Η ΥΓΕΙΑ είναι ΕΔΩ!
Ο Νικόλας Βασιλαράς γράφει στο Onsports για την ελπιδοφόρα πρεμιέρα του τριφυλλιού και την Παναθηναϊκή υγεία που μύρισε μέσα και έξω από τη Λεωφόρο
Για τα δεδομένα της εποχής καλύτερα δεν μπορούσε να γίνει. Και εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου. Η πρεμιέρα του Παναθηναϊκού στο φετινό πρωτάθλημα ήταν (τηρουμένων των φετινών αναλογιών, για να μην ξεχνιόμαστε) αυτό ακριβώς που περίμενε ο κάθε φίλος του τριφυλλιού. Και ακόμη παραπάνω…
Μια ΟΜΑΔΑ με όλη τη σημασία της λέξης. Με παίκτες «σκυλιά» που θα σκάνε στο τρέξιμο τον αντίπαλο σε ένα λυσσασμένο πρέσινγκ. Με στρωτό ποδόσφαιρο, κάτω τη μπάλα, νιάτα που διψούν και τρελαίνονται και μόνο στην ιδέα πως φοράνε την πιο βαριά φανέλα της Ελλάδος, συν κάποιες πολύ σημαντικές «ενέσεις» ποιότητας. Βάλτε και την μαγική και ονειρεμένη ατμόσφαιρα της Λεωφόρου και δένει η συνταγή του πολύ καλού και ελπιδοφόρου ξεκινήματος των παικτών του Γιάννη Αναστασίου.
Λέγαμε στην προηγούμενη επικοινωνία μας, το Σάββατο, για την αύρα της Λεωφόρου. Αυτό ακριβώς δηλαδή που είδαμε και το βράδυ της Κυριακής. Ένα γήπεδο γεμάτο, να «βράζει» να φτιάχνει τους ποδοσφαιριστές, να τους γεμίζει αυτοπεποίθηση και να τους κάνει να τα δίνουν όλα. Ένα κοινό καυτό και συνάμα υπομονετικό. Να πωρώνει και να χειροκροτεί τους πάντες. Ακόμη και στα λάθη. Να τους σπρώχνει να ξεπεράσουν τον εαυτό τους, να ματώσουν για την τριφυλλάρα που έχουν στο στήθος τους. Να ξεπεράσουν τις δυσκολίες, να νικήσουν.
Η Παναθηναϊκή υγεία επέστρεψε κι αυτό θα είναι το χαρακτηριστικό όλης της φετινής προσπάθειας. Είναι και πάλι εδώ. Στο γήπεδό μας, στον Παναθηναϊκό μας. Ομάδα και κόσμος να γίνονται ξανά ΕΝΑ σε ένα ξεκίνημα σίγουρα καλύτερο απ’ ότι θα περίμενε ο οποιοσδήποτε με βάση και τα όσα είχαμε δει στα φιλικά. Μια νέα ομάδα, που μέρα με τη μέρα θα γίνεται ολοένα και καλύτερη, που μετράει ένα πολύ μικρό διάστημα ζωής. Και μια εξέδρα στα καλύτερά της.
Δείτε τις φωτογραφίες και τα βίντεο από τη «13» που κάνουν το γύρο του διαδικτύου και γενικά των ΜΜΕ και χαζέψτε. Ανατριχιάστε. Και… κλείστε θέση για το επόμενο ματς, για το επόμενο πάρτι στον απόλυτο ποδοσφαιρικό Ναό, στο Σπίτι ΜΑΣ. Ή μήπως δεν ήταν ένδειξη υγείας και συσπείρωσης το καλωσόρισμα του Ερασιτέχνη; Αλλα κόλπα κι αυτά. Παναθηναϊκά και ωραία. Να βλέπεις παντού χαμόγελα και ελπίδα. Ακόμη και τώρα, στα μεγαλύτερά μας ζόρια. Αυτό θα πει «στις χαρές και στις λύπες μαζί», αυτό θα πει «μαζί σου και στα δύσκολα», αυτό θα πει ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ!
Δυο λόγια για τα αγωνιστικά. Στα πεταχτά, με πινελιές. Το γρήγορο γκολ ασφαλώς και ήταν θείο δώρο. Αν και γνώμη μου είναι πως άγχωσε κάπως τα παιδιά, που λόγω και των σοβαρών απουσιών έψαξαν σε πρώτη φάση πως θα το κρατήσουν το σκορ και όχι πως θα το διευρύνουν. Μέχρι που αποφάσισαν να πατήσουν γκάζι στην επανάληψη και ήταν στιγμές που χάθηκε το τόπι. Και που βασικά ΚΕΡΔΙΣΑΝ ολοκληρωτικά την κερκίδα με την κατάθεση ψυχής και σώματος.
