μία αγωνιστική και ΛΙΓΟΤΕΡΑ χρήματα απ’ ότι εμείς στη Λεωφόρο; Μα το κεκλεισμένων των θυρών ήταν… δεδομένο ακόμη και χωρίς τιμωρία. Ποιος θα πήγαινε στο γήπεδο άλλωστε; Από την άλλη αν τα όσα έγιναν στον Πειραιά έχουν καμιά σχέση με όσα (δεν έγιναν) στον πρώτο γύρο τότε απλά τα λόγια περιττεύουν οπότε μην χάνουμε τζάμπα το χρόνο μας.

Παναθηναϊκός εναντίον Αρη λοιπόν στο Ναό. Ενας Αρης που θα έχει και πριμ 400 χιλιάδες ευρώ αν σωθεί, που για να σωθεί θα πρέπει να πάρει αποτέλεσμα στη Λεωφόρο. Τώρα για τα τι και τα πως μην ρωτάτε παραπάνω. Προχωράμε παρακάτω.

Θα είναι ωραία στη Λεωφόρο και όποιος δεν έρθει… θα χάσει. Γενικώς είναι ωραία ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ στο Σπίτι μας, το δέσιμο μεταξύ ομάδας και κόσμου είναι απίστευτο κι αυτό το ξέρουν καλά όσοι έχουν πάει έστω και μια φορά. Ωστόσο είναι εκείνο που λέει και ο τίτλος: Αυτή η νύχτα μένει.

Οι παίκτες του Παναθηναϊκού αναμένεται να γνωρίσουν την αποθέωση από τον πράσινο λαό και φυσικά κάτι τέτοιο το αξίζουν και με το παραπάνω. Νίκες σαν αυτές της περασμένης Κυριακής δεν συμβαίνουν κάθε μέρα. Δεν μιλάμε άλλωστε για ένα απλό διπλό αλλά ένα κόντρα σε όλους και σε όλα μαγικό και ονειρεμένο πάρτι από αυτά που δύσκολα βγάζεις από το μυαλό σου.

Από εκεί και πέρα είναι προφανές ότι παρά την πανηγυρική ατμόσφαιρα οι παίκτες πρέπει και οφείλουν να συγκεντρωθούν στο ματς. Πολλές φορές μετά από μεγάλες νίκες έρχονται «κηδείες» καθώς όταν είσαι «αλλού» το κακό δεν θέλει και πολύ να γίνει. Γνώμη μου πάντως είναι πως το συγκεκριμένο team και όσοι το αποτελούν έχουν τον τρόπο να προσγειώσουν την ψυχολογία στο επίπεδο που πρέπει ή αν θέλετε καλύτερα να την εκμεταλλευτούν για καλό, δηλαδή για μια μεγάλη νίκη. Τα λέμε μετά το ματς. Ραντεβού στη Λεωφόρο