Φανέλα που τα «σπάει» (Video)
Ο Νικόλας Βασιλαράς γράφει στο Onsports για τα πρώτα... αποτελέσματα του «γκάλοπ» για την απήχηση της νέας φανέλας στις τάξεις του κόσμου του Παναθηναϊκού και το... «ναι σε όλες» που ψηφίζουν όλοι «δαγκωτό»
Γενικά το αν αρέσει ή όχι μια φανέλα είναι σχετικό και υποκειμενικό. Μιλάμε για θέμα γούστο του καθενός, πως να το κάνουμε; Πάντοτε τέτοια εποχή, όταν δηλαδή «έσκαγε μύτη» η νέα εμφάνιση, ο καθένας έλεγε και λέει το μακρύ του και το κοντό του.
Άλλος έφευγε σφαίρα για την μπουτίκ για να την πάρει, άλλος έβριζε γιατί τον «χάλασε», άλλος ζητούσε κάποια λεπτομέρεια που δεν υπάρχει κ.ο.κ.
Συνηθισμένες καταστάσεις, συμβαίνει σε όλες τις ομάδες, σε όλους τους οπαδούς.
Φέτος όμως τα πράγματα άλλαξαν. Σαφώς προς το καλύτερο. Δεν έχω κάνει γκάλοπ… εκατομμυρίων οπαδών, μιλάω όμως με αρκετό κόσμο, παρακολουθώ αντιδράσεις σε social media, μηνύματα κλπ και σε ένα πράγμα έχω καταλήξει. Ότι η καινούργια φανέλα του Παναθηναϊκού αρέσει σε ΟΛΟΥΣ. Όπως λέει και η νεολαία ΤΑ ΣΠΑΕΙ!
Ειδικά η πρώτη με την οριζόντια ρήγα και τη μεγάλη τριφυλλάρα είναι στην κυριολεξία όλα τα λεφτά. Αλλοι την είπαν Σέλτικ, άλλοι Ραπίντ, όπως και να την πεις μιλάμε για μια φανέλα κυριολεκτικά πανέμορφη. Ο συνδυασμός μάλιστα με πράσινο σορτς και κάλτσα δένει άψογα, την κάνει πιο έντονη, πιο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΗ. Όπως τότε. Το 1930. Την εποχή του «8-2», του «εβάλαμε 8 στον Ολυμπιακό κι άλλα τέσσερα στον Αρη γεια σου Αγγελε Μεσάρη» (http://www.youtube.com/watch?v=tlQNpc14v3g)
Το φιλικό της Κυριακής λοιπόν με την Λάτσιο αποκτά ένα ακόμη λόγο για να το δει κάποιος εκτός από τους… άπειρους άλλους που υπάρχουν. Για να δει για πρώτη φορά τα παιδιά του Παναθηναϊκού να φοράνε αυτή την πανέμορφη στολή, μέσα στο Σπίτι ΜΑΣ, στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας.
Καλότυχη να είναι και να φέρει γούρι στην ομάδα. Αλλωστε, σε μια τόσο δύσκολη περίοδο χρειάζεσαι και την τύχη μαζί σου και τα πάντα. Καλοφόρετη λοιπόν και όπως είπαμε και την προηγούμενη φορά… ραντεβού στη Λεωφόρο. Και την Κυριακή και… πάντα!
ΥΓ: Φυσικά και πήγα στην Τρίπολη την Πέμπτη για να καθίσω στη κερκίδα με τους οπαδούς της Ραπίντ και τα παιδιά της «13». Καταπληκτική εμπειρία, τρομερή «χημεία» και ένα πέταλο να χορεύει επί 90 λεπτά. Το τελευταίο ήταν που μου έκανε και μεγαλύτερη εντύπωση. Ούτε ανάσα δεν πήραν τα «ραπίντια». Πάνω - κάτω όλη την ώρα.
ΥΓ1: Θα επαναλάβω κάτι που λέω χρόνια και τέρμα εδώ η κουβέντα. Όσο με βρίζει, με συκοφαντεί και με ρουφιανεύει δεξιά και αριστερά το γνωστό σε ΟΛΟΥΣ «παρεάκι» τόσο θα βεβαιώνομαι ότι έκανα και κάνω άριστα τη δουλειά μου. Αν κάποια στιγμή σταματήσουν, θα προβληματιστώ πως κάτι δεν πάει καλά…