Χτύπησε συναγερμός για τα καλά...
Ομολογουμένως στον Παναθηναϊκό, την παρούσα χρονική στιγμή έχουν να διαχειριστούν μιά σοβαρή κατάσταση. Δύσκολη, πέρα από κάθε αμφισβήτηση. Τα εμπόδια άρχισαν να μπαίνουν στο δρόμο των "πράσινων" από πολύ νωρίς και τα στελέχη της ομάδας (διοίκηση, προπονητές και παίκτες) καλούνται να διαχειριστούν μιά κατάσταση διόλου ευχάριστη.
Αυτή τη στιγμή υπάρχουν δύο δρόμοι: Ο ένας είναι αυτός της απαξίωσης. Ο άλλος είναι εκείνος της ευθύνης. Ο εύκολος είναι ο πρώτος. Το να ισχυρίζεται κάποιος "τα έλεγα εγώ και δεν με ακούγατε" είναι ό,τι πιό επιφανειακό καθώς το μόνο που κάνει είναι να υπερυψώνει την αυταρέσκεια. Μπορώ να αντιληφθώ τη στενοχώρια του κόσμου και την αγωνία του. Δεν είναι και κάτι που "χωνεύεται" εύκολα αυτό που έγινε στη Γλυφάδα.
Θα προτιμούσα το δρόμο της ευθύνης. Για έναν απλό λόγο (και δεν πρόκειται για κινδυνολογία): Τι ακριβώς έχει να κερδίσει ο Παναθηναϊκός μέσα από την απαξίωση και την καταστροφολογία; Απολύτως τίποτα. Αν όμως ακολουθήσουν όλοι τον αντίθετο δρόμο, αυτόν της ευθύνης, της ψυχραιμίας, της ώριμης σκέψης που θα οδηγήσει στην ανεύρεση των σωστών λύσεων, τα πράγματα θα γίνουν σαφώς καλύτερα.
Είναι νέα ομάδα ο Παναθηναϊκός και θα έχει σκαμπανεβάσματα. Θα υπάρξουν και λάθη, σοβαρότατα, όπως αυτό που έγινε στη Γλυφάδα. Η έννοια "νέα ομάδα" δεν αφορά μόνο στα πρόσωπα, στους παίκτες, στο... μέσο όρο ηλικίας αλλά και σε πολλά άλλα ακόμα: Κυρίως στην αντίληψη κάποιων καταστάσεων. Για παράδειγμα, υπάρχει ένα θέμα σημαντικό: Ο φετινός Παναθηναϊκός δίνει εξετάσεις σε κάθε ματς. Κάθε αγώνας είναι... επιβίωση. Κάθε αγώνας είναι τελικός κι έτσι πρέπει να προσεγγίζεται ανεξαρτήτως αντιπάλου.
Υπάρχουν πολλοί παίκτες που δεν έχουν εμπειρίες σε τόσο υψηλό επίπεδο. Ο Παναθηναϊκός έκανε μιά νέα αρχή το καλοκαίρι, σε καταστάσεις ιδιαίτερα δύσκολες κι ανορθόδοξες, με οικονομικά δεδομένα διαφορετικά απ' εκείνα των προηγούμενων ετών. Το έργο δεν ήταν απλό. Για πρώτη φορά ο Παναθηναϊκός αναγκάστηκε να κάνει 12 μεταγραφές χωρίς να έχει τη δυνατότητα να "χτυπήσει" συμβόλαια με τους Ρώσους ή τους Τούρκους να αλωνίζουν την αγορά!
Βασικό μέλημα ήταν να τοποθετηθεί η βάση επάνω στην οποία θα κινηθεί αυτή η νέα προσπάθεια. Δεν είναι και τόσο εύκολο να "πιάσεις" 12/12 στις μεταγραφές. Θα υπήρχαν και λάθη όπως κι αστοχίες. Δεν μπορείς να το αποφύγεις αυτό όταν έχεις να κάνεις με τέτοιο αριθμό μεταγραφών και με ένα μπάτζετ προσαρμοσμένο στις συνθήκες των ημερών.
Δεν προσπαθώ να περιγράψω απλώς μιά κατάσταση, ούτε και να... πετάξω τη μπάλα στην εξέδρα. Υπενθυμίζω όμως κάποια δεδομένα, κάποιες "σταθερές" που δεν μπορούμε να λησμονήσουμε. Κατά τη γνώμη μου, ναι, υπήρξαν λάθη. Το θέμα είναι να υπάρξει ψυχραιμία- και όχι πανικός- προκειμένου και τα λάθη να διορθωθούν (αυτό προέχει στην παρούσα χρονική στιγμή) και η ηρεμία να διατηρηθεί (το σημαντικότερο).
