Ο ορισμός της ΟΜΑΔΑΣ!

Αυτό που φαίνεται εδώ και αρκετό καιρό επιβεβαιώθηκε για μια ακόμη φορά στην (δυστυχώς άδεια) Λεωφόρο. Ο Παναθηναϊκός που χτίζεται φέτος είναι ο ορισμός της ΟΜΑΔΑΣ. Μια εικόνα ή καλύτερα μια φάση, χίλιες λέξεις. Κοιτάξτε το τρίτο γκολ και θα καταλάβετε το σκεπτικό πάνω στο οποίο αποτυπώνεται ολόκληρο το φετινό τριφύλλι.

Ο Μπεργκ είναι φάτσα με το 3-1, μπορεί να «σκοτώσει» τον Βελλίδη με όποιον τρόπο θέλει αλλά δεν το κάνει. Το σιγουρεύει δίνοντάς το στον Καρέλη. Και μιλάμε για έναν επιθετικό – όνομα, από αυτούς που «ζουν» για (και από) τα γκολ όμως το μυαλό του δεν βρίσκεται στο «εγώ» μα στο «εμείς».

Αυτό ήταν το κερασάκι, πάμε να δούμε και την τούρτα. Ο Παναθηναϊκός επιβεβαίωσε για μια ακόμη φορά ότι είναι σε πολύ καλό δρόμο. Σε ένα ματς με αντίπαλο που καλώς ή κακώς είσαι κοντά (όπως ήταν και αυτό με την Τρίπολη) έδειξες χαρακτήρα, ποιότητα αλλά και αντανακλαστικά παίρνοντας μια δίκαιη και εμφατική νίκη.

Στο πρώτο ημίχρονο οι πράσινοι έκαναν ένα από τα καλύτερά τους παιχνίδια και το 1-0 ήταν ελάχιστο για να φανερώσει την εικόνα του αγώνα. Με κορυφαίο όλων ΜΑΚΡΑΝ τον Μέντες (ο οποίος εδώ και 1,5 μήνα είναι όλα τα λεφτά, κόντρα στον κάθε άμπαλο που βιάστηκε όχι να τον κρίνει, αλλά να τον «τελειώσει») έφτασε πολλές φορές κοντά στο γκολ αλλά δεν κατάφερε να βάλει άλλο πλην εκείνου που πέτυχε με… τρομακτική άνεση ο Μπεργκ, με τακουνάκι.

Στην επανάληψη το τριφύλλι μπήκε για 5-10 λεπτά εξίσου δυνατά, δεν κατάφερε να πετύχει δεύτερο τέρμα, έχασε το κέντρο και από μια αδράνεια μαζί και το προβάδισμα. Πριν το κακό γίνει μεγαλύτερο, η απάντηση του Αναστασίου από τον πάγκο ήταν άμεση. Ο Ατζαγκούν και ο Καρέλης έδωσαν μέτρα και φρεσκάδα, ανέβασαν ψηλά την ομάδα και η νίκη μπορεί να ήρθε στο τέλος αλλά ήταν απόλυτα δίκαιη.

Κλείνοντας δυο λόγια για τις τελευταίες διοικητικές εξελίξεις. Πρώτον δεν βλέπω πως μπορεί να χαλάσει το deal με τον τρόπο που έχει παρουσιαστεί και δεύτερον δεν μπορώ να σκεφτώ με… τίποτα ποιος ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ δεν θα επιθυμεί να γίνει πράξη και η ομάδα να αλλάξει σελίδα. Μπορεί να υπάρχουν και τέτοιοι αλλά για μένα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Παναθηναϊκοί, με αφήνουν παγερά αδιάφορο και δεν νομίζω ότι τους παίρνει να «εκδηλωθούν» κιόλας.

Ο Γιάννης Αλαφούζος μέσω της Συμμαχίας έχει ήδη πετύχει σε μεγάλο βαθμό το στόχο και το ρόλο του θεματοφύλακα. Όχι απλά να μην διαλύσει δηλαδή ο Παναθηναϊκός αλλά να αρχίσει να χτίζεται εκ νέου με ΥΓΙΕΙΣ βάσεις. Αυτό πέρα απ’ όλα τα άλλα θέλει και χρόνο και χρήμα και στο διάστημα αυτό δεν σταμάτησε να ψάχνει για ΣΟΒΑΡΟΥΣ επενδυτές. Ξέρετε και ξέρουμε βέβαια ότι δεν εμφανίστηκε ουδείς, επομένως ακόμη και αυτό που μέχρι τώρα έχει επιτευχθεί δεν το λες και λίγο.

ΟΜΩΣ , το μπάσιμο του Δημήτρη με όλα όσα τον συνοδεύουν φαντάζει αυτή τη στιγμή σαν την ΙΔΑΝΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ για να λύσει ο Παναθηναϊκός μια ώρα αρχύτερα όλα του τα θέματα και να βρεθεί ξανά εκεί που τον ονειρεύονται τα εκατομμύρια των οπαδών του. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο…