Δεν λύνεις το πρόβλημα κάνοντας τα ίδια με αυτόν που το δημιούργησε

Έχει ξεπεράσει πια και τον προπονητή και τους παίκτες το πρόβλημα. Και τους έχει ξεπεράσει, κυρίως χάρις στην τυφλή στήριξη ή αν προτιμάτε την εθελοτυφλία, των περισσότερων απ’ αυτούς που σήμερα διαμαρτύρονται και ωρύονται για όσα βλέπουν στον Παναθηναϊκό.

Δυστυχώς είναι λίγο αργά πια για να μιλήσουμε και ποδοσφαιρικά στον Παναθηναϊκό. Λίγο αργά. Περιμένω απλά τώρα, να έρθουν όλοι εκείνοι που όποτε τολμούσαμε να μιλήσουμε και να επισημάνουμε πέντε πράγματα και εδώ πέρα, την πέφτανε με βρισιές και χυδαιότητες. Ακριβώς γιατί για όλους αυτούς, δεν είχε καμιά σημασία το τι λέγαμε, το τι κουβεντιάζαμε, ούτε καν το τι συνέβαινε πραγματικά, αλλά το ποιος το ‘λεγε.

Επί της ουσίας, ένα αρκετά σημαντικό κομμάτι εντός και πέριξ του Παναθηναϊκού, εδώ και χρόνια, προστάτεψε όλες τις άμπαλες επιλογές και συμπεριφορές, στο όνομα μην τυχόν και καταλάβει ο κόσμος που κατάντησαν τον Παναθηναϊκό αυτοί που τον έφεραν στο σημείο που είναι σήμερα.

Τώρα πια τι αναζητούνε;

Αν φταίει ο προπονητής; Γιατί να φταίει ο προπονητής; Δεν έχει κάνει τίποτε περισσότερο ή λιγότερο, απ’ όλα όσα έκανε τόσο καιρό τώρα και όποτε πήγαινε κάποιος να τα επισημάνει, κινδύνευε στην καλύτερη με ιντερνετική διαπόμπευση και στην χειρότερη με την σωματική του ακεραιότητα.

Να μιλάμε λίγο την γλώσσα της αλήθειας πια. Ο Παναθηναϊκός σαν ομάδα, υποτιμήθηκε, περιφρονήθηκε και λεηλατήθηκε με αισχρό τρόπο, στο όνομα της δικαιολόγησης μιας σειράς αντιποδοσφαιρικών ενεργειών και επιλογών.

Και το πρόβλημα είναι πως ακόμα και τώρα, στον ίδιο ρυθμό κινείται όλος ο Παναθηναϊκός.

Κανείς δεν βλέπει ποδοσφαιρικά την κατάσταση και κανένας δεν προσπαθεί να πάρει αντίστοιχα μέτρα για να λύσει το πρόβλημα.

Αυτή είναι η μεγάλη αδυναμία και το βασικό πρόβλημα του Παναθηναϊκού ακόμα και τώρα.

Άκουγα στο γήπεδο να φωνάζουν στους παίκτες ότι «παίξτε μπάλα δεν είναι αγγαρεία…». Ε λοιπόν κάνουν μεγάλο λάθος όσοι πιστεύουν ακόμα, πως το πρόβλημα είναι ότι οι παίκτες κάνουν αγγαρεία. Τους παίκτες αυτή την στιγμή τους έχουν βρει απλά σαν εύκολα θύματα και τους δίνουν όλοι βορά στον κόσμο για να γλιτώσουν τις δικές τους ευθύνες.

Δεν έκαναν αγγαρεία λοιπόν οι παίκτες. Ορισμένοι έπαιζαν όσο μπορούσαν. Και δεν φταίνε αυτοί που… τόσο μπορούσαν. Δεν ήρθαν με τον τσαμπουκά τους στον Παναθηναϊκό. Τους έφεραν κάποιοι ή κάποιος.

