Το «ζην επικινδύνως» του Παναθηναϊκού!

Υπάρχει διπλή ανάγνωση στις τελευταίες εμφανίσεις του Παναθηναϊκού. Μπορούμε να σταθούμε σε αρκετά πράγματα που έχουμε αναφέρει τις τελευταίες ημέρες: Στην απουσία του Διαμαντίδη, στις ατυχίες γενικά που έχουν "χτυπήσει" την ομάδα, στο ότι ουσιαστικά "ξαναφτιάχνεται" λόγω των νέων προσώπων που έφτασαν, στο ότι έχει αλλάξει σημαντικά και τη λογική της.

Υπάρχουν θετικά στοιχεία σ' αυτή την κατάσταση: Πρώτον ότι παρολ' αυτά καταφέρνει και παίρνει το αποτέλεσμα που θέλει. Δεύτερον, ότι πάντα πετυχαίνει τα μεγάλα σουτ: Έγινε με τη Μάλαγα, έγινε με την Άλμπα, έγινε και με τον ΠΑΟΚ! Τρίτον, ότι παρά την απουσία του ηγέτη της (όχι μόνο όταν βρίσκεται μέσα στο παρκέ) αυτή η ομάδα ότι ματς έπρεπε να πάρει το... πήρε! Αναφερόμαστε στο Top16...

Αν γυρίσουμε στην Κανονική Περίοδο και σε αγώνες που ήταν παρών ο Διαμαντίδης, ο Παναθηναϊκός στο κρισιμότερο (για την Euroleague) ματς της σεζόν όχι απλώς νίκησε τη Ρεάλ Μαδρίτης αλλά της πήρε και τη διαφορά! Πήγε με μισή ομάδα στο Καντού και "σφράγισε" την πρόκριση. Στη συνέχεια πήρε και τη διαφορά από τη Φενέρμπαχτσε και στη Μόσχα θα μπορούσε να έχει πάρει και την πρώτη θέση του ομίλου αν δεν έμπαιναν στη μέση οι διαιτητές.

Στο Top16 στην πρεμιέρα, παίζει ουσιαστικά χωρίς τον Διαμαντίδη (μετά τα 4 πρώτα λεπτά αποχώρησε) κόντρα στη Ζαλγκίρις, του γυρίζει το ματς... τούμπα αλλά βρίσκει τον τρόπο και νικά με ένα πόντο διαφορά. Κόντρα στη Μάλαγα- όπου του τραυματίζεται ο Διαμαντίδης- πάλι τουμπάρει το ματς στα τελευταία λεπτά, βάζει μεγάλα σουτ και παρά τις επιπολαιότητες στο τέλος, κατάφερε να νικήσει. Στο Βερολίνο σ' ένα "must win" ματς κόντρα στην Άλμπα, έπαιξε χωρίς τον Διαμαντίδη, κατάφερε να νικήσει, έβαλε πάλι τα μεγάλα σουτ!

Κόντρα στον ΠΑΟΚ πριν από μερικές ώρες, πάλι τα ίδια συνέβησαν. Πάλι η φωτιά "άγγιξε" τα πόδια των παικτών του Παναθηναϊκού αλλά δεν τους τσουρούφλισε! Πάλι μπήκαν μεγάλα σουτ, πάλι βρέθηκε ο τρόπος για νίκη απέναντι σε μιά ομάδα που δεν είχε άγχος, ήταν προετοιμασμένη εξαιρετικά κι έπαιξε στο ρυθμό της ως το τέλος της αναμέτρησης.

Μέσα απ' αυτή τη διαδικασία του... ζην επικινδύνως που βιώνει ο Παναθηναϊκός αναδείχθηκαν πολλά πρόσωπα. Διαφορετικά κάθε φορά. Ο Γιόνας Ματσιούλις για παράδειγμα που "καθάρισε" στο Βερολίνο και κόντρα στον ΠΑΟΚ ήταν πάλι εύστοχος κι έπαιξε άμυνα από τον... αντίπαλο "άσο" ως το αντίπαλο "τεσσάρι".

Όπως π.χ ο Μάικ Μπράμος ο οποίος (πέρα από τα εύστοχα σουτ στο Καντού ή κόντρα στη Ζαλγκίρις) εν τη απουσία του Διαμαντίδη έχει "καλύψει" τη δημιουργία του αρχηγού: Στα τρία τελευταία ματς που απουσίασε ο "κάπτεν" ο Μπράμος έχει 5 ασίστ κατά μέσο όρο, συν την καλή του άμυνα (παραδοσιακά...) συν το ότι με τον ΠΑΟΚ ξαναβρήκε το χέρι του (3/3 τρίποντα ενώ είχε 1/15 στα προηγούμενα 4 ματς). Ή ο Γκιστ που ό,τι μεγάλο σουτ πήρε (Μάλαγα και Άλμπα) το έβαλε!