Κάθε αρχή είναι και δύσκολη. Δύο πράγματα είναι βασικά αυτή τη στιγμή: Πρώτον, να υπάρξει σωστή επικοινωνία ανάμεσα στη διοικητική και την τεχνική ηγεσία προκειμένου να χαράξουν το δρόμο για τη συνέχεια. Αυτοί ξέρουν περισσότερα απ' όλους και "πονούν" περισσότερο απ' όλους. Αν δεν "πονούσαν" δεν θα έβαζαν εκατομμύρια από την τσέπη τους ούτε θα περνούσαν περισσότερες ώρες στο γήπεδο παρά με τις οικογένειές τους. Η διοικητική και η τεχνική ηγεσία οφείλουν να διαχειριστούν σωστά αυτή την δύσκολη στιγμή κι αυτό θα συμβεί μόνο αν είναι νηφάλιοι και ψύχραιμοι.
Για παράδειγμα αν πρόκειται να γίνει αλλαγή τότε θα πρέπει να γίνει σωστή επιλογή. Τα οικονομικά περιθώρια είναι στενά, όπως και τα χρονικά στενεύουν κι αυτό σημαίνει ότι δεν επιτρέπεται λάθος. Γι' αυτό προέχουν η ψυχραιμία και η σοβαρότητα.
Δεύτερον να υπάρξει ηρεμία και υπομονή απ' όσους αγαπούν την ομάδα. Είναι άλλο πράγμα η κριτική (θεμιτή αν μη τι άλλο) κι άλλο η καταστροφολογία και η απαξίωση. Είμαστε λαός των άκρων και βγάζουμε... υπερβολή στα συναισθήματά μας, είτε στη χαρά είτε στη λύπη. Αυτή τη στιγμή ΔΕΝ είναι καλό να υπάρξει αναταραχή. Κι επαναλαμβάνω, είναι άλλο πράγμα η κριτική κι άλλο η απαξίωση.
Είναι πολύ βασικό επίσης, για μιά ομάδα που αναζητά τα όριά της (το έχω πει δεκάδες φορές, ακόμα δεν ξέρουμε ΤΙΠΟΤΑ γι' αυτή την ομάδα) να αντιληφθούν όλοι (προπονητές και παίκτες) ότι κάθε αγώνας είναι ΤΕΛΙΚΟΣ! Ότι θα πρέπει ν' αντιμετωπίζεται ως αγώνας... χωρίς αύριο. Ως αγώνας επιβίωσης. Ως αγώνας που κρίνεται το μέλλον όλων. Και μέσα απ' αυτές τις συνθήκες πίεσης να σφυρηλατήσουν ένα προφίλ "σκληρής" και ταυτόχρονα αποφασισμένης και "πεινασμένης" ομάδας. Πλεονέκτημα του Παναθηναϊκού θα πρέπει να είναι το έξτρα κίνητρο. Το... μάτι που θα γυαλίζει. Κι όσο πιό νωρίς το καταλάβουν, τόσο το καλύτερο.
Πλέον η διοίκηση και η τεχνική ηγεσία έχουν να διαχειριστούν σωστά μιά κατάσταση δύσκολη καθώς είναι δύσκολη και η συνέχεια. Οι επόμενες ημέρες θα είναι... ημέρες εξετάσεων για τους "πράσινους". Ο αγώνας με την Χίμκι είναι ΠΟΛΥ κρίσιμος και θα πρέπει ΟΛΟΙ να είναι συσπειρωμένοι ώστε να επιτευχθεί ο στόχος και να μην "τρέμουν" τα χέρια των παικτών από την πίεση. Είπαμε, είναι νέα ομάδα δεν έχει τις βάσεις της παλιάς. Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται σε "εμβρυακό" στάδιο σε όλα τα επίπεδα κι αυτό δεν πρέπει να το λησμονεί κανείς.
Δεν υπάρχει λοιπόν... νέα αρχή από αύριο μετά την ήττα με τον Ίκαρο. Δεν "πετάς" τίποτα πίσω σου αλλά διδάσκεσαι και σκληραγωγείσαι. Πλέον οι "πράσινοι" πρέπει να... τρέξουν. Και σ'΄αυτόν τον ταχύτατο ρυθμό που οφείλουν ν' ακολουθήσουν θα φανεί ποιοί και πόσοι μπορούν ν΄αντεπεξέλθουν.