Ειδικά από τη στιγμή που μπήκε και ο Μπεργκ, ο Παναθηναϊκός απέκτησε ΚΑΝΟΝΙΚΟ σέντερ φορ και αποδείχτηκε γιατί μόλις στρώσει για τα καλά ο Σουηδός θα κλάψουνε μανούλες ειδικά με τις αστείες άμυνες του ελληνικού πρωταθλήματος. Ο μεγάλος επιθετικός φαίνεται και στη φάση που «χαϊδεύει» τη μπάλα και την σπρώχνει στα δίχτυα αλλά ΚΥΡΙΩΣ στη φάση που ξεμαρκαρίστηκε στο οφσάιντ.
Εξαιρετικός ο Κουτρουμπής στην άμυνα, πολύ καλός ο Μαρινάκης στα δεξιά και ο Νάνο (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ βρίσκουμε ξανά αριστερό μπακ) αριστερά, ο Μέντες (όπως σας τα λέγαμε) όλο και καλύτερος περνάει όλο το παιχνίδι από τα πόδια του, σκυλί του πολέμου ο Αμπείντ, ανεβαίνει διαρκώς ο Μπαϊράμι ο οποίος έχει πόδια φωτιά και σουτάρει από παντού.
Συμπερασματικά, ο στόχος επετεύχθη και με το παραπάνω. Στο ξεκίνημα και όσο η ομάδα θα ήταν ανέτοιμη είχαμε πει από εδώ μέσα πως θα αρκούσε και το μισό – μηδέν (κάποιοι καθυστερημένοι – στημένοι – πικραμένοι δεν το κατάλαβαν, αλλά απαλλάσσονται λόγω βλακείας). Τελικά ήρθε το 2-0 και με καλή μπάλα. Φυσικά και δεν θα είναι και κάθε μέρα του Άι Γιαννιού. Ετσι για να μην ξενερώνουν και όσοι ήθελαν να μιζεριάσουν. Αργά ή γρήγορα θα τους «κάτσει» και θα «δικαιωθούν», έτσι είναι η μπάλα.
Θα έρθουν και στραβές και δύσκολες.
Το σίγουρο είναι ότι αυτό που θα χτίζεται θα γίνεται με πολύ κόπο και ιδρώτα, αλλά και γερές βάσεις. Μπορεί να χρειαστεί χρόνο, μάλλον ΣΙΓΟΥΡΑ θα χρειαστεί, αλλά με πίστη και επιμονή στο πλάνο όλα θα πάνε καλά. Διότι φέτος φαίνεται πως και πλάνο υπάρχει και άνθρωποι για να το υλοποιήσουν. Μπορεί να μοιάζει φτωχό και ταπεινό, αλλά που ξέρεις; Πολλές φορές όταν δεν το περιμένεις γίνεται το… καλό.
ΥΓ: ΦΥΣΙΚΑ και ήταν πέναλτι μαρς αυτό στον Κουτρουμπή, ΦΥΣΙΚΑ και ήταν αποβολή του Δάρλα. Μας έφτασε η γνωστή συμμορία να είμαστε και ευχαριστημένοι με τα ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ. Αλλά τι να λέμε τώρα; Εδώ μίλησε το Σάββατο για μαριονέτες, η απόλυτη ΜΑΡΙΟΝΕΤΑ του μόνιμου πρωταθλητή στα χρόνια της παράγκας και όχι μόνο. Θα ξεχάσουμε και αυτά που ξέρουμε με τον κάθε «περίεργο» που λέγανε και μια ψυχή…
ΥΓ1: Επειδή ως γνωστό είμαστε χώρα της υπερβολής και επειδή η πλειοψηφία των ΜΜΕ είναι για γέλια ΚΑΝΕΙΣ στον Παναθηναϊκό δεν πρέπει να παρασυρθεί από τα «μπράβο» που θα ακουστούν από τύπους που πάνε τη μπάλα στο τμήμα για… βόμβα και πριν δέκα μέρες μιλούσαν για Β’ Εθνική. Υπάρχει συγκεκριμένο πλάνο και αυτό ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΘΕΙ. Οι υπόλοιποι ας κάνουν όσες κωλοτούμπες θέλουν. Δικό τους είναι το πρόβλημα…