Το μυστικό... για τίτλους, διακρίσεις στο ποδόσφαιρο

Εάν έχετε μπει στον κόπο όπως και εγώ να ανακαλύψετε τα μυστικά της επιτυχίας τους θα είχατε καταλάβει πόσο ωραίο αλλά και εύκολο είναι να φτιάξεις μια μεγάλη ομάδα, εκτός αν πιστεύετε, όπως ορισμένοι, ότι αρκεί να πάτε να δείτε τις προπονήσεις μιας μεγάλης ομάδας και αμέσως θα γίνετε γνώστες ή ανήκετε στη κατηγορία όσων έχουν για άλλοθι της αποτυχίας τους τη διαιτησία.

Λοιπόν όλοι οι μεγάλοι προπονητές στην ιστορία του ποδοσφαίρου με τον έναν ή τον άλλο τρόπο λένε ότι η δημιουργία μιας μεγάλης ομάδος γίνεται ως εξής:

Καταρχήν η ομάδα θέλει έναν ηγέτη τερματοφύλακα. Ηγέτης δεν είναι ένα καλό παιδί που κάνει σωτήριες επεμβάσεις, γυμνάζεται καλά είναι χαμηλών τόνων και μπορεί να πιάνει τα άπιαστα αλλά και πάλι να μην εμπνέει εμπιστοσύνη. Για να σας δώσω να καταλάβετε ποιοί είναι οι ηγέτες τερματοφύλακες θα σας θυμίσω τον Κωνσταντίνου και τον Κελεσίδη. Δύο προσωπικότητες με πάθος, μαγκιά, αγριάδα που έλεγχαν όλοι την άμυνα αλλά είχαν και άψογη συνεργασία με το κέντρο και την επίθεση της ομάδας, όταν έκαναν έξοδο σάρωναν ότι έβρισκαν στον δρόμο τους, φόβιζαν τους αντίπαλους επιθετικούς και όλοι ένιωθαν ότι κάτω από τα δοκάρια είναι ένας «τίγρης» που επιβάλλεται σε συμπαίκτες και αντιπάλους. Θυμάμαι ένα παιχνίδι του Κελεσίδη στο Καραϊσκάκη με τον Πανιώνιο όπου η άμυνα του Ολυμπιακού ήταν αεράμυνα, ο Πανιώνιος έκανε συνέχεια τετ α τετ αλλά ο αίλουρος Κελεσίδης έκανε καταπληκτικές επεμβάσεις σαν να έλεγε «όλοι σας και μόνος μου» και χρειάστηκαν 3 πέναλντι για να δεχτεί γκολ από τα οποία έπιασε τα δύο. Ανάλογες ιστορίες έχει και ο Βασίλης Κωνσταντίνου που δεν είχε τα σωματικά προσόντα του αγαθού γίγαντα Βάντσικ αλλά ήταν τρομερός και φοβερός τερματοφύλακας.

Το πρώτο λοιπόν είναι ένας ηγέτης τερματοφύλακας…

Το δεύτερο είναι ένας ηγέτης στο κέντρο της άμυνας, για να μην σας κουράσω δεν θα αναφέρω ξένους παίκτες. Ποιός είναι ο ορισμός του ηγέτη στο κέντρο της άμυνας; Μα φυσικά παίκτες σαν τον Νοβοσέλαντς, τον Ζάετς, τον Καψή, τον Μανωλά. Προσωπικότητες που εμπνέουν κατευθύνουν, δίνουν λύσεις, αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες και δίνουν εμπιστοσύνη σε όλη την ομάδα, δείχνοντας στον αντίπαλο ότι «η μπάλα δεν περνάει» καθώς εκεί υπάρχει ένα ανθρώπινο τοίχος.

Και όχι να «βαφτίζουμε» αμυντικούς ηγέτες, δυνατά ψηλά παιδιά γυμνασμένα, άτεχνα χωρίς έντονη προσωπικότητα.

