Το προφανές «ξύπνημα» και το Κύπελλο!

Να τα πάρουμε με τη σειρά, αφού λόγω της ζόρικης ιστορίας με τον Μαρινάκη δεν τα είπαμε. Πάμε στο αγωνιστικό κομμάτι καταρχήν. Ο Παναθηναϊκός επιβεβαίωσε για μια ακόμη φορά πως ακόμη και με αυτά τα λίγα όπλα που διαθέτει κάνει μια πολύ σοβαρή δουλειά βασισμένη σε ΠΛΑΝΟ και όχι όσα πάνε και όσα έρθουνε.

Μπορεί αυτό να μην αποτυπώνεται πλήρως στη βαθμολογία καθώς υπήρχαν ματς που είτε δεν τον «άφησαν» να τα πάρει, είτε ήταν απλά άτυχος, αλλά στο γήπεδο φαίνεται ΞΕΚΑΘΑΡΑ. Αν είχες βέβαια 7-8 πόντους ακόμη, όπως θα μπορούσες, τότε θα κέρδιζες και τις εντυπώσεις.

Ναι, σαφώς και δεν σκότωσε κανένα θηρίο στη Θεσσαλονίκη επιβεβαίωσε ωστόσο ότι είναι μια ομάδα που φτιάχνει ισχυρό χαρακτήρα και που δεν την παίρνει από κάτω. Και δεν είναι η πρώτη φορά φέτος. Χάνεις από τον Πανθρακικό και αντιδράς. Πας δηλαδή και κάνεις δυο διπλά στην Κρήτη. Χάνεις όπως έχασες από τον Ολυμπιακό στη Λεωφόρο και βγαίνεις ξανά δυνατός «απαντώντας» με διπλό στη Θεσσαλονίκη. Κάτι λέει αυτό, αν μη τι άλλο. Ειδικότερα όταν γίνεται λόγος για μια ομάδα βασιζόμενη σε νεαρά και άπειρα παιδιά….

Πάμε και σε ατομικά στοιχεία. Να μιλήσουμε για δυο παίκτες που είχαν ακούσει πολλά, που είχαν γίνει ανέκδοτα από διάφορους παπαρολόγους που ΜΟΝΟ αυτό ξέρουν να κάνουν. Γιατί την τελευταία φορά που είδαν μπάλα κοντά τους, την πήγαν στο τμήμα για βόμβα. Και κρατούσαν και τα αυτιά τους περιμένοντας το «μπαμ»! Είναι οι ίδιοι που το καλοκαίρι προέβλεπαν με σιγουριά πως… θα πέσει ο Παναθηναϊκός και τώρα θεωρούν υποχρέωση να πάρει το Κύπελλο, για το οποίο θα τα πούμε παρακάτω.

Ο Μέντες λοιπόν και ο Νάνο έχουν ξυπνήσει και είναι από τα πρώτα βιολιά του τριφυλλιού. Ο πρώτος εδώ και ένα μήνα (από το ματς με τον Αστέρα στη Λεωφόρο) καταθέτει την ποιότητά του και κάνει τη διαφορά στη μεσαία γραμμή. Θα θυμάστε πως το λέγαμε από την πρώτη μέρα. Δεν μπορεί να είναι αυτό που φαινόταν και υπήρχε ΛΟΓΟΣ που αρχικώς ήταν έξω από τα νερά του. Το παιδί είχε να παίξει ένα χρόνο. Ρυθμό έψαχνε, δεν ήταν «παλτό», «πεταμένα λεφτά» και άμπαλος όπως (σας) έλεγαν οι… original άμπαλοι.

Τα ίδια πάνω κάτω και με τον Νάνο, άσχετα αν μιλάμε για άλλη περίπτωση από τον Μέντες και φυσικά με διαφορετικό βιογραφικό. Εκανε κι αυτός κάποια λάθη όταν ΟΛΗ η άμυνα ψαχνόταν και έκανε λάθη, όμως περάσαμε στο άλλο στάδιο. Τον βαφτίσαμε ότι δεν μπορεί να βγάλει ούτε σέντρα! Άλλο κι αυτό. Να πει κανείς ότι ανασταλτικά υπήρξαν «θέματα» (που πλέον δεν έχει) να το δεχτούμε. Μα εδώ δεν μιλάμε για αριστερό μπακ, αλλά για ΧΑΦ! Είναι δυνατόν να μην σεντράρει καλά ρε αδερφέ;

Όπως και να ΄χει κανείς δεν λέει ότι είναι ο… νέος Ρομπέρτο Κάρλος, δεν είναι όμως και για πέταμα ρε αδερφέ. Ρωτήστε και τον Κάμπελ… Είναι μια αξιοπρεπέστατη μονάδα, ένας πολύ καλός ΑΘΛΗΤΗΣ. Και θα δείτε ότι ανάλογη εξέλιξη θα έχει και ο Μπαϊράμι όταν με το καλό επιστρέψει. Διότι κι αυτός είχε σοβαρό λόγο που δεν έδινε αυτά που μπορούσε.

Να δούμε λίγο και το Κύπελλο τώρα. ΠΡΑΓΜΑΤΙ η κλήρωση είναι καλή για τον Παναθηναϊκό, τι να λέμε τώρα; Από το να λες ότι «πάμε τελικό» μέχρι να φτάσεις κιόλας υπάρχει πάντα μια σοβαρή απόσταση. Σαφώς και είναι στο χέρι σου, σαφώς και υπάρχει μια χρυσή ευκαιρία ακόμη και να το σηκώσεις πλην όμως υπάρχει δρόμος ακόμη και καλό είναι να βλέπουμε τα ματς ένα – ένα, άντε δύο – δύο αφού υπάρχουν και επαναληπτικοί.

Τόσο ο Παναθηναϊκός έχει φάει χαστούκια παλιότερα από Εργοτέλη και Πανσερραϊκό (ομάδες Β’ Εθνικής τότε) όσο και ο Ολυμπιακός ακόμη και η ΑΕΚ με ΠΑΣ (Β’ Εθνική) και Μηχανιώνα. Γι’ αυτό και η συγκεκριμένη διοργάνωση χαρακτηρίζεται ως ο θεσμός των εκπλήξεων. Πόσω μάλλον όταν ακόμη δεν είσαι όπως πρέπει, ψάχνεσαι και έχεις σκαμπανεβάσματα, πόσω μάλλον όταν δεν θα σε «θέλουν» κιόλας στον τελικό…

Σε κάθε περίπτωση πάντως και για να μην μικραίνουμε τον Παναθηναϊκό περισσότερο απ’ ότι τον έχουν ήδη μικρύνει ΝΑΙ το να φτάσεις μέχρι τον τελικό αν μη τι άλλο συνιστά ΕΥΚΑΙΡΙΑ, ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ και ΑΝΤΑΠΟΔΩΣΗ στον κόσμο που σε στηρίζει ακόμη. Αυτό και τίποτα άλλο…