Ο καταλυτικός ρόλος του Τσιστιακόφ

Όλοι στέκονται στην απόδοση της ομάδας, αλλά αυτή κουτσά – στραβά θα φτάσει να διεκδικήσει τη 2η θέση και αν σταθεί τυχερή θα την κατακτήσει. Θέλει τις προσθήκες της, υπάρχουν ξεκάθαρα κενά, έχει γίνει η αξιολόγηση και έχουν τεθεί οι προτεραιότητες.

Έπρεπε να εμφανιστεί ο Γκέρμαν Τσιστιακόφ για να καθίσουν όλοι οι εμπλεκόμενοι στο ίδιο τραπέζι και να προχωρήσει ο προγραμματισμός της ομάδας.

Ο Βρύζας δεν είχε σημείο επαφής με τις επιλογές Σαββίδη, ενώ ο τελευταίος μέσα από τα όσα προσπάθησαν να του περάσουν αναγκάστηκε να αναζητήσει τον άνθρωπο που θα μειώσει τις αποστάσεις. Ο Τσιστιακόφ είναι αυτός και απ' ό,τι φαίνεται ξέρει να κάνει τη δουλειά σωστά.

Στη ΠΑΕ, είναι κοινό μυστικό πως οι σχέσεις Βρύζα – Μαυροφρύδη δεν είναι καλές και όταν ο τελευταίος είναι ο βασικός άξονας επιρροής της Γκοντσάρεβα, είναι λογικό το κλίμα που δημιουργείται για τον πρόεδρο να μην είναι αυτό που πρέπει για να λειτουργήσει ο μηχανισμός μέσα από σχέσεις εμπιστοσύνης.

Ο Σαββίδης πήρε μηνύματα όλων των ειδών και κατέληξε στον Τσιστιακόφ, αφού ούτε τον Βρύζα μπορούσε να εμπιστευτεί, αλλά ούτε και το απέναντι γκρουπ των κοντινών του Θοδωρή Ζαγοράκη που κακά τα ψέματα, είναι αυτοί που δημιουργούσαν το κλίμα εναντίον του. Και είναι αυτοί που έχουν στρατηγικό στόχο την φθορά των επιλογών του, δηλαδή των Δώνη – Γεωργιάδη. Θέλω να πιστεύω όχι ο ίδιος ο Ζαγοράκης γιατί δεν τον έχω για τέτοιο άνθρωπο.

Σε αυτή τη μάχη για την εύνοια του Σαββίδη, ο Τσιστιακόφ είναι ένας άφθαρτος που έχει να λογοδοτήσει μόνο στον μεγαλομέτοχο, δεν έχει παρελθόν στον ΠΑΟΚ, δεν έχει ανάγκη να λειτουργήσει με βάση μικροσυμφέροντα και προσωπικές φιλίες. Και ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη έναν τέτοιο τύπο. Και μακάρι, σε αυτόν τον μικρόκοσμο της Θεσσαλονίκης, να βρει κι άλλους που δε λειτουργούν μέσα από την χωριάτικη νοοτροπία του «θέλω να κάνω κουμάντο στον ΠΑΟΚ ή να δείξω πως κάνω κουμάντο».

Σε πρώτη φάση λοιπόν, θεωρώ πολύ σοβαρό το να βρει ο ΠΑΟΚ τα πατήματά του σε αυτό το κομμάτι. Το αγωνιστικό είναι δευτερεύον, παρότι ουσιαστικό και βιτρίνα της όλης προσπάθειας. Όμως, το αγωνιστικό χρειάζεται πρώτον τον χρόνο του και δεύτερον, για να στηθεί σωστά, χρειάζεται οι αποφάσεις να παίρνονται με βάση το καλό της ομάδας και όχι με βάση του τι βολεύει κάποιον μέσα στα γραφεία της Μικράς Ασίας.

Έτσι όπως έχει έρθει η κατάσταση, μακάρι ο Τσιστιακόφ να αποδειχτεί όσο πιο ικανός γίνεται για να μπορέσει να υποστηρίξει ένα έργο πολλαπλών αρμοδιοτήτων. Αναπτύσσοντας την ΠΑΕ σε πρότυπα μεγάλης εταιρίας και διατηρώντας την συναισθηματική επαφή με το κοινό της. Υπάρχει και αυτή η παγίδα όταν μιλάμε για ποδοσφαιρικές ανώνυμες εταιρίες. Έχουν αυτή την ιδιομορφία.

Κλείνοντας, θα πρέπει να κάνω και μια αναφορά για τα μεταγραφικά. Για το μπάτζετ ακούστηκε νούμερο στη συνάντηση και θα γίνει προσπάθεια να καλυφθούν κάποιες θέσεις. Οι παίκτες που θα έρθουν, δεν πρόκειται να είναι μπαλώματα, αλλά στελέχη της ομάδας που θα ενταχθούν στο πλαίσιο της ανάπτυξης του αγωνιστικού τμήματος. Δεν θα είναι παίκτες εξαμήνου.

Το μάξιμουμ των παικτών που θα πάρουμε τώρα, είναι τέσσερις και αυτό μόνο εφόσον βρεθούν οι κατάλληλοι. Δύο πλάγιοι χαφ, ένας στόπερ και μετά από τη σεζόν που κάνει ο Γκαρσία και ο Λάζαρ – για διαφορετικούς λόγους – στη κουβέντα μπήκε και ο ένας κεντρικός χαφ. Ένας αμυντικός μέσος που νιώθει δημιουργικά.

Ουσιαστικά θα γίνουν από δύο έως τέσσερις μεταγραφές, με πρώτη προτεραιότητα τους πλάγιους χαφ και μέσα σε αυτούς έπεσε τώρα – και όχι πριν – το όνομα του Βιεϊρίνια. Μία υπόθεση πολύ δύσκολη, που δεν ελέγχεται σε καμία των περιπτώσεων από τον ΠΑΟΚ ή τον παίκτη. Οι Γερμανοί έδωσαν ήδη 4εκατ. ευρώ συν φόρους έναν χρόνο πριν και ένα εκατ. ευρώ στον παίκτη. Δύσκολα να τον δώσουν δανεικό με μικρή οψιόν αγοράς, όπως θα βόλευε τον ΠΑΟΚ. Επίσης, υπάρχει και το συμβόλαιο του παίκτη που μαζί με τους φόρους ξεπερνά το 1,5εκατ. ευρώ. Αν και ο Άντρε δεν ήταν ποτέ δούλος του χρήματος.