Έβγαλε ψυχή και… επιτέλους «διπλό»!

Έψαχνε να βγάλει αντίδραση και «άντερα» μετά το χαστούκι από τον Πανθρακικό, τα έδειξε και τα δύο και επέστρεψε στις νίκες. Στο πρώτο από τα δύο ματς μιας δυάδας που γράφαμε τις προάλλες πως την θέλεις ΠΟΛΥ.

Παράλληλα ξόρκισαν και ένα ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΚΑΚΟ δαίμονα οι πράσινοι (μπλε στο συγκεκριμένο ματς, αλλά δεν έχει σημασία αυτό). Μοιάζει απίστευτο αλλά είχε να πάρει διπλό μακριά από την Αθήνα ένα ολόκληρη χρόνο. Από την Ξάνθη, με τον Λάζαρο και το… μαλλί! Τι να λέμε δηλαδή; ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ είσαι διάολε!

Ναι, το τριφύλλι έχει κάνει και καλύτερα παιχνίδια που δεν τα κέρδισε (όπως αυτό μια εβδομάδα πριν στη Λεωφόρο), είχε όμως ψυχή και πάθος, έδειξε να το θέλει περισσότερο και το πήρε το διπλό στην Κρήτη, έστω κι αν ζορίστηκε και μάλιστα αρκετά. Η νίκη όμως μετράει και ας μην σκότωσες κανένα θηρίο κι ας έκανε απλά το καθήκον σου.

Παρά τα κάμποσα ατομικά λάθη κρατήθηκε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ το μηδέν στην άμυνα, με ΚΕΡΒΕΡΟ τον Καπίνο. Λες και πείσμωσε απ’ όσα άκουσε και διάβασε ο Στέφανος και κατέβασε τα ρολά. Αυτό ήταν και το κλειδί. Γιατί έως τώρα και με… δεδομένο ότι στην άμυνα δεν «καθάριζες» χωρίς γκολ, πήγαινες για δύο ή για τρία μπροστά για να κερδίσεις.

Είχες και στην επίθεση αυτό το φονικό όπλο που λέγεται Λουτσιάνο Φιγκερόα και εν τέλει δικαίωσε τον κόουτς που τον έριξε από την αρχή στη μάχη (το σύστημα πάντως δεν «δούλεψε καλά) και το ‘κανες το διπλάκι. Ο Αργεντίνος ΠΑΙΧΤΑΡΑΣ, αν και ανέτοιμος, έβγαλε ολόκληρο το ματς και εκεί που… νόμιζες ότι τον έχουν εγκαταλείψει οι δυνάμεις απέδειξε πως ξέρει πάντα ΠΟΥ και ΠΟΤΕ να βρεθεί για να κολλήσει το «παστέλι». Και το κόλλησε!

Με δική του υπογραφή λοιπόν ο Παναθηναϊκός πήρε ένα καθοριστικό διπλό, αν και το κρισιμότερο ματς είναι φυσικά αυτό της Τετάρτης στο Παγκρήτιο (καθώς το Κύπελλο ΕΙΝΑΙ στόχος) όπως βέβαια και η ματσάρα του ερχόμενου Σαββάτου στη Λεωφόρο. Εκεί που πρέπει να πας με την καλύτερη δυνατή ψυχολογία και αυτή θα επιτευχθεί ΜΟΝΟ με πρόκριση.  

Για να τα λέμε όλα να πούμε και για άλλον ένα ακόμη που και τι δεν έχει ακούσει. Ο Μέντες. Και με τον Αστέρα ήταν ο καλύτερος της τετράδας στα χαφ και τώρα επίσης έκανε πολύ δουλειά. Είναι εμφανές ότι ο Ολλανδός ανεβαίνει, ήταν σίγουρο πως δεν μπορεί να ήταν αυτό που βλέπαμε απλά ψάχναμε το πότε θα βρει τον εαυτό του. Σιγά – σιγά τον βρίσκει και όποιος δεν το παραδέχεται είναι είτε κομπλεξικός είτε… άμπαλος. Τρίτη περίπτωση δεν παίζει.

Δεν χρειάζεται να λέμε κάτι περισσότερο, δεν είναι για… πολλά – πολλά άλλωστε η μέρα. Αυτό που σε κάθε περίπτωση πρέπει να επαναλάβουμε είναι ότι μιλάμε για μια ΕΝΤΕΛΩΣ νέα ομάδα που ΤΩΡΑ χτίζεται σε όλους τους τομείς. Είναι προφανές πως χρειάζεται και χρόνο και επιείκεια και χαμηλούς τόνους. Και στις καλές και στις στραβές. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο. Αυτό ακριβώς!