Κι έπεται… συνέχεια

Επιπροσθέτως δεν έχεις και πολλά πράγματα να πεις. Από τότε ως σήμερα έχουμε το δεδομένο της απόκτησης του Άρμστρονγκ (ο «Σόφο» και ο Πάνκο βρίσκονταν ήδη στην ομάδα) άρα ο Λάσμε εκφράζει το «τεσσάρι ρακέτας» που αναζητούσε ο Αργύρης Πεδουλάκης ώστε να τον «ταιριάξει» με τον Άρμστρονγκ κι εκμεταλλευόμενος το εξαιρετικό σουτ από τα 4- 5 μέτρα που έχει ο τελευταίος συν το αξιοσημείωτο γεγονός ότι αμφότεροι είναι ικανότατοι μπλοκέρ. Βεβαίως ο Λάσμε θα παίξει και στο «5» δίνοντας στον Αργύρη Πεδουλάκη ευχέρεια επιλογών και σχημάτων.

Και τότε- στις 18 Ιουλίου- είχα αναφέρει ότι ο Λάσμε ταιριάζει πολύ στον Παναθηναϊκό κυρίως χάρη στην ταχύτητα που έχει και στα πλούσια αθλητικά προσόντα. Πλέον το αγωνιστικό παζλ είναι συμπληρωμένο καθώς αν υπάρξει μια τελευταία προσθήκη, αυτή θα είναι ο Νέστορας Κόμματος ως «ανταμοιβή» για την εξαιρετική του προσπάθεια και τη βοήθεια που προσέφερε στη διάρκεια της προετοιμασίας. Συν το γεγονός ότι ειδικά για το ελληνικό πρωτάθλημα ώστε να ξεκουράζει τους «βασικούς» είναι… σούπερ περίπτωση!

Η ουσία είναι ότι ο Παναθηναϊκός μέσα από δυσκολίες, αναποδιές, ακόμα κι αμφισβήτηση (που έφτανε στα όρια της παράνοιας λόγω της ανυπομονησίας και των έντονων συναισθηματισμών) αλλά και μπόλικες «τρικλοποδιές» κατάφερε να δημιουργήσει ένα πολύ καλό ρόστερ βάζοντας στο τέλος το «κερασάκι στην τούρτα». Κι αυτό δεν το αναφέρουμε θέλοντας να αναγάγουμε τον Λάσμε σε… σούπερ σταρ, άλλωστε ο κόσμος αντιλαμβάνεται και δεν… παίρνει από υπερβολές.

Είναι όμως ο παίκτης τον οποίο ήθελε από την αρχή ο Παναθηναϊκός καθώς «δένει» κατά 100% στον τρόπο που σκέπτεται ο Πεδουλάκης να λειτουργεί η ομάδα. Άρα είναι υπερπολύτιμος και με την απόκτησή του έγινε το καλύτερο δυνατό.

Ο νέος Παναθηναϊκός φτιάχτηκε μετά από ένα πολύ δύσκολο καλοκαίρι. Έδειξε ότι υπάρχει συνέχεια, ότι η όρεξη για νέες μεγάλες στιγμές στο μέλλον εξακολουθεί να είναι ακόρεστη και τοποθέτησε φέτος τις βάσεις για τη νέα εποχή με την… παλιά και δοξασμένη να αποτελεί οδηγό, όχι μόνο ως προς τους τίτλους αλλά κυρίως σε ό,τι αφορά στη νοοτροπία και στο πνεύμα που περνούσε.

Kατά την προσωπική μου άποψη, το καλοκαίρι, όταν και θα κριθούν τα πάντα, το χειρότερο για τον Παναθηναϊκό δεν θα είναι το να μην κατακτήσει τον τίτλο αλλά το να «χαθεί» η σχέση εμπιστοσύνης κι αγάπης με τον κόσμο του. Ιδανικό θα είναι να συνδυαστούν και τα δύο αλλά πρωτίστως ο κόσμος οφείλει να καταλάβει ότι μιλάμε για μια «νέα μέρα» που μαρτυρά ότι θα υπάρξει συνέχεια. Επαναλαμβάνουμε ότι δεν είναι εύκολη η διαδικασία…. Όλα είναι καινούργια στο ΟΑΚΑ πλέον. Όλα εκτός από την περηφάνια που έχει προσφέρει αυτή η ομάδα στον κόσμο της.
 
Προς το παρόν με 12 νέους παίκτες (Ούκιτς, Κίτσεν, Ξανθόπουλος, Μπράμος, Ματσιούλις, Γιαννόπουλος, Σχορτσιανίτης, Σκορδίλης, Άρμστρονγκ, Πάνκο, Λάσμε, πιθανότατα ο Κόμματος συν τους δύο μικρούς Χαραλαμπόπουλο και Διαμαντάκο) ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να γίνει «ομάδα»! Θα πρέπει οι 12 που θα βρίσκονται στο γήπεδο για τον αγώνα αλλά και οι 15-16 που θα προπονούνται να λειτουργούν ως ένα σώμα και μια ψυχή. Για το λόγο αυτό ο κόσμος πρέπει να συμπαρασταθεί πολύ περισσότερη στην ομάδα στους πρώτους μήνες, στις πρώτες υποχρεώσεις.

Να καταλάβουν οι νέοι ότι έχουν δίπλα τους την πίστη χιλιάδων ανθρώπων. Να καταλάβουν τι είναι Παναθηναϊκός. Να γίνει το κίνητρό τους ακόμα μεγαλύτερο και το μάτι τους να γυαλίζει. Να παίζουν στο 120% και όχι στο 100%. Να αισθάνονται την εμπιστοσύνη του κόσμου. Και όλοι μαζί, ομάδα-προπονητής-διοίκηση και κόσμος να λειτουργούν ως «ένα»!

Τόσα χρόνια, με δεδομένο ότι υπήρχε ένας βασικός κορμός 7-8 ή και 10 παικτών σε κάθε προετοιμασία, τα πράγματα ήταν ευκολότερα. Οι «παλιοσειρές» τραβούσαν το κουπί στην αρχή μέχρι να μάθουν οι νέοι. Τώρα τα πράγματα δεν έχουν έτσι… Άρα η συγκέντρωση, η πίστη, η ομοψυχία και ό,τι άλλο παρεμφερές μπορείτε να φανταστείτε πρέπει να βρίσκονται στον απόλυτο βαθμό και σ’ αυτή τη διαδικασία να συμμετέχουν όλοι: Κόσμος, διοίκηση, τεχνικό τιμ, παίκτες, στελέχη… ΟΛΟΙ μα ΟΛΟΙ!

Αυτή είναι η συνέχεια που πρέπει να έχει ο Παναθηναϊκός! Κι αυτήν περιμένουν και προσδοκούν όσοι αγαπούν την ομάδα. Διότι πέρα από τα εκατοντάδες εκατομμύρια της οικογένειας Γιαννακόπουλου και τις άριστες τεχνικές ικανότητες του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ο Παναθηναϊκός έγινε τεράστιος επειδή υπήρχε αγάπη!