Καλή χρονιά, με σωστή λογική!

Πάμε και στα ποδοσφαιρικοπαναθηναϊκά τώρα…

Το ξεκίνημα του νέου χρόνου, σημαίνει πως μπήκαμε στον Ιανουάριο. Το ότι μπήκαμε στον Ιανουάριο, σημαίνει μεταγραφική περίοδος. Άλλες εποχές η αδρεναλίνη ανέβαινε αυτή την εποχή. Τα πρωτοσέλιδα γέμιζαν με «ονοματάρες» και όλα ήταν σε μια κατάσταση λες και περιμέναμε τον Άγιο Βασίλη να κατέβει απ’ την καμινάδα και να αφήσει τον παικταρά. Οι εποχές αυτές πέρασαν για τον Παναθηναϊκό. Δεν θα πούμε ανεπιστρεπτί, επειδή θεωρούμε πως κάποια στιγμή θα αλλάξει η κατάσταση. Θα είναι σε ένα μήνα, σε ένα χρόνο, σε πέντε χρόνια, δεν το ξέρουμε. Και δεν αναφερόμαστε φυσικά σε λεφτάδες που ξαφνικά θα θυμηθούν το «τριφύλλι» στην χώρα που βρίσκονται και θα έρθουν να «στάξουν» ζεστό χρήμα.

Με την τωρινή κατάσταση, κάθε μεταγραφή σημαίνει και πραγματικό αγώνα για την ΠΑΕ. Λόγω των οικονομικών δεδομένων. Όμως, δεν μπορεί κανείς να παραγνωρίσει το γεγονός πως με όσα μέσα υπάρχουν, δίνεται καλή μάχη στο μεταγραφικό παζάρι. Δεν θα αναφερθούμε σε ονόματα τα οποία είναι κοντά ή μακριά στον Παναθηναϊκό (π.χ. Ντε Βινσέντι, Σπυρόπουλος, Ντίνας, Ανάκογλου, Φουέντες, Γιαννιώτας και πάει λέγοντας). Αυτό που μας αρέσει είναι το… παιδομάζωμα που επιχειρεί η ομάδα. Προς αυτή την κατεύθυνση κινείται τουλάχιστον. Και δεν μιλάμε για πιτσιρίκια που απλά είδαν φως και μπήκαν (όπως λανθασμένα έκανε η ΑΕΚ). Αλλά για ταλέντα που έχουν αποδείξει την αξία τους στις ομάδες που αγωνίζονται και δίχως άλλο τους αξίζει η ευκαιρία να αγωνιστούν σε μια ομάδα όπως το «τριφύλλι». Αν θα σηκώσουν το βάρος της φανέλας, κανείς δεν μπορεί να το προεξοφλήσει. Όμως κάτι τέτοιο δεν μπορείς να το προεξοφλήσεις για κανέναν, εκτός αν μιλάμε για περιπτώσεις όπως ο Σισέ και ο Ζιλμπέρτο Σίλβα.

Ο Παναθηναϊκός στις μεταγραφές είναι της λογικής όπου υπάρχει ευκαιρία θα την κυνηγήσω. Και εμπράκτως αποδεικνύεται αυτό. Ξαναλέμε, κάποια περίπτωση μπορεί να μην προχωρήσει, κάποια περίπτωση μπορεί να «στραβώσει» για πολλούς λόγους. Όμως η λογική δίχως άλλο είναι σωστή. Κανείς δεν κάθεται να κλάψει την μοίρα του επειδή η ομάδα δεν έχει χρήματα. Κανείς δεν κάθεται να αρκεστεί στο ότι υπάρχει μια καλή φουρνιά πιτσιρικάδων στις ακαδημίες. Θα βόλευε αυτό, αλλά σαφώς δεν αρκεί. Και ο Παναθηναϊκός των λίγων χρημάτων, «χτυπά» σε δύο βασικά συστατικά. Στο ταλέντο και την φιλοδοξία. Ακόμη κι ο Καζιγιάμα (δεν μπορούμε να τον κρίνουμε αγωνιστικά επειδή δεν τον έχουμε δει) είναι γεμάτος φιλοδοξία για να πετύχει στην Ευρώπη. Πόσο μάλλον παιδιά 22-23^ων ετών, που θέλουν να αποδείξουν ότι είναι σε θέση να αγωνιστούν σε έναν μεγάλο σύλλογο. Διότι πολλοί ξεχνούν ότι ο Παναθηναϊκός είναι τεράστιος σύλλογος και αποτελεί ακόμη και τώρα όνειρο όλων των ποδοσφαιριστών να αγωνιστούν εκεί.

Σε επίπεδο οργάνωσης, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός τα πηγαίνει καλά στο μεταγραφικό κομμάτι. Και το λέμε τώρα, πριν προχωρήσουν οι μεταγραφές. Και το λέμε τώρα και το εννοούμε, ακόμη κι αν «στραβώσουν» όλες οι υποθέσεις που «κυνηγά» το «τριφύλλι». Το ξαναλέμε, καμιά μεταγραφή για τους «πράσινους» δεν είναι εύκολη. Ο τρόπος με τον οποίο προσπαθούν να κινηθούν, όμως, δείχνει πολλά. Και ακόμη κι αν αύριο μεθαύριο έρθουν λεφτά, ξεπεραστούν τα μεγάλα προβλήματα, ο τρόπος πρέπει να παγιωθεί. Το μόνο που ίσως θα μπορεί να αλλάξει είναι τα ονόματα των στόχων.

Υ.Γ. Η απόφαση για τα όσα έγιναν στην Πάτρα είναι το λιγότερο ντροπιαστική. Και πιο ντροπιαστικό είναι το απίστευτο «κουκούλωμα» στα ΜΜΕ. Κανείς δεν ενοχλήθηκε, κανείς δεν ασχολήθηκε. Πιστέψτε μας δεν φταίει η Πρωτοχρονιά και οι γιορτές γι’ αυτό.