Ο «ασθενής»... αναπνέει!

Θέληση, πείσμα, πάθος, αποφασιστικότητα, διεκδίκηση ανατροπής του αποτελέσματος και κατάκτησης της νίκης, απέναντι σε μια ομάδα που «κάθισε» πάνω στο 1-0, σαφέστατα υποτίμησε τους «πράσινους» και λίγο έλειψε να την... πατήσει.

Ο Παναθηναϊκός παραμένει στην εντατική, όπως αρέσκονται και οι ίδιοι οι διοικούντες του να αναφέρουν συχνά, όμως είναι σαφές ότι στο ΟΑΚΑ, κόντρα στην Τότεναμ, άρχισε να δείχνει σημάδια... ζωής. Να ξυπνάει από το κώμα, στο οποίο είχε πέσει εδώ και πάρα πολύ καιρό.

Οποιος βιαστεί να μιλήσει για το ρόλο που έπαιξε η αποπομπή του Κατσουράνη σε αυτή τη μικρή (σαφέστατα τα περιθώρια περαιτέρω βελτίωσης είναι τεράστια) κινδυνεύει να εκτεθεί ανεπανόρθωτα.

Κρίνοντας αποκλειστικά και μόνο από όσα έδειξαν οι «πράσινοι» στο ματς με την Τότεναμ, ναι, θα μπορούσα να πω ότι έδειξαν κάπως... ταρακουνημένοι. Γνωρίζοντας, παίκτες και τεχνική ηγεσία, ότι άπαντες δίνουν και θα εξακολουθούν να δίνουν, τις δικές τους εξετάσεις, ακόμα και από ένστικτο αν θέλετε, αντέδρασαν απόψε θετικά.

Βέβαια, μια ισοπαλία με την Τότεναμ δεν φέρνει την Παναθηναϊκή... άνοιξη. Συμβάλλει στην ανατροπή του συνολικά αρνητικού κλίματος, στη βελτίωση της ψυχολογίας και την απόκτηση αυτοπεποίθησης, αλλά δεν παύει το μεγάλο πρόβλημα και κυρίως, το μεγάλο... βουνό να υπάρχει εντός των συνόρων.

Ο Παναθηναϊκός έχει μπροστά του ένα άκρως καθοριστικό ματς στην Ξάνθη με την τοπική Skoda και θα κληθεί εκεί να δώσει το δεύτερο... μάθημα στις «εξετάσεις» του. Αν το περάσει με άριστα (βλ. νίκη), ναι, μπορεί να ισχυριστεί οποιοσδήποτε ότι κάτι καλύτερο θα ξημερώσει, αφού ακολουθεί η 15νθήμερη διακοπή και το κλίμα -κυρίως- θα βελτιωθεί ακόμα περισσότερο. Αν η προσγείωση στην Ξάνθη είναι... ανώμαλη, αν ο Παναθηναϊκός πέσει μέσα στα Πηγάδια, τότε όλα θα γυρίσουν τούμπα και θα ξεκινήσει ένας νέος γύρος αμφισβήτησης, ίσως και ακόμα πιο έντονης και γκρίνιας που δύσκολα θα καταστεί διαχειρίσιμη, αφού -υπενθυμίζω- περιθώρια για άλλες απώλειες βαθμών στο πρωτάθλημα δεν υπάρχουν.

Οσο για την ευρωπαϊκή περιπέτεια του Παναθηναϊκού, διαφωνώ με όσους έχουν ήδη προεξοφλήσει τον αποκλεισμό από τη συνέχεια του Europa League. Σαφώς και δεν πρόκειται για μια εύκολη υπόθεση, μοιάζει όμως δελεαστική σαν πρόκληση η διεκδίκηση της δεύτερης θέσης, Αν οι «πράσινοι» κατορθώσουν να κάνουν δύο νίκες στο ΟΑΚΑ με Λάτσιο και Μάριμπορ και με την Τότεναμ να εξακολουθεί να δείχνει τάσεις αυτοκτονίας, τίποτα δεν πρέπει να αποκλειστεί και να έρθει για τον Παναθηναϊκό, μια απρόσμενη επιτυχία, ακόμα και για τους πιο αισιόδοξους οπαδούς του.

Αυτός ο στόχος, πάντως, δεν πρέπει να είναι ο υπ' αριθμόν ένα για τον Παναθηναϊκό, αλλά εκείνος της αλλαγής αγωνιστικού προσώπου συνολικά και η απόκτηση αγωνιστικής ταυτότητας και στην Ελλάδα. Με ένα καλό ματς δεν σώζεται η χρονιά. Και αυτό το γνωρίζουν καλά απ' τον Αλαφούζο και τον Φερέιρα μέχρι τον πιο νεαρό ποδοσφαιριστή, καθώς όλοι μαζί και έκαστος στον τομέα ευθύνης του, θα κληθούν να αποδείξουν ότι ο «ασθενής» Παναθηναϊκός που άρχισε να αναπνέει, θα καταφέρει να σηκωθεί, να σταθεί στα πόδια του και να αρχίσει, όχι να περπατάει, αλλά να τρέχει.

Διότι, απαιτείται μεγάλη αντοχή στο τρέξιμο για να σωθεί η χρονιά στη Super League.