Δεν έχει νόημα να πιάσουμε μία προς μία τις περιπτώσεις των παικτών, αναφέραμε δύο- τρεις ενδεικτικές. Το θέμα είναι ότι ο Παναθηναϊκός έχει καταφέρει να συμπεριφερθεί σωστά σε συνθήκες πίεσης, να νικήσει σε όλα τα ματς που μπήκε μπροστά το "πρέπει". Από την άλλη όμως αυτό το "ζην επικινδύνως" μπορεί να σφυρηλατεί την ομάδα αλλά παραμένει άγνωστο το πόσο μπορεί να διαρκέσει.

Υπάρχουν ματς (μέσα σ' αυτά και τα προαναφερόμενα) όπου ο Παναθηναϊκός δεν είχε απλώς "κενά διαστήματα" αλλά... έκανε "βουτιά" μέσα στο ματς. Για παράδειγμα: Το +13 με τη Ζαλγκίρις που καλύφθηκε, όπως κι αντίστοιχη διαφορά με τη Μάλαγα, όπως και στο Βερολίνο όπου τρεις φορές (αν δεν απατώμαι) έχασε διαφορές 8-9-10 πόντων και μάλιστα σε μικρό χρονικό διάστημα.

Ακόμα και στο ματς με τον ΠΑΟΚ, όταν "απάντησε" στο 28-35 και βρέθηκε στο 43-37 στα μισά της τρίτης περιόδου, δεν κατάφερε να έχει διάρκεια για ένα τρίλεπτο- τετράλεπτο παραπάνω! Αντιθέτως βρέθηκε στο 43-44, στο 50-51 (στο τέλος της τρίτης περιόδου) με αποτέλεσμα να ανεβάσει την άμυνά του στην τελευταία περίοδο (δέχθηκε 4 πόντους σε 8 λεπτά) και να βάλει πάλι... μεγάλο σουτ (Μπανκς) για να "σφραγίσει" τον αγώνα.

Με λίγα λόγια; Κάποια στιγμή καλό θα ήταν να σταματήσουν να "παίζουν με τη φωτιά" οι "πράσινοι". Το ότι σε όλα τα "πρέπει" νίκησαν είναι θετικό, αναμφισβήτητα. Δείχνει ότι "κάτι έχουν", κάτι ξεχωριστό και μπορούν να το βγάλουν. Θα πρέπει όμως να μεγαλώσει και η διάρκεια στην απόδοσή τους, να μη χάνεται τόσο πολύ και τόσο απότομα η συγκέντρωση.

Θα πρέπει επίσης να βελτιωθεί η κατάσταση στην άμυνα... Ο Μπανκς και ο Γκιστ είναι εξαιρετική στην ατομική άμυνα αλλά "μπλέκονται" στην ομαδική κι αυτό το έχουμε δει πολλές φορές. Χάνονται ριμπάουντ καθώς δεν λειτουργούν σωστά οι περιστροφές... Και να σκεφτείτε ότι το ριμπάουντ ήταν "δυνατό σημείο" του Παναθηναϊκού ως τώρα! Μόνο η Χίμκι είχε πάρει περισσότερα ριμπάουντ από τους "πράσινους" και στα δύο μεταξύ τους ματς!

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πρόκειται για μιά νέα ομάδα. Υπάρχουν πεντάδες στο παρκέ με παίκτες που ποτέ δεν έχουν (ξανα)παίξει μαζί στο παρελθόν! Υπάρχουν ατυχίες- το ξέρουμε- αλλά όλη αυτή η διαδικασία θα πρέπει να λειτουργεί ως κίνητρο και να δίνει έξτρα συγκέντρωση! Και κυρίως κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι η φετινή ομάδα δεν έχει την "πολυτέλεια" να μην την διακρίνει συγκέντρωση σε ματς όπως το πρόσφατο με τον ΠΑΟΚ! Θα πρέπει να αγωνίζεται σε κάθε ματς λες και "παλεύει" για την επιβίωσή της, διότι ουσιαστικά... αυτό συμβαίνει!

Ναι, αυτό συμβαίνει! Χωρίς περισσότερες αναλύσεις και σχόλια!