Η Λεωφόρος της… ΥΓΕΙΑΣ!

Ψάχνεις να ξεκινήσεις από κάπου και δεν ξέρεις με τι απ’ όλα να κάνεις «σέντρα». Γιατί δεν είναι ένα πράγμα συγκεκριμένο το «μήνυμα» του ματς, αλλά ΠΟΛΛΑ μαζί. Από που να αρχίσεις και που να τελειώσεις δηλαδή…

Σαφώς και είναι θέμα η τρίτη συνεχόμενη νίκη σε μια βδομάδα και ας είσαι Παναθηναϊκός κι αυτά (πρέπει να) προβλέπονται. Είναι θέμα το καλύτερο φετινό σου 90λεπτο (που ήρθε σε συνέχεια της αμέσως προηγούμενης καλύτερης εμφάνισης, τέσσερις μέρες πριν, επομένως υπάρχει συνεχής πρόοδος). Είναι θέμα οι γκολάρες του Μπεργκ και του Φιγκερόα, δύο επιθετικών απίστευτης κλάσης που αποτελεί ευλογία ότι βρίσκονται σε αυτόν τον Παναθηναϊκό.

Είναι θέμα η (με την καλή έννοια) απίστευτα «τσαμπουκαλεμένη» διάθεση και το νεύρο που βγάζουν τα παιδιά, το πως έχουν δεθεί με την κερκίδα και το πως δαγκώνουν τον αντίπαλο αν τους κουνηθεί (α ρε Τριάντα)! Είναι θέμα ότι παρά την ψυχρολουσία του 1-1 δεν μάσησες και απάντησες με δεύτερο γκολ από τον Λούτσο, παίρνοντας το ματσάκι. Είναι θέμα το ένα, είναι θέμα το άλλο …  

Μα αν θέλετε τη γνώμη μου το πιο σημαντικό θέμα ΚΑΙ από αυτό το παιχνίδι είναι η απίστευτα θετική ενέργεια που βγάζει ο κόσμος προς την ομάδα. Από εκεί πηγάζουν ΤΑ ΠΑΝΤΑ, από εκεί παίρνουν δύναμη οι παίκτες , πατάνε γερά στα πόδια τους και γίνονται καλύτεροι.

Παρακολουθώ τον Παναθηναϊκό από… κούνια, έχω τρέλα με την εξέδρα και κολλάω εκεί συνεχώς το μάτι μου και τέτοια στήριξη στους ποδοσφαιριστές δεν μπορώ να θυμηθώ. Τηρουμένων των αναλογιών φυσικά γιατί εδώ μιλάμε για μια κατά πολλούς διαλυμένη ομάδα και για ένα κόσμο που κακά τα ψέματα την έχει τη μουρμούρα στο πετσί του. Δεν πας για νταμπλ και για πορεία στην Ευρώπη με άλλα λόγια.

Ε αυτό που συμβαίνει λοιπόν από το πρώτο φιλικό στη Λεωφόρο και κορυφώθηκε στο ματς με τον Αστέρα είναι πραγματικά τρομερό. Δεν μιλάμε μόνο για τη «13» που δίνει μοναδικό ρεσιτάλ αλλά για ένα ολόκληρο γήπεδο ΤΙΓΚΑ στη θετική ενέργεια να φτιάχνει με κάθε τρόπο τα παιδιά. Να τα ενθαρρύνει τόσο στις καλές όσο και στις στραβές. Και στραβές είχαμε αρκετές μέχρι σήμερα. Να χάνεται η μπάλα, να γίνεται λάθος και να του φωνάζεις «δεν πειράζει αγόρι μου, πάμε γερά, φάτους» εμψυχώνοντάς τον. Από κάθε θύρα, από ΠΑΝΤΟΥ. Ρε εδώ με τον ΟΦΗ άναψαν καπνογόνο μέχρι και στην «1» και την «7», τι να λέμε τώρα; Αφήστε τι παίζει στις 9-10-11. Ή μήπως το «χόρτο» του Καπίνο στη «13» δεν το είχατε δει;

Που λέτε δεν «τρελάθηκαν» ξαφνικά όλοι αυτοί και στηρίζουν, αλλά προφανώς κάτι ΒΛΕΠΟΥΝ. Βλέπουν μια ομάδα να παλεύει, να προσπαθεί, να δουλεύει και να βελτιώνεται. Σε κάθε τομέα. Γενικώς βλέπουν ανθρώπους σε ΟΛΑ τα πόστα να ματώνουν για να ξανακάνουν μεγάλο τον Παναθηναϊκό από την καμένη γη που παρέλαβαν. Βλέπουν ότι δεν «θα γίνουμε ΑΕΚακι», ούτε «θα πέσουμε Β’ Εθνική» όπως κινδυνολογούσαν διάφορα καλοταϊσμένα δημοσιογραφάκια της πλάκας για να τσιμπάνε οι αδαείς και να τα αναπαράγουν στα social media. Σε ένα βλακώδη διαγωνισμό του ποιος θα… κοροϊδέψει περισσότερο (και καλά επειδή δεν πάει άλλο) αυτό που υποτίθεται πως λατρεύει.

