Στην αρχή της διαδρομής

Πέραν τούτων φέτος έχουμε μπροστά μας το νέο «είδος» του ΤΟΡ-16. Οι όμιλοι δεν είναι τέσσερις των τεσσάρων αλλά δύο των οχτώ άρα οι αγώνες δεν είναι 6 για κάθε ομάδα αλλά 14. Είναι «μαραθώνιος», είναι νέο πρωτάθλημα ουσιαστικά. Κατά την ταπεινή μου άποψη είναι η αρχή της διαδρομής.

Περισσότεροι αγώνες πλέον άρα υπάρχει το περιθώριο για κάποια ομάδα να καλύψει ένα στραβοπάτημα. Είναι πολύ πιο πιθανό να συμβεί σ' ένα πρωτάθλημα 14 αγώνων παρά 6... Η γενική ιδέα όμως δεν αλλάζει. Στο ΤΟΡ-16 επιβιώνουν οι πιο «σκληρές» κι έτοιμες- από κάθε πλευρά- ομάδες. Οι πιο «πεινασμένες» και οι πιο σοβαρές. Τώρα ξεχωρίζουν οι καλύτεροι από τους... απλώς καλούς. Άλλωστε οι 8 ομάδες που θα μείνουν θα παλέψουν για τα 4 εισιτήρια του φάιναλ φορ.

Σε πρώτη φάση το σύστημα δείχνει πολύ πιο δίκαιο καθώς σε ένα νέο πρωτάθλημα 14 αγώνων θα επιβιώσουν σε μεγαλύτερο ποσοστό οι καλύτεροι. Στο προηγούμενο σύστημα υπήρχε η «παρένθεση» της τύχης ή της ατυχίας σ' ένα αποτέλεσμα. Μπορούμε να θυμηθούμε πολλά παραδείγματα ομάδων που ατύχησαν σ' ένα ματς κι... έτρεχαν για να προλάβουν χωρίς να τα καταφέρουν.

Και για τον Παναθηναϊκό, όμως είναι μια... νέα αρχή η αναμέτρηση της πρεμιέρας με τη Ζαλγκίρις Κάουνας. Όχι μόνο επειδή έχει ανανεωθεί το κίνητρο αλλά και για το λόγο ότι ο Αργύρης Πεδουλάκης έχει περισσότερα πράγματα στα χέρια του. Κάποια είναι θετικά, όπως για παράδειγμα το ότι αρκετοί παίκτες έχουν «ζυμωθεί» πλέον κι έχουν μπει στην εξίσωση. Κάποια αποτελούν ερωτηματικό όπως το γεγονός ότι ο κόουτς του Παναθηναϊκού θα πρέπει να προσαρμόσει στη φιλοσοφία της ομάδας νέους παίκτες (Καπόνο και Γκιστ)...

Το τι θα βγει απ' αυτή την ιστορία θα φανεί στην διαδρομή. Για τον Παναθηναϊκό είναι πολύ σημαντικό να αρχίσει με εντός έδρας νίκη τις υποχρεώσεις του στους «16» απέναντι σε μία ομάδα που ασφαλώς ήταν η ευχάριστη έκπληξη στην πρώτη φάση καθώς «καθάρισε» εύκολα σε έδρες όπως το Φάληρο (Ολυμπιακός), η Βιτόρια (Κάχα Λαμποράλ) και η Κωνσταντινούπολη (Εφές). Απ' εκεί και πέρα οι «πράσινοι» οφείλουν ν' αντιμετωπίζουν κάθε ματς σαν... τελικό, όπως ακριβώς συνέβη στην κανονική περίοδο από τον αγώνα με τη Ρεάλ Μαδρίτης στο ΟΑΚΑ και μετά. Τότε που η ομάδα έδειξε χαρακτήρα, είχε προσωπικότητα κι άφησε δείγμα των δυνατοτήτων της στο παρκέ κάνοντας ακόμα και τους εμπαθείς (άλλο ο δύσπιστος, άλλο ο εμπαθής, άλλο αυτός που κάνει κριτική κι άλλο εκείνος που περιμένει με το... τουφέκι για να πει/γράψει/διαδώσει την «εξυπνάδα» επιπέδου νηπιαγωγείου) ν' αρχίσουν να αμφιβάλλουν για τους εαυτούς τους.

Δεν τελείωσε τίποτα με την πρόκριση στο ΤΟΡ-16 άλλωστε, για τον Παναθηναϊκό. Αντιθέτως, τώρα αρχίζει... Οπότε και οι παίκτες θ' ανακαλύψουν τα όριά τους για το που μπορούν πραγματικά να φτάσουν.