Και πάλι νίκη είναι...
Για να ξεκαθαρίσουμε κάτι ευθύς εξαρχής. Ο Παναθηναϊκός που είδαμε κόντρα στην ΑΕΚ ούτε μάγεψε, ούτε έθελξε με το ποδόσφαιρό του. Έχει όμως ένα πολύ σημαντικό ελαφρυντικό, την πίεση και το άγχος. Αυτά ακριβώς τα στοιχεία “μίλησαν” στο δεύτερο ημίχρονο. Διάστημα στο οποίο δεν λειτούργησε κανένα σύστημα. Πέραν του Καρνέζη όλοι οι ποδοσφαιριστές ήταν ένα κλικ πιο κάτω από αυτά που έκαναν στα προηγούμενα λεπτά του αγώνα.
Ξεκάθαρα μίλησε το αίσθημα της αυτοσυντήρησης. Σε μια ομάδα με δεδομένες και τρανταχτές ελλείψεις (και λόγω τραυματισμών αλλά και συνολικά στο έμψυχο δυναμικό που διαθέτει) αυτό το στοιχείο κατά κάποιο τρόπο “λύγισε” τα πόδια. Δεν περιμέναμε το παιχνίδι με την ΑΕΚ για να καταλάβουμε πως υπάρχει πρόβλημα στην ανάπτυξη του παιχνιδιού. Δεν περιμέναμε το παιχνίδι με την ΑΕΚ για να καταλάβουμε ότι οι ελλείψεις στα χαφ “φωνάζουν”.
Κόντρα όμως σε έναν μεγάλο σύλλογο, αλλά και σε μια ομάδα που δεν αντιπροσωπεύει το μέγεθος του συλλόγου όπως είναι η ΑΕΚ, είναι σαφές πως τα δεδομένα μπλέχτηκαν. Με λίγα λόγια όλοι ξέραμε ότι ο Παναθηναϊκός δεν γινόταν να μην νικήσει την ΑΕΚ (και λόγω των προηγούμενων αποτελεσμάτων που έκαναν την κατάκτηση των τριών βαθμών επιτακτική ανάγκη, αλλά και λόγω του ονόματος της αντιπάλου). Όπως και να το δει κανείς η ΑΕΚ σε όποια κατάσταση και να είναι, είναι ΑΕΚ. Γι αυτό ακριβώς ξύπνησε το αίσθημα της αυτοσυντήρησης και γιγαντώθηκε το άγχος απέναντι σε μια Ένωση που ουσιαστικά ήταν πέρα για πέρα ακίνδυνη.
Κι όμως την ζημιά πήγε να την κάνει στα τελευταία δευτερόλεπτα των καθυστερήσεων την στιγμή που σε ενενήντα δύο λεπτά αγώνα είχε να επιδείξει μόνο την εκτέλεση φάουλ του Λαγού. Ο Παναθηναϊκός σαφώς και έχει αγωνιστικά προβλήματα όμως δεν μπορούμε να πειστούμε ότι αυτό είναι το ταβάνι του. Δικαιολογούμε λοιπόν την... αυτοσυντήρηση καθώς στην προκειμένη περίπτωση ισχύει περισσότερο από ποτέ αυτό που λέμε: “το αποτέλεσμα μετράει”, όμως από εδώ και πέρα είναι ξεκάθαρο πως χρειάζεται να γίνει καλύτερος ο Παναθηναϊκός διότι σε διαφορετική περίπτωση δεν θα είναι τίποτα παραπάνω από ένα αδιάφορο σύνολο με κάποιους καλούς παίκτες.
Πέρα από τον Καρνέζη που κράτησε την νίκη για τον Παναθηναϊκό και έδειξε ότι αυτή τη στιγμή είναι σαφώς ο καλύτερος Έλληνας τερματοφύλακας, πολύ καλός ήταν και ο Τοτσέ που σημείωσε και το μοναδικό γκολ (πέρα από πανέμορφο ήταν και τρομερά δύσκολο) ενώ ο Ζέκα πραγματοποίησε ένα από τα καλύτερα φετινά του παιχνίδια.