Από κει και πέρα. Κάποιοι άλλοι που μπορούν σίγουρα περισσότερο και πάλι δεν έφταιγαν αυτοί που δεν μπορούσαν να το βγάλουν και να το δείξουν μέσα στο γήπεδο. Καθώς πολύ απλά, δεν αποτελούσαν κομμάτια μιας ομάδας, αλλά ποδοσφαιριστές ριγμένοι στην τύχη μέσα στο γήπεδο, χωρίς κάποιο πλάνο και ρόλο, μάλιστα αγύμναστοι και αδούλευτοι εντελώς κάποιοι, που απλά προσπαθούσαν να παίξουν με ατομικές ενέργειες μπάλα γειτονιάς της προηγούμενης εικοσαετίας όσο μπορούσε ο καθένας με βάση τα προσόντα του.

Αυτό το πράγμα δεν το έκαναν μόνο σήμερα. Το κάνουν εδώ και καιρό. Το έκαναν και πέρυσι το έκαναν ακόμα και κάποιοι πριν απ’ αυτούς που ήταν σαφέστερα καλύτεροι, ποιοτικότεροι και πιο ηχηροί σαν ονόματα.

Απλά όλο αυτό το πράγμα, οι νεκροθάφτες του Παναθηναϊκού το σκέπαζαν με μια σειρά επικοινωνιακές σαχλαμάρες και εξιλαστήρια θύματα κάθε φορά που τα πράγματα έφθαναν στο απροχώρητο και δεν μπορούσαν να δικαιολογηθούν.
Και για να φτάσουμε στο δια ταύτα. Ο Παναθηναϊκός ερχόταν μετά από ένα καταστροφικό σερί αγώνων σε Ελλάδα και Ευρώπη. Ποιες ήταν οι ενέργειες και η λογική με την οποία κινήθηκε την εβδομάδα μετά απ’ αυτό το σερί και πριν το παιχνίδι με την Τρίπολη;

Θέλετε να τα θυμηθούμε όλοι μαζί;

Δεν είναι δύσκολο. Κινήσεις και ενέργειες, που τις βλέπαμε πέντε χρόνια τώρα όποτε στράβωνε το πράγμα και που ποτέ δεν έφεραν αποτέλεσμα. Κινήσεις και ενέργειες, που απλά τις επέβαλλαν στον Αλαφούζο όσοι έχουν στοιχηθεί δίπλα του και το παίζουν ηγέτες του Παναθηναϊκού, γιατί μόνο αυτές ήξεραν και μόνο αυτές έμαθαν να δικαιολογούν τόσα χρόνια, μόνο και μόνο γιατί τις έκανε ο Πατέρας ή δεν ξέρω ‘γω ποιος άλλος.

Πως πέρασε λοιπόν η εβδομάδα μας;

Να πάει ο πρόεδρος στην Παιανία να μιλήσει. Ωραία. Πήγε ο πρόεδρος και μίλησε.

Να πάνε οι οργανωμένοι. Πολύ ωραία. Πήγαν οι οργανωμένοι. Και τι να σας πω. Θα πρέπει να έπιασαν ρίγη συγκίνησης και αυτοπεποίθησης τον Φερέϊρα και τους παίκτες, όταν είδαν ξαφνικά και απροειδοποίητα πενήντα άτομα να σταματάνε την προπόνηση για να τους μιλήσουν.

Τι άλλο;

Α, ναι. Κάναμε μήνυση στον Λιάγκα.

Και βγάλαμε και ανακοίνωση για τον διαιτητή.

Ωραία. Τα κάναμε και πάλι αυτά.

Και φυσικά όπως πάντα, κάναμε και αλλαγές. Βαθιές τομές. Τομές όμως που ακούμπησαν μόνο το επικοινωνιακό και το συνδεσμιακό κομμάτι του Παναθηναϊκού και που ποδοσφαιρικά δεν είχαν καμιά σχέση και επίπτωση με το ποδοσφαιρικό πρόβλημα που αντιμετώπιζε και αντιμετωπίζει ο Παναθηναϊκός, με την απόδοση της ομάδας, με την τακτική της, με την συσπείρωσή της και την αυτοπεποίθησή της.