Βλέπουν ότι δεν υπάρχει «σχέδιο διάλυσης του μεγαλύτερου ελληνικού συλλόγου», αλλά κάποιοι τύποι που – ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ - έβαλαν το κεφάλι τους στον τορβά και προσπαθούν να εξυγιάνουν την ομάδα, διατηρώντας της όμως και αξιοπρεπώς ανταγωνιστική. Γενικότερα ο κόσμος βλέπει και συνειδητοποιεί πως η φετινή προσπάθεια αξίζει υπομονή και στήριξη και επιλέγει να σταθεί ΔΙΠΛΑ στο τριφύλλι (side by side που έλεγε και το καλοκαιρινό πανό της φωτογραφίας), αντί να μιζεριάζει, να περιμένει «φαντάσματα» και τελικώς οι εξελίξεις να τον προσπερνούν.

Ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως ιστορία γράφουν ΜΟΝΟ οι παρόντες. Και συμπληρώνω πως… οι υπόλοιποι το πολύ – πολύ ποστάρουν κανένα τσιτάτο στάτους στο facebook ή γράφουν «αγανακτισμένα» μηνύματα στα σάιτ, την ώρα που η ιστορία τους ξεπερνάει. ΕΥΤΥΧΩΣ όμως οι παρόντες είναι πλέον πολλοί. Και όσο περνάει ο καιρός θα γίνονται ακόμη περισσότεροι.

Ξεφύγαμε όμως… Ο Παναθηναϊκός λοιπόν πήρε άλλη μια νίκη, πιστοποίησε αυτό που λέγαμε όταν… δεν βλεπόταν (λόγω… αναγκαστικής καθυστέρησης μεταγραφών σε θέσεις κλειδιά), ότι δηλαδή μετά την διακοπή θα βλέπαμε άλλη ομάδα και συνεχίζει το δρόμο του. Είναι ακόμη μακρύς, θα έχει κι άλλα «πάνω» αλλά και «κάτω». Αυτό θα είναι το χαρακτηριστικό της χρονιάς καθώς πρόκειται για ένα σύνολο με πολλά νέα παιδιά.

Επόμενη στάση την άλλη Κυριακή στην Τούμπα με τις προσδοκίες φυσικά να ανεβαίνουν. ΦΥΣΙΚΑ και μπορεί να το χτυπήσει το ματς ο Παναθηναϊκός αλλά το βασικό δεν είναι αυτό. Το βασικό είναι να συνεχίσει να δείχνει ότι γίνεται ΟΜΑΔΑ. Και όλα τα άλλα θα έρθουν. Ούτε για πρωτάθλημα είπε κανείς ότι θα πάμε, ούτε τίποτα τέτοιο. Υπάρχει ωστόσο ένα συγκεκριμένο πλάνο το οποίο αν τηρηθεί η ομάδα θα «καθαρίσει» και σύντομα θα γίνει όπως την θέλουμε.  

ΥΓ: Για λίγους. Μην τσιμπάτε οι υπόλοιποι, δεν σας αφορά: Η «13» που όλοι τραβάτε βιντεάκια και φωτογραφίες από διπλανές θύρες και τις ποστάρατε με… καμάρι στους «τοίχους» σας είναι η ίδια που «διέλυσε τον Παναθηναϊκό» όπως παπαγαλίζετε μόλις στραβώσει κάποιο ματς; Αποφασίστε, γιατί μια σύγχυση την έχετε.

ΥΓ1: Μετά το τρία στα τρία λέτε να σκάσουν πάλι κανέναν μαϊμού επενδυτή ή παραξεφτιλίστηκαν και το πήραν απόφαση;

ΥΓ2: Ώστε έχει αγοραστεί κανονικά το Απήλιον και πληρώνονται στην ώρα τους και οι δόσεις ε; Και το «σανό» που σέρβιραν κάποιοι δυο μήνες ποιος θα το φάει τώρα;