Το τρίτο μυστικό που χρειάζεται μια ομάδα και το πιο γνωστό φυσικά ένας ηγέτης στον χώρο του κέντρου. Ο τελευταίος που είδαμε στη χώρα μας είναι ο Ιμπαγάσα και μετά θα πρέπει να θυμηθούμε τον Ρότσα, τον Ντέταρι, τον Δεληκάρη, τον Δομάζο, τον Παπαϊωάννου, τον Κούδα, τον Χατζηπαναγή. Και φυσικά να μην βαφτίζουμε ηγέτες με το ζόρι παίκτες επειδή τους κάναμε μεταγραφή. Παραδείγματος χάριν ήρθε ο Μασάντο για ηγέτης στον Ολυμπιακό να πάρει την θέση του Ιμπαγάσα, αποδείχτηκε φυσικά ότι δεν είναι και από τότε όλοι οι προπονητές ψάχνουν να του βρουν μια θέση μέσα στην ομάδα, έχει παίξει δεκάρι, δεξί χαφ, αριστερό χαφ, αμυντικό χαφ, πίσω από τα σέντερ φορ, δεξί εξτρέμ, αριστερό εξτρέμ, μπροστά από τα σέντερ μπακ,και τώρα απλώς κατέληξε μια καλή αλλαγή στον πάγκο, μέχρι να βρεθεί μια ομάδα και να τον ζητήσει.

Το τέταρτο και τελευταίο μυστικό για τη δημιουργία μιας μεγάλης ομάδας είναι ένας ηγέτης επιθετικός και για να μην σας κουράζω με αναλύσεις καθώς πιστεύω ότι καταλάβατε το νόημα, θα αναφέρω μερικούς ηγέτες στην επίθεση όπως τον Βαζέχα, τον Μαύρο, τον Μητρόπουλο και τον Βιερίνια! Ηγέτης επιθετικός δεν είναι μόνο αυτός που βάζει πολλά γκολ, αλλά αυτός που έχει τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα να επιβάλλεται σε όλη την ομάδα και να αλλάζει τον ρυθμό της.

Ακόμα και ο Μήτρογλου δεν ανήκει σε αυτήν την κατηγορία παρά την τεράστια εξέλιξη του.

Όλοι λοιπόν οι κορυφαίοι προπονητές και πρόεδροι που πέρασαν από τον χώρο του ποδοσφαίρου, ήθελαν και έψαχναν τέσσερις τέτοιους ηγέτες τους πλαισίωναν με καλά ποδοσφαιρικά εργαλεία γύρω τους για να φτάσουν σε τίτλους και να μην φοβούνται κανέναν αντίπαλο.

Τα μυστικά της προπονητικής αναφέρουν και άλλα δυο στοιχεία που έχουν βελτιωθεί σε πολύ μεγάλο βαθμό στην χώρα μας όπως είναι το ιατρικό επιτελείο, ο γυμναστής, η φυσική κατάσταση. Βλέπουμε πόσο καλά δουλεύουν στους τομείς αυτούς ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός.

Εκεί που ακόμα είμαστε πολύ πίσω είναι οι σωματοδομή, η δύναμη και οι τοποθετήσεις του σώματος. Π.χ. θα βλέπετε στα ευρωπαϊκά παιχνίδια τα τζαρτζαρίσματα και τις κόντρες και τις τοποθετήσεις του σώματος απέναντι σε Άγγλους και Γερμανούς όπου πολλές φορές οι παίκτες των Ελληνικών ομάδων είναι «φτερά στον άνεμο».

Υ.Γ.: Για να ευλογήσω και τα γένια μου αυτό το Σαββατοκύριακο είχα 100% επιτυχία στις προτάσεις για τα παιχνίδια στην Σούπερ Λίγκα με αποκορύφωμα το ακριβές σκορ 3-1 της νίκης του Παναθηναϊκού.