Βύντρα και... αυτο-γκολ!
Επρεπε να φτάσουμε στο παρά ένα της λήξης της μεταγραφικής περιόδου για να ανάψουν τα... αίματα, λόγω Λουκά Βύντρα.
Από τη μια πλευρά η αποχώρησή του από τον Παναθηναϊκό μετά από μια περίοδο έντασης στις σχέσεις του με τη διοίκηση των πρασίνων και όχι μόνο...
Από την άλλη, η διαφαινόμενη μέχρι αυτή την ώρα μετακόμισή του στον Ολυμπιακό που έχει ως αποτέλεσμα να σημάνει συναγερμός και στα δύο αντίπαλα στρατόπεδα των αιωνίων αντιπάλων.
Είναι γεγονός ότι η ανακούφιση που εκφράζεται από μεγάλη μερίδα οπαδών του Παναθηναϊκού είναι τέτοια που δεν τίθεται καν θέμα... οργής, για το γεγονός ότι ένας παίκτης του Παναθηναϊκού επιλέγει να συνεχίσει την καριέρα του στον Ολυμπιακό.
Μάλιστα, αυτό το συναίσθημα της οργής φαίνεται να μετακομίζει μαζί με τον Βύντρα προς μεγάλο μέρος οπαδών του Ολυμπιακού, που δεν δείχνουν και τόσο ζεστοί με την επιλογή των ερυθρολεύκων να κάνουν δικό τους το διεθνή αμυντικό...
Πέρα όμως από τις όποιες αντιδράσεις των οπαδών του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού, θα πρέπει να αναγνωριστεί στον Βύντρα ότι κατόρθωσε μέσα σε λίγες ώρες να ζεστάνει το μεταγραφικό παζάρι, να δώσει ξανά ενδιαφέρον στις ποδοσφαιρικές συζητήσεις και να προκαλέσει ντόρο γύρω από το όνομά του, πολύ μεγαλύτερο από το εντελώς αρνητικό κλίμα που προέκυψε γι' αυτόν, μόνο και μόνο επειδή δεν δεχόταν να λύσει το συμβόλαιό του με τους όρους που του έθεταν οι διοικούντες τον Παναθηναϊκό.
Πολλοί ερμηνεύουν την κίνηση του Βύντρα και την επιλογή του να παίξει στον Ολυμπιακό και όχι στον ΠΑΟΚ, ως μια εκδίκηση προς τη νυν διοίκηση του Παναθηναϊκού για τον τρόπο με τον οποίο τον αντιμετώπισε. Από την άλλη πλευρά, στον Ολυμπιακό, κανένας δεν μπορεί να κρίνει το σκεπτικό που φαίνεται να οδηγεί σε αυτή τη μεταγραφή. Κενό υφίσταται στο ρόστερ από τη στιγμή που αποχώρησε ο Τοροσίδης, αλλά η επιλογή του Βύντρα ξενίζει, αν αναλογιστεί κανείς ότι και στις τάξεις των ερυθρολεύκων είναι... συλλεκτικά τα σχόλια για τις επιδόσεις του διεθνούς αμυντικού όταν εκείνος φορούσε τη φανέλα του Παναθηναϊκού.
Βέβαια, οι καιροί αλλάζουν, όπως αλλάζουν και οι άνθρωποι. Αυτό που δεν αλλάζει είναι η... ομορφιά του τρόπου σκέψης εκείνων που πάντα θα παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση των εξελίξεων στα ισχυρά μέτωπα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Εδώ που τα λέμε, ευτυχώς που δεν αλλάζουν.
Αν μη τι άλλο, δεν μας αφήνουν να πλήττουμε...