Είναι μπασκετάρα λέμε...

Και για να μην ξεχάσουμε τα πιο... φρέσκα: Μήπως δεν είναι η χώρα μας εκείνη που φιλοξενεί τους δύο τελευταίους πρωταθλητές Ευρώπης, του 2011 και του 2012; Μήπως δεν είναι η χώρα μας εκείνη που έχει γιορτάσει στα πρώτα χρόνια του 21ου αιώνα 5 ευρωπαϊκά από τον Παναθηναϊκό, 1 από τον Ολυμπιακό, ένα χρυσό κι ένα χάλκινο της Εθνικής σε Ευρωμπάσκετ, ένα αργυρό σε Μουντομπάσκετ, δύο Σαπόρτα από Μαρούσι και ΑΕΚ, ένα ακόμα Fiba Eurocup από τον Άρη αλλά κι επιτυχίες των μικρών Εθνικών ομάδων; Αυτά από πλευράς τίτλων... Μην πιάσουμε τους τελικούς γιατί δεν θα τελειώσουμε ποτέ.
 
Ναι, είμαστε σε θέση να το γνωρίζουμε όλοι και να μην εθελοτυφλούμε: Υπάρχουν προβλήματα... Οι περισσότερες ομάδες φυτοζωούν. Οι περισσότεροι παίκτες δεν πληρώνονται είτε καλά, είτε κανονικά, είτε καθόλου!!! Ας εξετάσουμε όμως κάποια άλλα πράγματα που περισσότερο αφορούν στο ενδιαφέρον του κόσμου, στο θέαμα που υπάρχει στα γήπεδα.
 
Ας μη μείνουμε στις νίκες και στις επιτυχίες. Ας το κοιτάξουμε κάπως διαφορετικά. Αναμφισβήτητα το Ελληνικό Πρωτάθλημα δεν έχει τη λάμψη των προηγούμενων χρόνων. Αναμφίβολα δεν υπάρχει ομάδα που μπορεί να "χτυπήσει" το πρωτάθλημα πέρα από τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό. Σίγουρα δεν έχουμε πολλούς ξένους παίκτες στο ΤΟΡ επίπεδο καθώς η Ελλάδα δεν αποτελεί πλέον βασική επιλογή... Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν είναι καλό το θέαμα, ούτε ότι δεν έχουμε τους δικούς μας σταρ.
 
Το αντίθετο... Και θέαμα υπάρχει. Και σασπένς υπάρχει... Κι έντονες συγκινήσεις υπάρχουν. Και από μια "γύρα" στα γήπεδα έχουμε διαπιστώσει ότι παρά τις δύσκολες εποχές που περνάμε και το γεγονός ότι φυσιολογικά οι πρώτες ανάγκες και σκέψεις του κόσμου βρίσκονται σε πιο σοβαρά ζητήματα, ο μέσος όρος εισιτηρίων στα γήπεδα του μπάσκετ μόνο κακός δεν είναι... Και σίγουρα είναι καλύτερος από πέρυσι.
 
Παράλληλα υπάρχουν ματσάρες κάθε αγωνιστική... Μόλις τέλειωσε το "θρίλερ" της Πάτρας που κρίθηκε μετά από 2 παρατάσεις. Λίγη ώρα πριν το Περιστέρι είχε κάνει άλλη ανατροπή και είχε νικήσει στην παράταση με τρίποντο του Θορν στην εκπνοή τον Κολοσσό. Στη Γλυφάδα ο Ίκαρος και το Ρέθυμνο ήταν στην... κόντρα από την αρχή ως το τέλος. Χθες στη Δράμα, ο ΚΑΟΔ με τον Άρη προσέφεραν άλλο θρίλερ, ενώ στην Πυλαία οι παίκτες του Πανελευσινιακού ευστόχησαν σε... 16 τρίποντα κι έκαναν δύσκολη τη ζωή του ΠΑΟΚ.
 
Θα μας πείτε ότι ο Παναθηναϊκός στην Καβάλα και ο Ολυμπιακός στο ΣΕΦ καθάρισαν άνετα. Ε και; Που κρύβεται η έκπληξη; Σε τελική ανάλυση τόσο στην Καβάλα όσο και στο Φάληρο είδαμε ωραίο μπάσκετ, ωραίες φάσεις, σούπερ ρυθμό... Ποτέ δεν είναι ανιαρό ένα παιχνίδι 188 (στο ΣΕΦ) και 168 (στην Καβάλα) συνολικά πόντων. Ούτε είναι βαρετό ένα ματς με 30 (Ολυμπιακός) ή 25 (Παναθηναϊκός) ασίστ.
 
Αν γυρίσουμε λιγάκι πίσω, τότε θα θυμηθούμε ότι την περασμένη εβδομάδα πάλι κρίθηκε ματς στην τελευταία φάση: Η τάπα του Τέρνερ στο διπλό του Απόλλωνα επί του Πανελευσινιακού... Με εξαίρεση την καθαρή νίκη του Ολυμπιακού στο Ρέθυμνο όλα τ' άλλα ματς ήταν "κλειστά": Ο Άρης καθάρισε τον Ίκαρο στο τελευταίο δεκάλεπτο. Ο ΠΑΟΚ απειλήθηκε από τον Ηλυσιακό με το ματς να λήγει στο +4... Επίσης σπουδαίο ματς έγινε στην Καλαμίτσα (Καβάλα- Περιστέρι) που κρίθηκε στο +5. Στη Ρόδο ο Κολοσσός με τον ΚΑΟΔ (στο +6 κρίθηκε) επίσης προσέφεραν ντέρμπι!
 
Κι ας μην τα "πιάσουμε" από την αρχή διότι θα... χαθεί η μπάλα! Τουλάχιστον το ενδιαφέρον δεν έχει χαθεί στα περισσότερα γήπεδα. Κι αυτό είναι που μετρά.