Το χαμένο όνειρο της Λιόν
Μπορεί τα βλέμματα στο ζευγάρι της Ρεάλ με τη Λιόν να ήταν στραμμένα στην προσπάθεια των Ισπανών να ξεπεράσουν - επιτέλους - τη φάση των «16» του Τσάμπιονς Λιγκ, όμως και για τους Γάλλους ο αποκλεισμός δεν ήταν ακριβώς άνευ σημασίας.
Όταν ο Ζοσέ Μοουρίνο έκανε λόγο για την ψύχωση που υπάρχει στη Ρεάλ για το 10ο Τσάμπιονς Λιγκ τονίζοντας ότι “αν υπάρχει ψύχωση σε μας για το 10ο, τι να πουν και οι άλλοι που δεν τον έχουν πάρει ποτέ;”, κάλλιστα θα μπορούσε να αναφέρεται στην προχθεσινή αντίπαλο της ομάδας του. Η Λιόν μπορεί να μην προέρχεται από κάποιο από τα μεγάλα πρωταθλήματα, μπορεί να μην έχει τη μεγάλη ευρωπαϊκή ιστορία ή τη βαριά φανέλα, όμως η κατάκτηση της κορυφής της Ευρώπης τείνει να της γίνει...έμμονη ιδέα.
Ο αποκλεισμός από τη Ρεάλ ήρθε πολύ φυσιολογικά αφού η διαφορά δυναμικότητας μεταξύ των δύο ομάδων ήταν εμφανής και σίγουρα ήταν οδυνηρό για τον ισχυρό άντρα των “λιονέ” Ζαν Μισέλ Ολάς να διαπιστώνει ότι παρά τις μεγάλες προσπάθειες που έχει καταβάλει τα τελευταία χρόνια, η ομάδα του απέχει ακόμα πολύ από την ελίτ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Σύμφωνοι, η μάχη που δίνει είναι άνιση. Με τη Λιόν να αγωνίζεται στο γαλλικό πρωτάθλημα και όχι στην Πρέμιερ Λιγκ, την Πριμέρα Ντιβιζιόν ή το Καμπιονάτο το οικονομικό «χάντικαπ» είναι καταλυτικό. Η Λιόν δεν μπορεί να εξασφαλίσει ανάλογα έσοδα με αυτά των μεγάλων ευρωπαϊκών συλλόγων και για να μπορέσει να τούς ανταγωνιστεί είναι αναγκασμένη να πουλάει τα μεγαλύτερα αστέρια της.
Αν ρίξει κανείς μια ματιά στους παίκτες που έχει παραχωρήσει την τελευταία δεκαετία παθαίνει... ζαλάδα. Μαλουντά, Μαχαμαντού Ντιαρά, Εντμίλσον, Εσιέν, Αμπιντάλ, Σκιλασί, Κανουτέ, Τιάγκο, Μπενζεμά. Ο τελευταίος είναι χαρακτηριστική περίπτωση αφού εξελίχθηκε σε δήμιο της στην διπλή αναμέτρηση με τη Ρεάλ φέτος για το Τσάμπιονς Λιγκ. Μεταγραφές που έχουν αποφέρει στη Λιόν δεκάδες (έως και εκατοντάδες) εκατομμύρια ευρώ αλλά που την έχουν αφήσει σε μία μόνιμη φάση ανασυγκρότησης και αναζήτησης νέων ηγετικών στελεχών. Κι εκεί έχει ένα ακόμη σημαντικό μειονέκτημα: το φορολογικό σύστημα στη Γαλλία είναι πολύ πιο αυστηρό για τους ακριβοπληρωμένους ποδοσφαιρικούς σταρ σε σχέση με την Αγγλία, την Ισπανία και την Ιταλία.
Η παραπάνω λίστα είναι σίγουρο ότι θα συνεχιστεί και όλα δείχνουν ότι το επόμενο όνομα που θα προστεθεί σε αυτήν είναι του Ούγκο Γιορίς. Παρά τα τρία γκολ που δέχθηκε στο «Μπερναμπέου» ο νεαρός Γάλλος τερματοφύλακας έδειξε με την εμφάνισή του γιατί θεωρείται ένας από τους κορυφαίους, αν όχι ο κορυφαίος ανερχόμενος γκολκίπερ στον κόσμο. Τον παρακολουθούν όλες οι μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες και θεωρείται ένα από τα φαβορί για να διαδεχθεί τον Εντουϊν Φαν ντερ Σααρ στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Η μεταγραφική πολιτική που έχει ακολουθήσει όλα αυτά τα χρόνια, έχει δικαιώσει τον Ολάς, αφού κατάφερε να πάρει την ομάδα από την δεύτερη κατηγορία και να την οδηγήσει στην κατάκτηση 7 σερί πρωταθλημάτων. Μόνο που αυτές οι επιτυχίες άνοιξαν την όρεξη όλων στη Λιόν. Έχοντας πιάσει... ταβάνι στη Γαλλία, το ενδιαφέρον στράφηκε στην Ευρώπη και χρόνο με το χρόνο δημιουργήθηκε ένα είδος ψύχωσης με την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ. Και ίσως να μην είναι τυχαίο ότι η καλύτερη πορεία της στη διοργάνωση ήρθε όταν είχε ξεκινήσει πια η παρακμή και είχαν χαθεί τα σκήπτρα εντός των συνόρων.
Η περσινή ομάδα που έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ δεν ήταν απαραίτητα καλύτερη από τις Λιόν που είχαμε παρακολουθήσει τα προηγούμενα χρόνια και οι οποίες δεν κατάφεραν να περάσουν από τους «8». Ήταν όμως μία Λιόν απαλλαγμένη από το άγχος και την πίεση που είχε προκαλέσει η εμμονή για μία μεγάλη ευρωπαϊκή διάκριση. Ενδεχομένως θα μπορούσε να πει κανείς ότι η περσινή πορεία της ήταν συμπτωματική, αφού μετά τον αποκλεισμό – έκπληξη της Ρεάλ είχε την «τύχη» να πέσει πάνω στην Μπορντό. Όπως και να έχει, όμως, ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία της που έφτασε τόσο μακριά στην Ευρώπη.
Το μεγαλόπνοο πλάνο του Ολάς, πάντως, δεν σταματά εδώ. Στο πλαίσιο της προσπάθειας που γίνεται για μία ακόμη πιο ισχυρή οικονομικά Λιόν, ήδη ετοιμάζεται η μετακόμιση της ομάδας από το 40 χιλιάδων θέσεων «Ζερλάν» στο «Σταντ ντε Λουμιέρ», χωρητικότητας 60 χιλιάδων θεατών. Το νέο γήπεδο αναμένεται να είναι έτοιμο σε περίπου δύο χρόνια και στη Λιόν ευελπιστούν ότι αυτή η κίνηση θα αποτελέσει την αφετηρία για μία νέα αντεπίθεση προς την κορυφή της Ευρώπη. Προς το παρόν, προέχει η ανάκτηση των σκήπτρων στο γαλλικό πρωτάθλημα.