Οι καλικάτζαροι... του ελληνικού πρωταθλήματος

Αυτό συμβαίνει σε όλα τα πρωταθλήματα και φυσικά και στο ελληνικό που δεν μπορεί να αποτελεί εξαίρεση σε ένα παγκόσμιο φαινόμενο με τα θετικά και τα αρνητικά του. Απόλυτες λύσεις δεν υπάρχουν, παρά τα όσα λένε οι «ρομαντικοί» και η μόνη αντιμετώπιση του φαινομένου της διαφθοράς, είναι να αποτελεί θλιβερή μειοψηφία και όχι να έχει μεγάλα ποσοστά, καθώς τότε... χάνεται η μπάλα και επικρατούν τα κατακάθια και εξαφανίζονται οι αξίες.

Να δώσω μερικά παραδείγματα θλιβερών μειοψηφιών που προσπαθούν να επιβάλλουν τις απόψεις και τις τακτικές τους στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Π.χ. οι λεγόμενες Ολυμπιακάρες, Παναθηναϊκάρες και ΠΑΟΚάρες - αφήνουμε τις μικρές ομάδες που και μικρά τέτοια ποσοστά έχουν αλλά δε μπορούν και να επιβάλλουν τα θέλω τους - . Ποιοί είναι αυτοί;;; Μα φυσικά αυτοί που θέλουν να κερδίζει η ομάδα τους με εφτά μέτρα οφσάιντ, και τρείς μαϊμούδες πέναλτι πανηγυρίζοντας σαν τρελοί την άδικη νίκη της ομάδας τους!! Επίσης είναι οι ίδιοι τύποι που φωνάζουν «διέλυσε τους Προεδράρα... Σκίστους... Στείλτους στη β' Εθνική, είσαι μεγάλος πρόεδρος, φέρε μας τον Μέσι» και ένα σωρό άλλα υψηλού επιπέδου γλειψίματος!!

Άλλη θλιβερή μειοψηφία είναι αυτοί που κάποτε ανήκαν στις θύρες τον φανατικών με μακρυά μαλλιά, ξύλο, μπινελίκια, συγκρούσεις με την αστυνομία και τώρα που μεγάλωσαν σε ηλικία πήγαν στη θύρα των επισήμων με γραβάτα και ακριβά ρούχα και μετέφεραν εκεί όλη τη φανατίλα τους. Αν έχετε πάει ποτέ στα λεγόμενα επίσημα θα έχετε καταλάβει ότι ο φανατισμός το πάθος και η νίκη πάση θυσία επικρατεί απόλυτα κάνοντας τις θύρες των φανατικών να μοιάζουν με... πανεπιστήμια.

Αν μάλιστα ανήκετε στη φιλοξενούμενη ομάδα και θεωρήσετε ότι επειδή είστε στα επίσημα μπορείτε να πανηγυρίσετε το γκολ της ομάδας σας τότε το καλύτερο που θα σας συμβεί είναι να θυμηθείτε... τι έπαθε ο Αθανάσιος Διάκος!

Άλλη θλιβερή μειοψηφία στο χώρο του ελληνικού πρωταθλήματος αλλά ευτυχώς κοντεύει να εκλείψει είναι οι γραφικοί που ασχολούνται με τις κληρώσεις των διαιτητών που παρευρίσκονται με κάποιο τρόπο και μόλις βγει κάποιος διαιτητής υποτίθεται «φιλικός» στην ομάδα παίρνουν αμέσως τηλέφωνο τον πρόεδρο και λένε «τα κατάφερα πρόεδρε μην ανησυχείς θα μας παίξει καλά, είμαι μεγάλος». Τώρα εάν βγει κάποιος διαιτητής που δεν θεωρείται «φιλικός» τότε ξαναπαίρνουν τηλέφωνο τον πρόεδρο και λένε «δυστυχώς μας στήσανε πρόεδρε θα μας παίξει ο τάδε... πάρε τα μέτρα σου εγώ έκανα ότι μπορούσα έδωσα αγώνα!!!» και φυσικά δεν έχουν κάνει τίποτα ούτε στη μία ούτε στην άλλη περίπτωση αλλά πουλάνε εκδούλευση για κάποιο χαρτζιλίκι ή για κάποια θεσούλα.