Αυτή ήταν η αντίδραση του οργανισμού «Παναθηναϊκός» μετά από τα σερί τραγικά αποτελέσματα σε Ελλάδα και Μάριμπορ. Και έτσι… προετοιμάστηκε η ομάδα για το παιχνίδι με τον Αστέρα Τρίπολης. Αν σε όλα αυτά κάποιος βλέπει κάτι που να έχει την παραμικρή σχέση με το ποδόσφαιρο, να έρθει να μου το δείξει και μένα. Κι’ όποιος λοιπόν πιστεύει, ότι υπήρχε περίπτωση να βγάλει μετά απ’ όλα αυτά, κάτι διαφορετικό απ’ ότι έβγαλε στο παιχνίδι με τον Αστέρα Τρίπολης η ομάδα, τότε με το συμπάθιο, αλλά με το ποδόσφαιρο ας μην ξανασχοληθεί με οποιαδήποτε ιδιότητα.

Καθώς το ερώτημα έρχεται εύκολα και από μόνο του. Αν όντως ήταν σωστά αυτά που κάναμε για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα, τώρα τι ακριβώς κάνουμε μετά το 0-0 με την Τρίπολη;

Θα ξαναπάει ο πρόεδρος στην Παιανία να μιλήσει; Θα ξαναπάνε οι συνδεσμίτες; Θα κάνουμε άλλες… πέντε αλλαγές σε υπαλλήλους της ΠΑΕ για να… αλλάξει ο αέρας και το κλίμα; Τι ακριβώς; Το καταλαβαίνετε και εσείς αλλά και όλοι στον Παναθηναϊκό, ότι αυτή η τακτική όχι μόνο δεν λύνει ΚΑΝΕΝΑ πρόβλημα και ειδικά ποδοσφαιρικό, αλλά οδηγεί και σε αδιέξοδα;

Και εδώ είναι και παραμένει ακόμα το σημαντικότερο πρόβλημα και εμπόδιο για τον Παναθηναϊκό. Το ότι ακόμα και μετά απ’ όσα έχουν ζήσει αυτή την πενταετία, αρνούνται πεισματικά να ασχοληθούν ποδοσφαιρικά, με ποδοσφαιρική λογική και κριτήρια, με τον Παναθηναϊκό.

Κάποιοι το κάνουν, γιατί ακριβώς θέλουν να κρύψουν τις ευθύνες που έχουν για την κατάντια της μεγαλύτερης και πιο σταθερής ομάδας στην Ελλάδα.

Και κάποιοι άλλοι, αυτοί που είναι τώρα στον Παναθηναϊκό και το παλεύουν το πράγμα όντως με καλές προθέσεις όπως η Συμμαχία και ο Αλαφούζος, γιατί έχουν εγκλωβιστείς στις αγκαλιές, τις… απειλές και τις επιρροές των προηγούμενων, οι οποίοι απλά τους οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στο ίδιο αποτέλεσμα που οδηγήθηκαν και αυτοί με τις αποφάσεις και την λογική που κινήθηκαν.

Κι εδώ είναι και η ουσία. Δεν μπορείς δηλαδή να αντιμετωπίσεις ένα πρόβλημα, χρησιμοποιώντας την λογική και τις ενέργειες αυτών που το δημιούργησαν. Αν το συνειδητοποιήσουν έστω και τώρα αυτοί που πρέπει και όσοι βρίσκονται στο τιμόνι του συλλόγου, μπορούν ακόμα και τώρα να σώσουν αρκετά πράγματα. Αν όχι και συνεχίσουν στην ίδια ρότα, η κατάσταση θα επαναλάβω αυτό που είπα και την προηγούμενη φορά. Θα είναι εντελώς πια μη αναστρέψιμη.