Ο Γκάλης στον θαυμαστό κόσμο των social media

Μια "βόλτα" αν κάνουμε στο social media το τελευταίο 48ωρο θα διαπιστώσουμε ότι ο "κλειστός" (ανέκαθεν) Νίκος Γκάλης έχει τόσους φίλους αλλά και τόσες εμπειρίες να μοιραστεί- αν αποφασίσει να ανοίξει το στόμα του- με τόσο κόσμο, που ούτε ο ίδιος δεν φανταζόταν.

Δεν θέλω να μειώσω αυτή την κορυφαία προσωπικότητα. Κατά την ταπεινή μου άποψη ο Νίκος Γκάλης είναι ο κορυφαίος Έλληνας (όχι απλώς μπασκετμπολίστας αλλά) αθλητής όλων των εποχών. Όμως, περίπου 20 χρόνια μετά την αποχώρησή του "ζει" τη σύγχρονη εποχή των social media... Όλοι έχουν κάτι (προσωπικό) να πουν γι' αυτόν. Αίφνης ο μεγάλος Γκάλης ανασύρθηκε στην επιφάνεια ακόμα κι από ανθρώπους που τον κακοχαρακτήριζαν το 1991, όταν σταμάτησε να παίζει στην Εθνική, που τον θεωρούσαν "τελειωμένο ηλικιωμένο" όταν φόρεσε τη φανέλα του Παναθηναϊκού, που τον χαρακτήρισαν ουκ ολίγες φορές "δραχμοφονιά", που δεν ασχολήθηκαν ποτε να τον "ανακαλύψουν", να μαθουν τι μέρος του λόγου είναι...

Οι καιροσκόποι πληθαίνουν στην Ελλάδα όσο περνούν τα χρόνια. Μόνο που τώρα ένα απλό "like" στα social media είναι όλη τους η ζωή. Αλήθεια, λίγες ώρες πριν την εκδήλωση προς τιμήν του ενός και μοναδικού όσο και αξεπέραστου Γκάλη, σκέφτηκε ποτέ κανείς να γράψει τα... πάντα; Όχι μόνο τα καλά αλλά και τα άσχημα, τη λασπη που του είχαν πετάξει τότε; Όχι μόνο για τα εντός παρκέ όσο και για προσωπικά θέματα... Ευτυχώς εμείς οι "παλιοί" γνωρίζουμε. Και θυμόμαστε.

Περισσότερο "πουλάει" τώρα το δακρύβρεχτο άλλωστε. Που να βρεις καιρό να βγάλεις από το αρχείο σου όσα γράφονταν στο φάιναλ φορ του 1993 και για την άμυνα που... βίδωσε τον Γκάλη; Που να βρεις καιρό να γράψεις την άποψή ΣΟΥ (που έπρεπε να τη γράψεις τότε βέβαια αγαπητέ συνάδελφε) ότι τη φλόγα στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας έπρεπε να την ανάψει δικαιωματικά ο Νίκος Γκάλης;

Που να ψάχνεις τώρα να βρεις για τον "κακό Γκάλη που έφαγε τον Ιωαννίδη από τον Άρη" (δεν είχε γραφεί αυτό;) ή που ζητούσε επιμόνως την Μερσεντές από τον Βασιλακόπουλο (ούτε αυτό είχε γραφεί;) αλλά και τοσα άλλα. Πάνε αυτά... Τα πήρε ο χρόνος. Τώρα ορμάμε όλοι στην αποθέωση...

Είμαι βέβαιος επίσης ότι χιλιάδες κόσμου θα επιμένουν να υιοθετήσουν την έκφραση για το "Γκαλόσημο"... Και πόσες ακόμα υπερβολές θα ζήσουμε για έναν άνθρωπο σεμνό;

Λες και υπάρχει μιά ανάγκη να γίνουν ορισμένοι μέρος της... δημοσιότητας με οποιονδήποτε τρόπο. Λες κι αγνοούν ότι η βραδιά ανήκει στον Γκάλη. Μας έχει πάρει η κατηφόρα, μας έχει παρασύρει και πέφτουμε με τρομακτική ταχύτητα πάνω στη... βιασύνη μας να δώσουμε το μεγαλύτερο εγκώμιο, να πούμε τη μεγαλύτερη εξυπνάδα.

Ο Γκάλης δεν έχει καμία σχέση με την Ελλάδα. Είναι εξωγήινος. Οι συμβολισμοί του Γκάλη είναι ξένοι προς εμάς. Ποιός άλλος ενέπνευσε έναν λαό ώστε να ενωθεί; Ποιός άλλος πέτυχε τα ακατόρθωτα; Ποιός άλλος είχε τόση επίδραση στον τομέα του, ώστε να τον αναπτύξει, να τον βελτιώσει, να του δώσει ώθηση και να γεμίσει τα γήπεδα με παιδάκια;

Πέρασε κι αυτός τα... θέματα του βέβαια. Διότι οποιος μας πει ότι δεν... άκουγε βρισίδια (αισχρά μάλιστα) στα γήπεδα, είναι απλά ένας ψεύτης. Το οπαδικό δεν το νίκησε ο Γκάλης.

Στη χώρα των... ισορροπιών κάναμε τόσα χρόνια ό,τι μπορούσαμε για να μη θίξουμε τους γύρω του. Και προκειμένου να ανέβουν οι άλλοι (πιστεύαμε ότι) ρίχναμε τον Γκάλη. Ας του ζητήσουμε πρώτα μιά τεράστια "συγγνώμη" και στη συνέχεια ας τον τιμήσουμε κι ας τρέξουμε χαμογελαστοί να φωτογραφηθούμε δίπλα του.

Α και για να μην ξεχνιόμαστε... Στη χώρα όπου ο καθένας γράφει την αυτοβιογραφία του, ο Νικος Γκάλης δεν έχει μπει στη διαδικασία.