Στράτα... στρατούλα...
Θεωρούσαμε πριν το ματς με τον ΟΦΗ, πως ο Παναθηναϊκός βρίσκεται ακόμη στο ποδοσφαιρικό δημοτικό. Δεν ισχύει όμως. Η ομάδα είναι στο νήπιο και μάλιστα τις πρώτες της μέρες. Δεν υπάρχει λογική σε αυτά που συνέβησαν στην Κρήτη, πολύ απλά. Λέμε να το δούμε λίγο ποδοσφαιρικά το θέμα λοιπόν, γιατί διαφορετικά θα πάμε στο τρελοκομείο ομαδικά!
Ξεκινάμε απ' τους παίκτες. Πολύ απλά και καφενειακά. Αν θες να λέγεσαι επαγγελματίας αθλητής, αν θες να πιστεύεις ότι αξίζεις να φοράς την φανέλα του Παναθηναϊκού, τα γκολ που έχασε ο Σισοκό, ο Βιτόλο και ο Μαρίνος (στη φάση που δεν κατάφεραν οι δύο τελευταίοι όχι να σκοράρουν αλλά ούτε να σουτάρουν στην κενή εστία) τις ευκαιρίες αυτές τις μετατρέπεις σε γκολ. Δεν είναι δυνατόν οι παίκτες απ' τους οποίους περιμένεις να πάρουν απ' το χεράκι τα νεότερα παιδιά, να μοιάζουν να ψάχνουν καθοδήγηση απ' τον Μαυρία και τον Χουχούμη κατά τη διάρκεια του αγώνα. Απλά δεν είναι δυνατόν.
Ελαφρυντικά υπάρχουν, με σημαντικότερο τις καιρικές συνθήκες (όχι για τις ευκαιρίες αλλά για την απόδοση). Βέβαια, παραμένει η απορία για το γεγονός πως ο Παναθηναϊκός γύρισε πίσω στο δεύτερο μέρος, χωρίς λόγο και αιτία. Ή μάλλον αιτίες υπάρχουν και αφορούν κάποιες αποφάσεις του προπονητή. Στο πρώτο μέρος ο Σισοκό έδειχνε να έχει βρει καλή... χημεία με τον Χουχούμη. Στο δεύτερο ημίχρονο, χωρίς να μπορούμε να το εξηγήσουμε, ο Φερέιρα πέρασε τον Σισοκό δεξιά, όταν έριξε στο ματς τον Κουίνσι. Με τον Γκανέζο από αριστερά να μαρκάρει με τα... μάτια.
Αποτέλεσμα, να μείνει μόνος ο παίκτης του ΟΦΗ που έβγαλε τη σέντρα απ' την οποία προήλθε το 2-2. Α, για να μην το ξεχάσουμε, αστεία η αντίδραση του Κουίνσι στις καθυστερήσεις, όταν με τα προσόντα που έχει μπορεί για πλάκα να μπει στην περιοχή και να δημιουργήσει κάτι τέλος πάντων, αλλά αυτός προτιμά να κόψει αριστερά φεύγοντας απ' τον άξονα, τελειώνοντας την υποψία ευκαιρίας που υπήρχε. Και ξέρετε ποιο είναι το θέμα; Ο Τοτσέ και ο Φορναρόλι έχουν φάει όλη τη λέζα για το γεγονός ότι δεν πετυχαίνουν γκολ (ο Ισπανός το έβαλε με τον ΟΦΗ βέβαια). Το θέμα είναι πως δεν γίνεται να μένουν μονίμως άβρεχτοι οι υπόλοιποι. Με αποκορύφωμα τον Σισοκό. Τόσο στην Κομοτηνή όσο και στην Κρήτη είχε δύο απίστευτα τετ α τετ. Και εντέλει δεν πλάσαρε καν. Ας το χάσει βρε αδερφέ, ποδόσφαιρο είναι. Αλλά τουλάχιστον να πλασάρει, να σουτάρει, να κάνει κάτι!
Ευτυχώς που υπήρχε η εμφάνιση των μικρών για να έχουμε κάτι να λέμε. Μην κρυβόμαστε πίσω απ' το δάχτυλό μας, το μόνο που έμεινε πλέον στον Παναθηναϊκό είναι το κατά πόσο θα μπορέσει να υπάρξει μια παρακαταθήκη για το μέλλον. Δηλαδή, κατά πόσο θα υπάρξουν παιδιά που όντως αξίζουν να πάρουν ευκαιρίες στον Παναθηναϊκό. Για τον Μαυρία το ξέραμε. Ο Χουχούμης έδειξε πως ξέρει μπαλίτσα, έχει ντρίπλα και καλή σέντρα. Στοιχεία πολύτιμα για τη θέση του αριστερού μπακ. Και κυρίως μιλάμε για ένα παιδί που έδειξε θράσος, όντας το στυλ του ακραίου αμυντικού που χρειάζονται οι μεγάλες ομάδες. Πολύ επιθετικό μπακ.
Υ.Γ. Υπάρχει το βίντεο της NOVA. Υπάρχει φωτογραφία (παγωμένη εικόνα απ' το βίντεο του συνδρομητικού) στην εφημερίδα “ΠΡΑΣΙΝΗ”. Δεν υπάρχει λοιπόν “αν βρουν αυτόν που χτύπησε τον Μαυρία”. Υπάρχει μόνο το αν θέλουν να τον πιάσουν. Είναι πάντως μακράν η πιο άνανδρη κίνηση που έχουμε δει στα γήπεδα. Και ξέρετε κάτι; Θα είναι κρίμα να τιμωρηθεί ο ΟΦΗ για τη χαζομάρα ενός θρασύδειλου. Ο ίδιος επιβάλλεται να τιμωρηθεί απ' τις αρχές. Μιλάμε για ένα τυπάκι που χτύπησε ένα πιτσιρίκι και στη συνέχεια έκανε πίσω βήματα για να κρυφτεί στην ασφάλεια της εξέδρας. Να γελάσεις ή να κλάψεις; Απλά να προσέχει μην το απελάσουν οι ίδιοι οι Κρητικοί που φημίζονται για τη λεβεντιά τους και ο συγκεκριμένος “άνθρωπος” ντροπιάζει το νησί τους.