Λάθη γίνονται. Παραιτήσεις γιατί δεν υποβάλλονται;

Το... ξήλωμα από τον πρόεδρο της ΕΠΟ, Γιώργο Σαρρή, της ΚΕΔ, την καρατόμηση του Γιάχου και του Τριτσώνη και την επίσημη αναγνώριση -μέσω δήλωσής του που όφειλε να αναρτήσει στην επίσημη ιστοσελίδα της ομοσπονδίας- του ολέθριου σφάλματος που οδήγησε και σε διαμόρφωση αποτελέσματος στον τελικό ενός ποδοσφαιρικού θεσμού, όπως -φαντάζομαι- εξακολουθεί να θέλει ο κ. Σαρρής να αποκαλεί και να αποκαλούμε το κύπελλο.

Βέβαια, τίποτα απ' όλα αυτά δεν συνέβη και είμαι απόλυτα βέβαιος ότι δεν πρόκειται ποτέ να συμβεί. Διότι ουδείς στην ομοσπονδία έχει τη διάθεση, τη δύναμη και κάτι ακόμα (απαιτείται πάση θυσία) για να ρίξει τη γροθιά στο μαχαίρι και να ανατρέψει όλο το σύστημα της διαιτησίας που δεν τραβάει εδώ και χρόνια.

Δεν τραβάει και ας κάνουν ότι δεν το βλέπουν.

Δεν τραβάει και ας καταλάβουν -επιτέλους- ότι τους έχει πάρει χαμπάρι όλος ο φίλαθλος κόσμος της Ελλάδας. Οι υγιείς φίλαθλοι, οι οπαδοί που δεν τρώνε κουτόχορτο, αυτοί που έχουν αδειάσει τα γήπεδα και δεν πρόκειται να επιστρέψουν σε αυτά αν δεν αισθανθούν ότι το ποδόσφαιρο θα αποκτήσει τη διαιτησία που του αξίζει. Αν και πολύ φοβάμαι ότι τα τελευταία χρόνια, το ίδιο το ελληνικό ποδόσφαιρο και οι παράγοντές του, ξέρουν και έχουν συμβιβαστεί με την ιδέα ότι του αξίζει -πραγματικά- αυτή η διαιτησία. Αυτή η... επαγγελματική διαιτησία, που με τα πουλέν που διατηρεί στις τάξεις της και δέκα να εμφανιστούν σε ένα γήπεδο, πάλι θα βρουν τρόπο να προκαλέσουν σάλο με τα προκλητικά λάθη τους.

Ο Γιάχος λύγισε, λέει, το ρεπορτάζ. Δεν παρέδωσε, ως όφειλε, την ταυτότητά του στην ΚΕΔ για να τον κρίνουν εκείνοι που τον ορίζουν να κρίνει την τύχη ποδοσφαιρικών αγώνων. Ο Τριτσώνης, από την άλλη, λέει ξανά το ρεπορτάζ, παραδέχτηκε ότι πήρε στο λαιμό του τον Γιάχο. Και... χέστηκε η φοράδα στ' αλώνι. Νομίζουν ότι μας κάνουν πλάκα εδώ και πολλά χρόνια. Μόνο που έχουν αρχίσει να καταλαβαίνουν και οι πέτρες, πλέον, ότι έχει σταματήσει εδώ και καιρό η... βροχή. Το «φτύσιμο» πάει σύννεφο και ας κάνουν ότι «κρύβονται» κάτω από την όποια ομπρέλα μπορεί να αισθάνονται ότι κρατούν στα χέρια τους. Ανεξαρτήτου... χρώματος.

Το μόνο που έχουν να προσφέρουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο και οφείλουν να το πράξουν άμεσα, είναι να ξεκινήσουν τη διαδικασία της «κάθαρσης» σε όλους τους τομείς, της θέσπισης και εφαρμογής νέων κανόνων παιχνιδιού ως προς τη διοίκηση και τα όργανα της ΕΠΟ, μήπως και προκύψει κάτι θετικό τα επόμενα χρόνια.

Διαφορετικά, ας το πάρουν όλοι και ας το πάρουμε και εμείς απόφαση, ότι αυτό το ποδόσφαιρο θέλουμε και αυτό θα έχουμε. Αυτό που σήμερα -πραγματικά- μας αξίζει...