Παράνοια με… λογική!

Κι εκεί λοιπόν που είσαι έτοιμος να σηκώσεις κεφάλι, χάνεις απ’ την Ξάνθη. Η παράνοια σε όλο της το μεγαλείο. Αν και για στην συγκεκριμένη ήττα, υπάρχει λογική εξήγηση. Διότι ο Παναθηναϊκός ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο, δεν ήταν κακός. Απλά χωρίς φορ δεν γίνεται δουλειά. Και δεν το λέμε για να συνταχθούμε με τον Φάμπρι που έκανε τις συγκεκριμένες δηλώσεις μετά το ματς. Διότι ο Ισπανός κατά την ταπεινή μας άποψη έχει τεράστια ευθύνη. Έβλεπε πως ο Ζέκα δεν μπορεί. Έβλεπε συγχρόνως πως ο Ζέκα λείπει από τα χαφ. Μπορούσε να κάνει κάποια δοκιμή μέσα στον αγώνα λοιπόν. Όπως για παράδειγμα να δοκιμάσει κυνηγό της Μαυρία. Δεν ξέρουμε αν θα πετύχαινε, αλλά όταν κάτι σου «στραβώνει» δεν περιμένεις να γίνει θαύμα, προσπαθείς να ανακατέψεις λίγο την τράπουλα. Και ο Φάμπρι δεν το έκανε. Ήρθαν και τα παράπονά του μετά το ματς, τα οποία απλά πιστοποίησαν πως δεν θα μείνει στον Παναθηναϊκό μετά το τέλος της σεζόν.

Ασφαλώς, η έλλειψη φορ δεν αποτελεί δικαιολογία, ούτε κάνει τον οποιοδήποτε να λέει «οκ λογικό να χάσεις απ’ την Ξάνθη στην έδρα σου». Ειδικά απ’ τη στιγμή που ο φετινός Παναθηναϊκός έχει κάνει τις εντός έδρας γκέλες συνήθεια. Μια συνήθεια η οποία στο σημείο που φτάσαμε σε καταστρέφει για πλάκα. Για να το πούμε πιο απλά, αν ο Παναθηναϊκός δεν πάει να νικήσει τον Άρη στη Θεσσαλονίκη, αυτόματα θα έχει χάσει πολλές ελπίδες για την είσοδό του στα πλέι οφ. Και κατά συνέπεια θα έχει χάσει την Ευρώπη. Η εύκολη λογική, ή αν προτιμάτε η Παναθηναϊκή λογική λέει πως δεν είναι δυνατόν να φοβάσαι τα Γιάννινα, την Λιβαδειά και την Ξάνθη για την είσοδο στα πλέι οφ. Σωστό, αλλά κομματάκι εκτός εποχής όμως. Διότι αυτή η εποχή έχει έναν Παναθηναϊκό που ναι μεν δείχνει που και που το καλό του πρόσωπο, όμως δεν εμπνέει την παραμικρή εμπιστοσύνη σε κανένα ματς. Μένουν 9. Τα τέσσερα εκτός έδρας. Με Άρη, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό. Και τα πέντε εντός είναι με ΟΦΗ, Κέρκυρα, Πλατανιά, Πανιώνιο, Βέροια. Υπό νορμάλ συνθήκες στα δικά μας μάτια οι «πράσινοι» επιβάλλεται να κάνουν το απόλυτο στην έδρα τους από εδώ και πέρα. Σε μια έδρα που έχει πληγώσει ανεπανόρθωτα φέτος. Και στα εκτός να πάρουν αν είναι δυνατόν δύο νίκες. Με αυτό τον τρόπο, δεν χάνονται τα πλέι οφ. Τουλάχιστον υπό νορμάλ συνθήκες.

Όσον αφορά τις μεταγραφές τώρα, έχουμε δει δύο παίκτες ουσιαστικά. Τον Καζιγιάμα και τον Εσπάρθα. Ο Κάιπερ έπαιξε λίγο και είναι άδικο να τον κρίνουμε. Ο Ιάπωνας είναι κοντρολαρισμένος και ακόμη και τώρα δεν έχουμε καταλάβουμε για ποιο λόγο έπρεπε αυτός να είναι η πρώτη αλλαγή και μάλιστα στο ημίχρονο, στο ματς με την Ξάνθη. Όσο για τον Εσπάρθα, ήταν ο κορυφαίος του «τριφυλλιού» στο δεύτερο μέρος. Μοιάζει… διαβολάκος, αλλά σαφώς πρέπει να τον δούμε περισσότερο για να έχουμε ασφαλή εικόνα. Το… βαρύ χαρτί σου, είναι ο Φιγκερόα. Παίκτης που αν είναι καλά και βρει ρυθμό, σε ανεβάζει επίπεδο. Με ποιότητα και παραστάσεις που θα χώραγαν σε οποιαδήποτε εποχή του «τριφυλλιού». Πόσο μάλλον σε αυτή. Όμως θα είσαι σε θέση να πιάσεο το πικ του, όταν έρθει η εποχή των πλέι οφ. Αν ο Παναθηναϊκός βρίσκεται εκεί φυσικά. Εκτός αν η λογική είναι πως τον πήραμε τώρα που είχαμε την ευκαιρία, προκειμένου να παίξει μέχρι το καλοκαίρι και εν συνεχεία να παραμείνει στην ομάδα για να στηριχθεί πάνω του την ερχόμενη σεζόν. Σαν σκέψη δεν είναι λάθος. Καθόλου λάθος. Επειδή με την εμπειρία του μπορεί να γίνει ο ηγέτης της νέας εποχής.