Παναθηναϊκός για να… γουστάρεις!

Να ‘χα χίλια μάτια, την Πανάθα να βλέπω. Σίγουρα αυτό και πολλά άλλα αναφώνησαν ουκ ολίγες φορές όλοι όσοι είδαν το παιχνίδι με την Καλλονή. Το καλύτερο φετινό ματς του τριφυλλιού, ίσως και το καλύτερο γενικώς στο ελληνικό πρωτάθλημα. Αν κάποιος έχει να προτείνει κάτι άλλο, εδώ είμαστε για να το συζητήσουμε, όμως θα πρέπει να ψαχτεί αρκετά…

Από πού να αρχίσεις και που να τελειώσεις με όλα όσα είδαμε στο ΟΑΚΑ. Εκεί όπου κρύφτηκε το τόπι με τον Παναθηναϊκό να είναι από τη μέση και μπροστά πραγματική φωτιά. Να πεις για τη γκολάρα του Μπεργκ; Για το δεύτερο του Πράνιτς; Για τον Καρέλη που δεν τον έπιαναν ούτε με λάσο κι ας μην βρήκε δίχτυα; Τρία χρόνια και κάτι είχε να βάλει τέσσερα γκολ εκτός έδρας ο Παναθηναϊκός. Και μπορούσε, τρόπος του λέγειν, να βάλει και… δεκατέσσερα!

Για να μην πλατειάζουμε και λέμε τα ίδια και τα ίδια ΕΝΑ πράγμα αποδείχτηκε ξανά στο παιχνίδι με τους Λέσβιους. Ότι ο Παναθηναϊκός είναι ΟΜΑΔΑ με όλη τη σημασία της λέξης, ότι γίνεται φοβερή δουλειά με σημασία στη λεπτομέρεια και ότι η βαθμολογία… δεν λέει την αλήθεια. Ούτε στη διαφορά με τον Ολυμπιακό, ούτε και με τον ΠΑΟΚ.

Δεν είπε κανείς ότι η ομάδα θα διεκδικούσε πρωτάθλημα. Αλίμονο. Δεν θα γίνουμε γραφικοί σαν αυτούς που κοροϊδεύουμε, σαν αυτούς που βαφτίζουν πέναλτι τις βουτιές. Απλά πολύ απλά ο Παναθηναϊκός όταν δεν είναι στη μέρα του και δεν παίζει… θα χάσει. Είτε γιατί δεν θα μπαίνει η μπάλα στα δίχτυα, είτε γιατί κάποιος Ζαχαριάδης και σία θα του το απαγορέψει.

Είναι επίκαιρη αυτή η κουβέντα με αφορμή διάφορες ομορφιές που είδαμε και αυτή την εβδομάδα. Στη Γαλλία η Παρι δεν έπαιξε μπάλα μεσοβδόμαδα με την Εβιάν και έχασε. Στην Αγγλία η Σίτι, η Τσέλσι, το ίδιο. Στην Ιταλία η Μίλαν, γενικώς παντού όποιος αξίζει να νικάει κερδίζει. Όποιος για τον άλφα ή το βήτα λόγο δεν είναι καλά, χάνει πόντους. Μόνο εδώ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να χάνει βαθμούς μία ομάδα, μόνο εδώ βιάζεται καθημερινά η λογική και η δημοσιογραφία καθώς οι περισσότεροι αρνούνται να πουν και αυτό που βλέπουν.

Κλασικό παράδειγμα τα πρωτοσέλιδα της Κυριακής. Μπορεί ο Αγγλος σπίκερ να μίλησε για… καταδύσεις, εδώ όμως στην καλύτερη θα διαβάσεις ότι «φωνάζει ο Αστέρας για το πέναλτι». Καταρχήν δεν φώναξε κανένας Αστέρας, που και να φώναξε… καλά να πάθει με αυτά που ψηφίζει, αλλά το θέμα είναι πότε θα φωνάξουν και αυτοί που πάνε στο γήπεδο όχι για να πουν ποιος φωνάζουν, αλλά για να διαβάσουμε την άποψή τους… Ε;

Ξεφύγαμε όμως. Πάμε ξανά στα δικά μας. Ο Παναθηναϊκός με αυτά και με αυτά είναι ομάδα που γουστάρει ο οπαδός να τη βλέπει. Που φτιάχνεται. Με πιτσιρικάδες που δίνουν το… 101%, με ξένους παίκτες μεγάλης κλάσης που «ξυπνάνε» και κάνουν παπάδες και με μια κερκίδα που δεν χορταίνει στα 90 λεπτά και κάθεται άλλη μισή ώρα στο ΟΑΚΑ για να «χορεύει» στους ρυθμούς του νέου συνθήματος. «Στα αστέρια θέλω γήπεδο» και πάει λέγοντας. Ή μάλλον πάει… χορεύοντας. Αυτή η σχέση που χτίστηκε φέτος, αυτό το δέσιμο είναι το μεγαλύτερο κέρδος. Ομάδα και οπαδοί ΜΑΖΙ, μια γροθιά! Και όλα τα υπόλοιπα αργά ή γρήγορα θα έρθουν…