Υπάρχει και το… Κύπελλο!

Αν καθίσει κανείς να ασχοληθεί σοβαρά με τα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες στην καθημερινότητά μας το πιθανότερο είναι ότι θα σαλτάρει και θα τον κλείσουν είτε σε κανένα τρελάδικο είτε στη… φυλακή!

Σε μια περίοδο επίσης που – όλως τυχαίως - οι τόνοι ανεβαίνουν και οι προκλήσεις δεν σταματούν, ενώ μετράμε αντίστροφα για το μεγάλο ντέρμπι, υπάρχει και το Κύπελλο. Και με αυτό πρέπει να καταπιαστεί ο Παναθηναϊκός τουλάχιστον μέχρι το βράδυ της Τετάρτης.

Ένας θεσμός στον οποίο το τριφύλλι θέλει και θα κυνηγήσει τη διάκριση, στη ρεβάνς του 2-1 της Λεωφόρου, στη ρεβάνς αν θέλετε και του πρόσφατου 0-2 της Κρήτης, το οποίο είναι και πιο «φρέσκο» στο μυαλό όλων.

H πρόκριση λοιπόν είναι το βασικό ζητούμενο για τους πράσινους και από εκεί και πέρα θα πρέπει να δουν (αν αυτό φυσικά καταστεί δυνατό) και το θέμα «οικονομία δυνάμεων» και «προστασία από σκληρά μαρκαρίσματα και ενδεχόμενους τραυματισμούς».

Το ματς ασφαλώς και δεν θα είναι εύκολο, ο Εργοτέλης έδειξε και το περασμένο Σάββατο, αλλά και γενικότερα φέτος, ότι αποτελεί ένα δύσκολο αντίπαλο, πλην όμως σε κάθε περίπτωση μιλάμε για τον Παναθηναϊκό που θα πρέπει να βρει τον τρόπο και να κάνει την πρόκριση δική του.

Μπορεί το ντέρμπι του Σαββάτου να είναι το βασικό θέμα συζήτησης σε media και οπαδούς, ωστόσο οι παίκτες του Γιάννη Αναστασίου θα πρέπει να είναι απόλυτα προσηλωμένοι στο στόχο του Κυπέλλου και όλα τα υπόλοιπα… έπονται.

Εν κατακλείδι δεν χωράει αμφιβολία αν ο Παναθηναϊκός «έχει» την πρόκριση. Αυτό είναι σαφές, ξεκάθαρο και δεδομένο. Αρκεί να είναι ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ μέσα στο γήπεδο και όλα τα άλλα θα γίνουν στην πορεία.

Από εκεί και πέρα δυο λόγια για το ντέρμπι του Σαββάτου και με αφορμή πολλά και διάφορα που ακούγονται και ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ δεν έχουν καμία βάση και ανήκουν στον αστερισμό της προπαγάνδας. Ο Παναθηναϊκός ούτε κλίμα φτιάχνει, ούτε στην πόλωση το πάει ούτε πουθενά.

Δεν τις «ξέρει» αυτές τις πρακτικές, δεν τις χρησιμοποίησε ΠΟΤΕ του και καλύτερη απόδειξη σε αυτό είναι η προϊστορία του πως φιλοξενεί και του πως φιλοξενείται σε τέτοια παιχνίδια. Βιβλίο ολόκληρο μπορεί να γράψει κανείς αν θέλει πάνω σε αυτό. Όλα τα υπόλοιπα είναι να ‘χαμε να λέγαμε…