Κι όμως είναι ακόμη… ΕΔΩ!

Καταρχήν για να τα βάλουμε σε μια σειρά  και να μην μπερδευόμαστε. Είμαι 38 χρονών και όχι… 15. Επομένως ξέρω καλά τι σημαίνει και πόσο πονάει μια – οποιαδήποτε και οπουδήποτε - ήττα από τον Ολυμπιακό, ξέρω πως μεγαλώσαμε παλιά και πόσο στη «φάπα» τους είχαμε. Αναγκαίος ο πρόλογος για να αποδειχτεί ότι ο αρθρογράφος… επικοινωνεί με το περιβάλλον. Πάμε παρακάτω, πάμε στα φρέσκα.

Είναι η πρώτη φορά που μετά από ήττα σε ντέρμπι μετράς περισσότερα οφέλη, παρά πληγές. Δεν το λέω εγώ, το είπαν 15.000 ομοϊδεάτες μας μετά τη λήξη του ματς σε μια πρωτοφανή (μετά από ήττα) αποθέωση για τα «μωρά» του Αναστασίου. Σε μια σκηνή που την σκέφτεσαι και ανατριχιάζεις, σε μια στιγμή… αυστηρά για Παναθηναϊκούς.  

Και προλαβαίνω τους βιαστικούς. ΟΧΙ, ο Παναθηναϊκός ΔΕΝ ΜΙΚΡΑΙΝΕΙ από κάτι τέτοια κύριοι. Ο Παναθηναϊκός έχει μικρύνει για ένα σωρό άλλους λόγους που τους έχουμε υπεραναλύσει, όμως είναι ακόμη ΕΔΩ . Και αντιστέκεται κόντρα στα σενάρια καταστροφολογίας του κάθε απίθανου. Σήμερα μπορεί να έχασε, αύριο θα κερδίσει. Γιατί η ομάδα αυτή όχι απλά δεν διαλύεται αλλά είναι ζωντανή έχοντας παρόν και μέλλον.

Δεν χωράει αμφιβολία ότι αν το παιχνίδι έφευγε από την ισοπαλία αυτό θα έπρεπε να είναι ΜΟΝΟ για νίκη του τριφυλλιού. Το είδαν και οι… τυφλοί. Αυτό είναι όμως το ποδόσφαιρο, γι’ αυτό δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος. Να τους έχεις πατήσει και να χάνεις από το πουθενά. Ε όχι και έτσι ρε γαμώτο. Όμως προχωράμε. Συνεχίζουμε με το κεφάλι ψηλά και με πίστη ότι τα δύσκολα πέρασαν.

Αλλωστε δεν είχε και πολλά να χάσει ο Παναθηναϊκός από το ματς αυτό. Χαμένο τον είχαν οι περισσότεροι. Από τις… στοιχηματικές εταιρίες που φτάσανε να πληρώνουν ακόμη και 6.50 τον άσο (τον έπαιξα, να την πω την αμαρτία μου), μέχρι τους… πάντες. Μια ματιά στο μπάτζετ, τη φόρμα και τη βαθμολογία τους αρκούσε. Η ματιά ωστόσο μέσα στο γήπεδο φανέρωσε άλλα πράγματα.

Ο Παναθηναϊκός ήταν το αφεντικό μέσα στο ματς, αυτός είχε την πίεση, αυτός και τις φάσεις. Μην παρασύρεστε από τη διαιτησία του Μάνταλου και τα 25-10 σε βάρος μας φάουλ παρά την κατοχή. Αυτά ήταν… άλλα κόλπα. Και δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται κάτι τέτοιο. Ετσι σε παίζουν φέτος.

Από εκεί και πέρα δυο λόγια για τα εκτός αγωνιστικού χώρου. Καταρχήν ένα μεγάλο μπράβο στον κόσμο της ομάδας για την τεράστια ψυχραιμία που επέδειξε. Σαφώς και δεν μπορείς να τα ελέγξεις όλα, έφυγαν κάποια πραγματάκια μέσα, αλλά τηρουμένων των αναλογιών και σε σύγκριση με αυτά που ζούμε όταν μας… φιλοξενούν το γήπεδο ήταν ΕΚΚΛΗΣΙΑ! Κόντρα σε όποιον αστείο προεξοφλούσε διακοπές κλπ, σε όποιον «τσίτωνε» με αηδίες τους οπαδούς.

Πολλά μπράβο λοιπόν στον λαό του Παναθηναϊκού όχι απλά επειδή έκανε το… προφανές, αλλά επειδή δεν μάσησε σε ένα κάρο προκλήσεις και γραφικότητες. Μέχρι και τον Δημόκριτο έφεραν για να αποδειχτεί φυσικά ότι δεν υπήρχε ΚΑΝΕΝΑ ΘΕΜΑ παρά μόνο… παραισθήσεις. Προερχόμενες είτε από την προχωρημένη του ηλικία είτε από άλλα προσωπικά «ζόρια» που μπορεί να τραβάει από παλιότερα ο άνθρωπος και δεν μπορούμε να τον βοηθήσουμε γιατί είναι πια αργά.

Το ότι είδε και μετά από ΑΥΤΟ το ματς «ζούγκλα» απλώς αποδεικνύει πως η κατάστασή του είναι μη αναστρέψιμη, η επιστήμη σηκώνει ψηλά τα χέρια και οι πάσης φύσεως γιατροί σκίζουν τα διπλώματά τους. Αλλά πολύ ασχολούμαστε με ανθρώπους που ΓΕΛΑΕΙ ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ μαζί τους.

Από εκεί και πέρα είχαμε κι άλλα. Είχαμε μέτρα ΠΡΩΤΟΦΑΝΗ, ο κόσμος έφτασε στα όριά του για να προσεγγίσει το γήπεδο και θαρρεί κανείς πως παίζαμε… φιλοξενούμενοι. Καλά και άγια όλα αυτά (αλίμονο) αλλά να μην τα θυμόμαστε μόνο στη Λεωφόρο και αλλού να μας βάζουν με τις… κλοτσιές στο γήπεδο! Γιατί τώρα οι φίλαθλοι έδειξαν αντανακλαστικά και δίδαξαν πολιτισμό, άλλη φορά μπορεί να μην υπάρχει ανάλογη ψυχραιμία.

Δεν είναι για να λέμε περισσότερα Εκτός από την… ήττα, κρατάμε το πάθος και το ψήσιμο των πιτσιρικάδων (με τέσσερις 20άρηδες από τα σπλάχνα μας ξεκινήσαμε κι αυτή είναι μια τεράστια παρακαταθήκη), την αποθέωση και το «μαζί σου και στα δύσκολα» στο φινάλε, την εξαιρετική παρουσία του Μέντες (για μένα και του Νάνο) και προχωράμε για να γίνουμε ξανά ΟΜΑΔΑ. Δεν θα αργήσει η μέρα αυτή, να το ξέρετε…