Έργο ενός παρόντος και ενός… απόντος

Φυσικά και θέλει ψυχραιμία, φυσικά και δεν γίνεται να αλλάζει εντελώς μια ομάδα σε δυο μέρες. Λογικά είναι αυτά και δεν νομίζω λογικός αντίστοιχα άνθρωπος να βρεθεί να υποστηρίξει κάτι ανάλογο.

Παρ’ όλα αυτά, είδαμε και πολλές μάλιστα διαφορές. Κι άσχετα αν λίγο-πολύ οι διαφορές αυτές ήταν αναμενόμενες και κατά κανόνα ισχύουν πάντα στις αλλαγές προπονητών, δεν παύουν να είναι αλλαγές και να είναι εμφανώς προ το καλύτερο.

Να τα πάρουμε όμως με την σειρά.

Κατ’ αρχήν είναι σωστό αυτό που πολλοί έλεγαν πριν το παιχνίδι, πως δεν γινόταν ο Παναθηναϊκός να εμφανιστεί χειρότερος απ’ ότι ήταν μέχρι τότε.

Όπως σωστό είναι επίσης, ότι λογικά θα ήταν πιο μαχητικός, πιο φρέσκος και κυρίως πιο «επιθετικός» συνολικά στο παιχνίδι του. Κι όταν λέω πιο «επιθετικός» εννοώ συνολικά στο παιχνίδι του. Από το πώς έπεφταν στην φάση οι αμυντικοί, από το πώς κινιόντουσαν μέσοι και επιθετικοί, από το πώς έτρεχαν να χτυπήσουν φάουλ ή πλάγιο άουτ μέχρι και από το ύφος που είχαν στις προσωπικές μονομαχίες.

Και πραγματικά. Τα έβγαλε αυτά τα χαρακτηριστικά ο Παναθηναϊκός μέσα στο γήπεδο και ήταν αυτό που σε σημαντικό βαθμό έγειρε την πλάστιγγα του αγώνα προς το μέρος του.

Έργο Ρότσα; Έτσι κι αλλιώς έργο Ρότσα, αφού αυτός ήταν πια στον πάγκο. Αλλά και ταυτόχρονα αν θέλετε και.. έργο Φερέιρα. Μόνο που του ενός ήταν έργο επειδή ήταν παρών και του άλλου επειδή ήταν απών απελευθέρωσε με την απουσία του πρόσωπα και πράγματα στην Παιανία.

Από κει και πέρα και σε ότι έχει να κάνει με αυτά καθ’ αυτά τα ποδοσφαιρικά χαρακτηριστικά του αγώνα και του Παναθηναϊκού.

Θα θυμάστε ίσως, μια κουβέντα που κάναμε εκεί στις αρχές της σεζόν, όταν λέγαμε ότι ίσως θα έπρεπε να δοκιμάσει ο Παναθηναϊκός την αξιοποίηση του Σισοκό σε ένα ρόλο πιο οργανωτικό κοντά στο κέντρο και συγκεκριμένα σε ένα ρόλο «οχταριού» δίπλα στο αμυντικό χαφ. Λέγοντας επίσης τότε, πως ειδικά στο ελληνικό πρωτάθλημα, αυτό θα σου κέρδιζε ένα ποιοτικό ποδοσφαιριστή που θα έχει την ευκαιρία πια να βλέπει ολόκληρο το γήπεδο μπροστά του και αυτό θα εξισορροπούσε κατά πολύ την όποια έλλειψη σημειωνόταν αριθμητικά στο μαρκάρισμα στον χώρο αυτό.

Το πείραμα αυτό ακριβώς δοκίμασε σήμερα ο Ρότσα. Και του βγήκε και με το παραπάνω. Και μάλιστα του βγήκε πιο πολύ, απ’ ότι και ο ίδιος φαντάζομαι περίμενε.

Καθώς όχι μόνο κέρδισε ενέργειες και άνοιγμα του παιχνιδιού από πίσω, αλλά δεν έχασε και στο μαρκάρισμα. Κι αυτό γιατί ο Βιτόλο αλλά και ο Ζέκα, έκαναν απίστευτη δουλειά κοντά και γύρω από τον Σισοκό, βοηθώντας τον έτσι να αφοσιωθεί όσο μπορούσε περισσότερο στα καθαρά οργανωτικά του καθήκοντα.

Εκεί κρίθηκε και το παιχνίδι ποδοσφαιρικά, καθώς από ένα διάστημα και μετά, ο Παναθηναϊκός όχι μόνο κυριάρχησε στο κέντρο, αλλά ήταν πια επικίνδυνος και απρόβλεπτος, ακριβώς από το σημείο και τον χώρο που μέχρι πρότινος ήταν ακίνδυνος και προβλέψιμος.

Τελειώνοντας. Το ποδόσφαιρο, είναι πάνω απ’ όλα άθλημα του μέτρου και της λογικής. Μισεί και απεχθάνεται την υπερβολή και κυρίως είναι αμείλικτο και τιμωρεί την βλακεία και την σαχλαμάρα.

Όταν δυο μήνες τώρα, έχεις κάνει σημαία σου, πως δεν έχεις ποιοτικό έμψυχο υλικό και αυτό το χρησιμοποιούσες για να εξηγήσεις εμφανίσεις και αποτελέσματα με τα Γιάννινα, τον Πανθρακικό και την Κέρκυρα, έρχεται ένα παιχνίδι σαν το σημερινό και σε διασύρει από κάθε άποψη.

Το ίδιο όμως θα γίνει, αν και με αφορμή το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ, πάς στην απέναντι ακριβώς άκρη, βγάλεις γλώσσα –πάσης φύσεως εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου- και αρχίσεις να αποθεώνεις στα ουράνια τους πάντες και τα πάντα, θα έρθει κάποιο άλλο παιχνίδι να σε διασύρει και σένα και να τελειώσει την σεμνή τελετή.

Ο μόνος τρόπος να την… γλιτώσεις και κυρίως να πατήσεις και να αξιοποιήσεις ότι φαίνεται να κέρδισες –προς το παρόν τουλάχιστον- με την αλλαγή προπονητή, είναι να κρατήσεις χαμηλά το κεφάλι και να απαιτήσεις απ’ όλους στην ομάδα, να δουλεύουν, να παράγουν και πάνω απ’ όλα να αποκτήσουν επιτέλους συναίσθηση των μεγεθών που εκπροσωπούν, του σωματείου που υπηρετούν και των απαιτήσεών του.

Μπορεί να το κάνει αυτό ο Παναθηναϊκός;

Οι επόμενες μέρες και τα επόμενα παιχνίδια θα το δείξουν.