Άλλη θλιβερή μειοψηφία είναι αυτοί που κάνουν τους πρόεδρους χωρίς όμως να έχουν την ανάλογη οικονομική επιφάνεια, αρχίζουν να κουβαλάνε καραβιές παικτών από την Αφρική, μετά αρχίζουν να πουλάνε όποιον ξεχωρίσει ή να μην πληρώνουν όποιον δεν αξίζει ενώ σύμφωνα με τα όσα έχουν γραφτεί στις εφημερίδες έχουν δαπανήσει πολύ μεγάλα ποσά για αυτούς. Εάν δεν τους βγει κανένα σενάριο αρχίζουν τις «κολεγιές» με τους προέδρους των μεγάλων ομάδων για να πάρουν κάποιους δανεικούς, κάποια διαιτητική εύνοια ή να παίξει η ομάδα τους σαν λιοντάρι, όταν αντιμετωπίζει κάποιον άλλον αντίπαλο του μεγάλοπροέδρου!!!

Άλλη θλιβερή μειοψηφία, για να μην λέτε ότι καλύπτω το σινάφι μας είναι και στο χώρο της δημοσιογραφίας με τα περίφημα πρωτοσέλιδα «Φάτε τους, σκίστε τους, ρίχτε τους στη θάλασσα, έτσι αγαπάει ο… μαϊμούδες και όλο το ζωικό βασίλειο.

Άλλη μια θλιβερή μειοψηφία θα αναφέρω τους λεγόμενους τσαμπουκάδες παίκτες που μη μπορώντας να σταθούν στο σύγχρονο ποδόσφαιρο αρχίζουν τις κλωτσιές, τις μπουνιές, το καράτε, το ζίου ζίτσου και μετά το αφιερώνουν στον «υπέροχο λαό της ομάδας» με ανάλογες δηλώσεις για να γίνουν τα αγαπημένα παιδιά της εξέδρας και να έχουν θέση στην ομάδα έτσι ώστε αν ο προπονητής δεν τους χρησιμοποιεί να αναγκαστεί να πάρει... τα βουνά!!

Μετά είναι οι διαιτητές και οι παρατηρητές που συχνά πυκνά μας τρελαίνουν με τις αποφάσεις τους, καθώς υπάρχει μια κατηγορία που δεν αντέχει την πίεση της έδρας και για αποφύγει τα μπινελίκια σφυρίζει ανάλογα με την εξέδρα, άλλοι που προσπαθούν να παίξουν με το πλεονέκτημα δημιουργώντας κωμικοτραγικές φάσεις και άλλοι που δεν μπορούν να ακολουθήσουν τον ρυθμό του παιχνιδιού και σφυρίζουν κάθε 30" και δίνουν 20 κάρτες, και φυσικά τα λεγόμενα καλά παιδιά που πάντα είναι με τον ισχυρό.

Είναι και άλλες περιπτώσεις αλλά μέρες που είναι ας μείνουμε στις πιο κραυγαλέες.

Αυτά όλα είναι θλιβερές μειοψηφίες αλλά αν τις αθροίσουμε κάνουν μια μεγάλη δύναμη!!! Για να πούμε και κάτι καλό στοιχηματικά τουλάχιστον το ελληνικό πρωτάθλημα είναι από τα πιο προβλέψιμα για τους παίκτες του στοιχήματος καθώς στη χώρα μας ο ισχυρός ή αυτός που θέλει τους βαθμούς ή αυτός που έχει την έδρα ξέρουμε ότι θα νικήσει σε αντίθεση με τα άλλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα που τα μπαμ και τα μπουμ είναι φοβερά, αλλά εκεί τα λέμε ομορφιά του ποδοσφαίρου... πχ τα τελευταία αποτελέσματα που έχει φέρει η Ρόμα, η Παρί Σεν Ζερμέν, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεν και η Τσέλσι... Για το στοίχημα θα μιλήσουμε αναλυτικά άλλη φορά προσθέτοντας και τις προβλέψεις μου.

Καλά Χριστούγεννα με Υγεία!!!