Όποιος θέλει ας έρθει...

Εκείνο που μπορώ όμως να πω με σιγουριά είναι ότι πλέον οι «πράσινοι» το απολαμβάνουν. Κι αυτό φαίνεται από το μαχητικό πνεύμα, τη σοβαρότητα, τη συγκέντρωση και την αυτοπεποίθησή τους. Φαίνεται από το ότι δεν υπάρχει ΕΝΑ ματς όπου έχει μπει το «πρέπει» και δεν τα έχουν καταφέρει.

Υπάρχουν πολλά «πρέπει» ακόμα μπροστά τους. Όμως υπάρχει και μιά τεράστια διαφορά συγκριτικά με την αρχή της σεζόν: Πλέον οι παίκτες δείχνουν ότι το απολαμβάνουν αυτό το ταξίδι, που για πολλούς είναι πρωτόγνωρο ενώ σίγουρα για ΟΛΟΥΣ ήταν παράξενο στην αρχή της χρονιάς.

Απ΄εδώ και πέρα υπάρχει η διασταύρωση στα πλέι οφ που κατά την ταπεινή μου άποψη δεν πρέπει να ενδιαφέρει κανέναν! Γιατί ο Παναθηναϊκός βγάζει μία σιγουριά όχι ότι θα προκριθεί σίγουρα στο φάιναλ φορ αλλά ότι θα παλέψει για να βρεθεί στο Λονδίνο... Ότι διαθέτει τα όπλα για να πολεμήσει. Για να το πούμε λαϊκά, θα πουλήσει πολύ ακριβά το τομάρι του. Όποιος αντέχει ας πλησιάσει...

Παρακολουθείστε επίσης τα διαγράμματα των ομάδων από την εκκίνηση και στην πορεία της Euroleague μέχρι το σημείο που βρισκόμαστε τώρα. Μήπως ο Παναθηναϊκός δεν είναι η ομάδα που έχει προοδεύσει πιό πολύ αγωνιστικά; Μήπως ο Παναθηναϊκός δεν έχει σταθεροποιηθεί σε υψηλό επίπεδο ενώ κάμποσες άλλες που άρχισαν με σανιδωμένο το γκάζι... άρχισαν να πέφτουν; Μήπως παιχνίδι με παιχνίδι παρουσιάζεται καλύτερος, πιο σίγουρος, πιο αποφασισμένος, με αποτέλεσμα να «μοιράζει» υποσχέσεις και αισιόδοξα μηνύματα;

Όποιος θέλει ας έρθει, λοιπόν. Όποιος πιστεύει ότι αισθάνεται σίγουρος απέναντι στον Παναθηναϊκό ας κοπιάσει. Κι αν είναι καλύτερος ας προκριθεί. Είστε όμως τόσο βέβαιοι ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει ομάδα που θέλει απέναντί της τον Παναθηναϊκό;