Πάνω απ' όλα απαιτείται μυαλό!

Αυτό δε σημαίνει ότι το υλικό της είναι κακό. Το αντίθετο. Είναι υψηλού επιπέδου το ρόστερ της. Διαθέτει παίκτες μεγάλης αξίας και με προσωπικότητα. Αν βρει τον τρόπο να "ξεκλειδώσει" τον ρυθμό τότε τα πράγματα γίνονται δύσκολα για κάθε αντίπαλο, όπως συνέβη στην αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό στην Κωνσταντινούπολη. Διότι διαθέτει ταλέντο, ποιότητα, πληρότητα, προσωπικότητα η συγκεκριμένη ομάδα.

Αυτά που δεν διαθέτει είναι τα εξής: Πρώτον, συνέπεια. Δεν έχει καταφέρει να σταθεροποιηθεί σ' ένα επίπεδο όλο αυτό το διάστημα και κυρίως δεν έχει πείσει με την απόδοσή της ότι μπορεί να φτάσει στο σημείο που θέλει.

Δεύτερον, σύμπνοια. Επειδή έχω παρακολουθήσει την Εφές σε πολλά ματς, στα περισσότερα φετινά της διοργάνωσης, μου έχει δοθεί η αίσθηση ότι ελάχιστοι σέβονται την ομάδα και ότι οι περισσότεροι ασχολούνται με το "εγώ" τους. Είναι σαν να θεωρούν τιμή της Εφές που τους έχει και όχι τιμή δική τους που παίζουν στην Εφές.

Με τον τρόπο αυτό δεν χτίζεις μεγάλη ομάδα. Ούτε και μπορείς να κάνεις μεγάλα σχέδια.

Πάντως, επαναλαμβάνω ότι το ρόστερ είναι υψηλού επιπέδου. Σε ατομικό ταλέντο η Εφές είναι... σούπερ γεμάτη απλώς αυτή η κατάσταση δεν έχει μετουσιωθεί σε ομαδική δουλειά. Κι αυτό σημαίνει ότι ο Παναθηναϊκός θα πρέπει κυρίως να "χαλάσει" ακόμα περισσότερο το... μυαλό των Τούρκων, να προσέξει να μην μπει στο ρυθμό τους και να ελέγξει το ματς.

Όλα αυτά θα πρέπει να γίνουν χωρίς τον Διαμαντίδη. Με το όνομα του αρχηγού σημειωμένο στο απουσιολόγιο ο Παναθηναϊκός δεν χάνει απλώς το 1/3 των ασίστ του (5,7 έχει ο Διαμαντίδης και 16,2 όλη η ομάδα) ούτε έναν παίκτη που μένει στο παρκέ για περισσότερα από 30 λεπτά. Χάνει τον ηγέτη του... Τον άνθρωπο γύρω από τον οποίο περιστρέφονται τα πάντα στην άμυνα, στην επίθεση, στην εκτέλεση, στη δημιουργία, στην εμπειρία, στην προσωπικότητα, στην ηγετική ικανότητα.

Και γι' αυτό στο συγκεκριμένο ματς απαιτείται περισσότερο μυαλό από ποτέ από πλευράς των παικτών. Η Εφές θα είναι "επιθετική" στην περιφέρεια του Παναθηναϊκού, ελλείψει Διαμαντίδη, θα πιέσει, θα προσπαθήσει να οδηγήσει τους "πράσινους" σε λάθη (είναι πρώτοι στα κλεψίματα οι Τούρκοι κι... επιρρεπείς στα αβίαστα λάθη οι "πράσινοι"). Γι' αυτό και η συγκέντρωση, η ηρεμία, η υπομονή και η πιστή εφαρμογή του πλάνου περικλείονται σε μια μόνο λέξη: Μυαλό!

ΥΓ: Και για να μην ξεχνιόμαστε: Καλή Χρονιά να έχουμε.

ΥΓ1: Κακός προπονητής δεν είναι ο Αντρέα Τρινκιέρι. Το αντίθετο. Είναι εξαιρετικός προπονητής. Άλλα είναι τα ερωτήματα που συνοδεύουν την πρόσληψή του στην Εθνική ομάδα. Και δεν αφορούν τις ικανότητές του. Ούτε φυσικά την εξωτερική του εμφάνιση. Θα τα πούμε εν καιρώ.