Είσαι ΠΟΛΥ μεγάλος τελικά!

Μπορεί να μοιάζει άδικο μετά από μια νίκη με καλή και πειστική εμφάνιση να… απομονώνεις σε ένα παίκτη, όμως ο τύπος αυτός πραγματικά είναι ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ. Ο Μάρκους Μπεργκ πήρε για μια ακόμη φορά την ομάδα από το χεράκι και απέδειξε όχι απλά ότι αποτελεί μια τεράστια μεταγραφή αλλά ένα επιθετικό παγκόσμιας κλάσης, κόσμημα για τον Παναθηναϊκό και το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Η άνετη επικράτηση στη Βέροια φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του μεγάλου αυτού επιθετικού, ο οποίος έκανε τα… πάντα όλα αποδεικνύοντας πως το δύσκολο στο ποδόσφαιρο είναι τελικά το… απλό. Θα μπορούσε να έχει κλείσει τη βραδιά και με χατ τρικ, θα μπορούσε να είχε απλά στείλει τη μπάλα στα… πουλιά (χλωμό το κόβω) και να χαθούν οι ευκαιρίες αλλά προτίμησε να αποδείξει ξανά ότι είναι ο ορισμός του ΠΑΙΚΤΗ – ΟΜΑΔΑΣ.

Μην ξεχνάμε ότι ο επιθετικός «ζει» και «πληρώνεται» από το γκολ, επομένως τι πιο φυσικό στο τετ α τετ του ξεκινήματος να τελειώσει τη φάση; Ο Μάρκους όμως προτίμησε να το δώσει έτοιμο στον Κλωναρίδη ώστε να μην υπάρχει κίνδυνος να χαθεί… ποτέ. Το ίδιο και στο δεύτερο. Δεν κοίταγε το τέρμα, μπας και πιάσει κανένα μονοκόματο σουτ, αλλά τον συμπαίκτη του, τον Ατζαγκούν (εξαιρετική εμφάνιση κι αυτός) , που ερχόταν σαν τρέιλερ. Του το σέρβιρε και εκείνος έκανε αυτό που έπρεπε...

Όσο για το τρίτο γκολ ήταν απλά το κερασάκι στην τούρτα, ήταν αυτό που άξιζε να πάρει ο διεθνής Σουηδός και το πήρε. Του έδωσε τη μπάλα ο Νάνο, που επίσης έκανε ένα ακόμη μεγάλο ματς δίνοντας απαντήσεις σε άμπαλους, κομπλεξικούς (ή και τα δυο μαζί;) κι αυτός την… ανάπαυσε για τρίτη φορά στα βεροιώτικα δίχτυα.

1-3 και… λίγα ήταν λοιπόν για τον Παναθηναϊκό, σε ένα παιχνίδι που επικράτησε ολοκληρωτικά, έκανε ότι ήθελε μέσα στο γήπεδο και νίκησε επιπλέον και τις αλλοπρόσαλλες αποφάσεις του Λιαχούδη και των βοηθών του. Δεν χρειάζεται να πούμε ότι δεν ήταν πέναλτι αυτό της  Βέροιας που δόθηκε με το έτσι θέλω μετά το 0-1. Το είδε όλη η Ελλάδα εκτός από αυτούς που έπρεπε.

Να μην πούμε ότι δεν υπήρχε καν φάουλ στο ξεκίνημα της φάσης, να μην πούμε για την κάρτα στον Μπεργκ που έτρωγε «ξύλο» όπως και οι υπόλοιποι από το πρώτο λεπτό (γενικώς για την ιστορία κάρτες – φάουλ υπέρ και κατά γράφεις… βιβλίο αν θέλεις φέτος), να μην αρχίσουμε να λέμε γιατί δεν θα τελειώσουμε ποτέ. Όποιος έχει μάτια βλέπει. Όποιος δεν βλέπει και δεν καταλαβαίνει ή δεν θέλει να καταλάβει απλά παπαγαλίζει το ποίημα «φτιάξτε ομάδα και μετά μιλήστε» ή το «είμαστε τόσο καλοί που δεν έχουμε ανάγκη τα σφυρίγματα». Αν και τελικώς αποδεικνύεται πως την έχετε και την παραέχετε ακόμα και τώρα...

Συμπερασματικά ο Παναθηναϊκός πήρε μια σημαντική νίκη σε μια έδρα που πέρσι διέλυσε (γενικότερα και ειδικότερα), έπαιξε το καλύτερό του παιχνίδι στο… 2014, σαφώς και έχει σφραγίσει την είσοδό του στα πλέι οφ και εκεί θα πάει για ότι το κάτι παραπάνω που (μπορεί και να) είναι στο χέρι του με βάση τη συνολική εικόνα των ομάδων. Σε κάθε περίπτωση πιστοποίησε για μια ακόμη φορά ότι φέτος παρά το τεράστιο οικονομικό πρόβλημα γίνεται ΔΟΥΛΕΙΑ σε όλους τους τομείς  και υπάρχει ΠΛΑΝΟ.

Κλείνοντας θα πρέπει για μια ακόμη φορά να σταθούμε στον κόσμο της ομάδας που ήρθε μαζικά από… παντού και πρασίνισε ΞΑΝΑ τον Βορρά. Ειδικότερα η εικόνα που υπάρχει σε κάθε ματς στο φινάλε και δείχνει το δέσιμο οπαδών και παικτών είναι το πιο μεγάλο όπλο και το μεγαλύτερο κέρδος του φετινού Παναθηναϊκού. Ετσι δεν φοβάσαι τίποτα και κανέναν, έτσι θα ξεπεράσεις πιο γρήγορα την κρίση σου και θα γίνεις και πάλι αυτός που ονειρεύονται τα εκατομμύρια των πιστών σου!