Στρατηγική αγωνιστικού χώρου υπάρχει;
Είναι πραγματικά οδυνηρή, πλέον, η εμπειρία για τους οπαδούς του Παναθηναϊκού, να πρέπει στις ευρωπαϊκές βραδιές του πάλαι ποτέ κραταιού στην Ευρώπη «τριφυλλιού», να παρακολουθούν το «θέαμα» που υποχρεώθηκαν να δουν μέσω της τηλεόρασης του ΑΝΤ1 το βράδυ της Πέμπτης, κόντρα στη Λάτσιο.
Θα πείτε ότι ο τηλεθεατής έχει στα χέρια του τη δυνατότητα να αλλάξει κανάλι, να κλείσει την τηλεόραση και να πέσει για ύπνο, μήπως και ονειρευτεί κάτι από τον πραγματικό Παναθηναϊκό της Ευρώπης.
Εκείνον τον Παναθηναϊκό που έχει μείνει βαθιά χαραγμένος στη μνήμη των οπαδών του και που για εκείνες τις μαγικές στιγμές, αρνούνται σήμερα άπαντες να πιστέψουν ότι η εικόνα της Πέμπτης αφορά την ίδια ομάδα, την ίδια βαριά φανέλα.
Γι' αυτό και το χέρι τους δεν πηγαίνει στο off του τηλεκοντρόλ με ευκολία. Δεν μπορεί, κάτι θα κάνουν, θα τρέξουν, θα ματώσουν -έστω- θα αλλάξουν τρεις μπαλιές, μια οργανωμένη επίθεση, θα δείξουν κάτι... Πάθος, θέληση, αποφασιστικότητα, πείσμα στην τελική, για να πείσουν ότι προσπάθησαν και απλά δεν τους βγήκε το ματς...
Είναι πραγματικά οδυνηρό για τους παίκτες του Παναθηναϊκού, τον Φερέιρα και τον Αλαφούζο, να κυλήσουν τόσο χαμηλά και να μετατρέψουν τον Παναθηναϊκό σε μια ομάδα που δεν θα «σέβεται» την ευρωπαϊκή της ιστορία.
Η «καραμέλα» των οικονομικών προβλημάτων και η σωτηρία από το Πρωτοδικείο πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει να αποτελεί δικαιολογία για τραγικές εμφανίσεις, όμοιες με αυτές της Πέμπτης στο Ολίμπικο.
Φυσικά και αναγνωρίζεται από όλους τους οπαδούς του Παναθηναϊκού στον Αλαφούζο ότι έβαλε πλάτη και βγήκε μπροστά για να σωθεί ο Παναθηναϊκός. Να σωθεί όμως, κάποια στιγμή και αγωνιστικά, γιατί με τέτοιες εμφανίσεις κινδυνεύει να αφανιστεί στο μέλλον.
Και μια διευκρίνιση... Η όποια «καραμέλα» των οικονομικών προβλημάτων αφορά - και δικαιούνται να την επικαλούνται… - μόνο τους διοικούντες και τον κόσμο, δηλαδή εκείνους (όσους) που έβαλαν λεφτά, για να βγει η ΠΑΕ από το αδιέξοδο.
Οι ποδοσφαιριστές που λαμβάνουν χρήματα από τα ταμεία της ΠΑΕ έχουν άλλη δουλειά. Οπως και ο Φερέιρα. Φυσικά και δεν πρόκειται να «σκοτώσει» κανένας οπαδός του Παναθηναϊκού τους νέους παίκτες. Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί πρέπει να πέφτει το βάρος μιας ήττας στους νέους παίκτες, που στην τελική αν δεν κάνουν λάθη δεν πρόκειται ποτέ να γίνουν «μεγάλοι» παίκτες. Σεβαστή η στρατηγική του συλλόγου, την οποία επικαλείται ο Πορτογάλος, αλλά -συγγνώμη- πρέπει να αναπτυχθεί και μια ανάλογη στρατηγική τεχνικού επιπέδου μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
Ηττες με κάτω τα χέρια δεν αρμόζουν σε όσους θέλουν να φοράνε τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Μικρούς και μεγάλους. Και αυτό είναι ευθύνη και του προπονητή. Το ανησυχητικό της υπόθεσης είναι ότι για μια ακόμη φορά ο Φερέιρα έδειξε να τον απασχολεί η τετραγωνοποίηση του κύκλου, αφού εξακολουθεί να κάνει παράξενες δηλώσεις μετά από παιχνίδια που -πραγματικά- δεν προσφέρονται για δηλώσεις, αλλά μόνο για μια συγγνώμη προς τους οπαδούς του Παναθηναϊκού.
Κυρίως, εκείνους που ταξίδεψαν στη Ρώμη και κατά δεύτερο λόγο σε όλους τους υπόλοιπους...
Πόνεσαν τα μάτια όλων...
