Τα παιδιά της 7ης Νοέμβρη!

Η 8η Νοεμβρίου θα είναι -εκ των πραγμάτων- μια εντελώς διαφορετική ημέρα για την Ελλάδα. Oι Ελληνες πολιτικοί, εκείνοι που ζήτησαν (για διαφορετικούς λόγους ο καθένας) και έλαβαν (επίσης με διαφορετικά κριτήρια) την ψήφο των πολιτών, πριν από λίγους -μόλις- μήνες, καλούνται το βράδυ της Τετάρτης να αποφανθούν με ένα «ναι», ένα «όχι», ένα «παρών» για τις ζωές εκατομμυρίων Ελλήνων. Εις το όνομα του... μέλλοντος, το οποίο υποθηκεύεται καθημερινά (εδώ και χρόνια) και με γνώμονα τα συμφέροντα (λένε οι υπέρμαχοι του μνημονίου) της πατρίδας.

Τόση υποκρισία;

Ολο αυτό το διάστημα που οι «άρχοντες» της πολιτικής «παζαρεύουν» την ψήφο τους έναντι του νέου μνημονίου, γινόμαστε μάρτυρες, εξ αποστάσεως ή και από κοντά, ιστοριών καθημερινής τρέλας, από ανθρώπους που ζουν ανάμεσά μας, δίπλα μας, μέσα στο σπίτι μας ενδεχομένως και έχουν βιώσει σκληρά στο πετσί τους τις συνέπειες της άκρως αποτυχημένης για τον απλό πολίτη, εφαρμογής του μνημονίου 1 και του μνημονίου 2. Και απλά αναρωτιόμαστε; Είναι δυνατόν να έρθουν καλύτερες ημέρες με το μνημόνιο 3 ή όπως αλλιώς θέλουν σήμερα να μας το πλασάρουν;

Η 7η Νοεμβρίου θα γραφτεί -έτσι και αλλιώς- στην ιστορία της Ελλάδας. Μένει να διαπιστωθεί -απόψε το βράδυ- αν τα γράμματα θα είναι χρυσά (σε περίπτωση που καταφέρουμε -επιτέλους- ως έθνος να ορθώσουμε ανάστημα) ή μαύρα (αν για μια ακόμα φορά σκύψουμε το κεφάλι και το προσφέρουμε προς θυσία).

Τούτες τις κρίσιμες ώρες, τη στιγμή που κρίνεται, όχι μόνο το μέλλον το δικό μας, αλλά ακόμα και εκείνο των παιδιών των παιδιών μας, καλούμαστε να ενώσουμε δυνάμεις, να γίνουμε ένα και να κοιτάξουμε στα μάτια τα παιδιά αυτού του τόπου. Γιατί, σίγουρα, σε λίγο καιρό θα αρχίσουν να ρωτούν.

Να ρωτούν... «Εσύ μπαμπά, τι έκανες;»

Να ρωτούν και να περιμένουν απαντήσεις. Πειστικές απαντήσεις!

Βλέπετε, τα παιδιά δεν μπορεί να τα ξεγελάσει κανένας πολιτικός. Κανένας δημοσιογράφος. Κανένα σύστημα και καμία τρόικα.

Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να το πράξει.

Ούτε καν να το διανοηθεί...