Το ημερολόγιο της 7ης Δεκεμβρίου

Δεν πιστεύω ότι μπορεί κανείς να διαφωνήσει. Από το μεσημέρι, όταν η συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο ιδιοκτήτης της ΚΑΕ, Δημήτρης Γιαννακόπουλος, σκόρπισε «παγωμάρα» στις τάξεις του κόσμου. Ήταν ένα σοκ για όλους.

Απ' εκεί και πέρα οφείλω να καταθέσω την ταπεινή μου άποψη χωρίς να προχωρήσω σε περισσότερες αναλύσεις από τη στιγμή που όλα είναι γνωστά, σε ό,τι αφορά στο περιεχόμενο των δηλώσεων του προόεδρου της ΚΑΕ: Θεωρώ ότι η κρίση είναι πρόσκαιρη. Εκτιμώ ότι θα βρεθεί η λύση, όπως ακριβώς ζήτησε και ο αρχηγός της ομάδας, Δημήτρης Διαμαντίδης στη δήλωση- στήριξης στον πρόεδρο. Δεν θα διαφωνήσω ότι πιθανότατα να είναι η σοβαρότερη που έχουν ν' αντιμετωπίσουν τα μέλη της οικογένειας Γιαννακόπουλου στη διάρκεια της πολυετούς θητείας τους στον Παναθηναϊκό. Όμως η οικογένεια Γιαννακόπουλου έχει την εμπειρία στο να διαχειρίζεται κρίσεις. Και θα σταθώ μόνο σ' αυτό και σε τίποτε περισσότερο.

Απ' εκεί και πέρα υπήρχε η απορία για τον αντίκτυπο που θα είχε η όλη ιστορία στην ομάδα ή στον κόσμο. Η πρώτη εικόνα από το ΟΑΚΑ ήταν θετική, ίσως και κάτι παραπάνω. Ο κόσμος βρέθηκε στο γήπεδο αποφασισμένος και παθιασμένος να στηρίξει την ομάδα αλλά και να αποθεώσει έναν αθλητή που το άξιζε: Τον Μάικ Μπατίστ.Από το σημείο που η Φενέρμπαχτσε προηγήθηκε με 8-0 και ο Παναθηναϊκός δεν είχε καν εκδηλώσει σουτ στις τέσσερις πρώτες επιθέσεις κάνοντας ισάριθμα λάθη, οι φίλοι του Παναθηναϊκού προσέφεραν μιά σημαντική ενίσχυση, με τη φωνή τους, με το χειροκρότημά τους, με την πίστη τους εν ολίγοις.

Την ίδια στιγμή η ομάδα έδειχνε ότι ήταν προετοιμασμένη κατάλληλα, τόσο αγωνιστικά όσο και ψυχολογικά κι αυτό το πιστώνεται πρωτίστως ο Αργύρης Πεδουλάκης ο οποίος είχε τον απόλυτο έλεγχο του αγώνα, με τις άμεσες αντιδράσεις του, φέρνοντας σύντομα τον Παναθηναϊκό σε θέση ισχύος. Οι «πράσινοι» βρήκαν το ρυθμό μέσα από την άμυνά τους, έκαναν τη Φενέρμπαχτσε να μοιάζει με... ναυαγό στη μέση του ωκεανού. Τα 5 λάθη των πρώτων πέντε λεπτών έγιναν... μόλις 7 στα επόμενα 33 λεπτά! Tα 0/8 τρίποντα των 27'30'' λεπτών έγιναν 3/6 στα τελευταία 12'30''!!! Ο Παναθηναϊκός έχασε... ένα ή δύο σουτ στην τελευταία περίοδο όταν σημείωσε 26 πόντους, μόλις τρεις λιγότερους απ' όσους είχαν πετύχει σε όλο το πρώτο μέρος, και κυρίως όταν οι παίκτες του αποδείχθηκαν εύστοχοι και γεμάτοι αυτοπεποίθηση στο πλέον κρίσιμο σημείο.

Ο Διαμαντίδης ήταν ο άνθρωπος ορχήστρα με 9 από τις 17 ασίστ της ομάδας του και με τρεις εξ αυτών να είναι... μαγικές! Ο Μάικ Μπράμος ήταν υπερπολύτιμος σε άμυνα και επίθεση, ο Μάρκους Μπανκς μετά τις πρώτες βιαστικές ενέργειες στη συνέχεια βρήκε ρυθμό μέσα από το ματς κι έδειξε ότι διαθέτει προσωπικότητα. Ο Αντι Πάνκο έκανε την καλύτερή του εμφάνιση στον Παναθηναϊκό. Ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης επέστρεψε... δριμύτερος μετά τον τραυματισμό του κι έδωσε περισσότερη οντότητα στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού. Ο Στεφάν Λάσμε ήταν ο... γνωστός σταθερός παίκτης, το «σκιάχτρο» στην άμυνα (τρεις τάπες σε 15 λεπτά). Ο Κώστας Τσαρτσαρής ήταν θετικότατος στο τελευταίο δεκάλεπτο όταν έδωσε τις απαιτούμενες λύσεις. Και την ίδια στιγμή ο Αργύρης Πεδουλάκης έδενε... κόμπο τον Σιμόνε Πιανιτζιάνι και μαζί όλη τη (φιλόδοξη αν και εκνευριστική με τη... νεοπλουτίστικη νοοτροπία που αποπνέει) Φενέρμπαχτσε.

Ο Παναθηναϊκός έφτασε στην 4η συνεχόμενη νίκη και κοντά στην πρωτιά. Θα μας πείτε ότι δεν έχει σημασία η πρωτιά έτσι όπως είναι το σύστημα στο ΤΟΡ-16 φέτος. Όμως για μιά καινούργια ομάδα, τα πάντα έχουν σημασία. Πολύ δε περισσότερο εκτιμώ (με δεδομένο ότι θα είναι είτε 1ος είτε 3ος ο Παναθηναϊκός) ότι είναι προτιμότερο να... πάρει μαζί του την Χίμκι (ως 1ος) και όχι τη Ρεάλ (ως 3ος) στην επόμενη φάση.

Και για το τέλος... Ο Μάικ Μπατίστ. Ίσως και να ήταν η στιγμή που κάθε αθλητής επιθυμεί να ζήσει κάποτε. Η απόλυτη αποθέωση. Η απόλυτη συγκίνηση διότι στη διάρκεια της τελετής βράβευσης όπου κι αν κοιτούσες αντίκριζες βουρκωμένα μάτια. Οχι μόνο του Μάικ αλλά του κόσμου, στις κερκίδες του ΟΑΚΑ.  Δια του ιστορικού ηγέτη της ομάδας, Παύλου Γιαννακόπουλου, ο Παναθηναϊκός τίμησε τον Μπατίστ, όπως ο Μπατίστ τον τίμησε τόσα χρόνια (9 στο σύνολο) με τρία ευρωπαϊκά τρόπαια, 8 πρωταθλήματα και 6 κύπελλα Ελλάδας.  Η συμπεριφορά του κόσμου του Παναθηναϊκού δεν ήταν απλώς εξαιρετική αλλά συγκλονιστική. Και η βραδιά έκλεισε πολύ όμορφα, πέρα από κάθε αμφισβήτηση...