Πιο επιτυχημένος από πέρσι
Οι αναμετρήσεις με την Μάλαγα πέρασαν. Όπως… πέρασε και το όνειρο του Champions League. Μη γελιόμαστε και μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Βλέποντας τις δύο ομάδες στο χορτάρι, όσο κι αν θέλαμε να είναι διαφορετικά τα πράγματα, έγινε το φυσιολογικό και το αναμενόμενο. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει απαραίτητα πως ήρθε και η καταστροφή για το «τριφύλλι». Δεν σημαίνει πως υπάρχει λόγος για μιζέρια, γκρίνια και κατήφεια. Ας δούμε λίγο που βρισκόταν αυτή η ομάδα πριν μερικούς μήνες και το ξανασυζητάμε. Πρωταρχικό ζητούμενο, ήταν η εξασφάλιση της Ευρωπαϊκής συνέχειας. Κάτι που έγινε μετά την πρόκριση επί της Μάδεργουελ.
Ουσιαστικά λοιπόν, κόντρα στην Μάλαγα ο Παναθηναϊκός είχε την ευκαιρία να συλλέξει εμπειρίες, να δοκιμάσει τις δυνάμεις του και αν του… κάτσει, όλα καλά. Δεν του έκατσε. Η ζωή συνεχίζεται. Και μπροστά σε αυτή την ομάδα υπάρχει ένα λαμπρό μέλλον. Και το εννοούμε. Το τραγούδι και το χειροκρότημα των οπαδών μετά το τέλος του ματς στο ΟΑΚΑ, δείχνει πολλά. Οι δηλώσεις του Γιάννη Αλαφούζου για το σάπιο κατεστημένο που εδώ και χρόνια… τρώει τις σάρκες του Παναθηναϊκού, δείχνουν πολλά. Και κυρίως, η φιλοδοξία που βλέπουμε ότι υπάρχει σε αυτά τα παιδιά, μόνο σε καλό μπορεί να βγει.
Αδυναμίες υπάρχουν και μάλιστα σημαντικές. Ειδικά στα χαφ το «τριφύλλι» δεν είναι «γεμάτο» σε καμία περίπτωση. Λείπει ο δημιουργικός μέσος που θα κάνει την διαφορά. Αλλά στην κατάσταση (οικονομική) που είναι ο Παναθηναϊκός, δεν μπορούμε να έχουμε μεγαλύτερες απαιτήσεις. Μην ξεχνάτε και κάτι ακόμη. Οι «πράσινοι» κλήθηκαν να κάνουν την ανατροπή, τη στιγμή που τους έλειπαν τρία παιδιά που δεδομένα θα είναι βασικοί φέτος. Μπουμσόνγκ, Σο και Κουίνσι. Τρεις παίκτες που είναι ηγέτες στις θέσεις που αγωνίζονται.
Μην μπαίνουμε λοιπόν στη λογική μηδενισμού των πάντων επειδή η Μάλαγα σε δύο ματς έδειξε ότι είναι σαφώς ανώτερη απ’ τον Παναθηναϊκό. Μια ομάδα που σαφώς στο Ελληνικό πρωτάθλημα… σβηστά θα έπαιρνε τον τίτλο. Και για να το πούμε ακόμη πιο απλά, πέρα από τα οικονομικά οφέλη, ποιος μπορεί να εγγυηθεί πως αν ο Παναθηναϊκός πέρναγε στο Champions League θα είχε αξιοπρεπή πορεία; Ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα σου ερχόταν στο δρόμο μια Ρεάλ, μια Μπαρτσελόνα μια Μάντσεστερ Σίτι και θα σε έκαναν να χάσεις… τον μπούσουλα, καταστρέφοντας την όποια αυτοπεποίθηση πάνε να κερδίσουν τα παιδιά αυτά που αποτελούν μια νεανική ομάδα;
Μια χαρά είναι λοιπόν το Europa League. Μια χαρά για να κερδίσεις εμπειρίες, για να «ψήσεις» την ομάδα που «χτίζεις» για το παρόν και το μέλλον. Και φυσικά, για να έχεις ελπίδες για μια καλή πορεία.
Εν κατακλείδι, μην φέρνουμε την καταστροφή. Μην υπερεκτιμάμε τις δυνατότητες της ομάδας. Μην σκεφτόμαστε με τα όσα γνωρίζαμε πριν χρόνια για τον Παναθηναϊκό. Κι αυτό δεν ισχύει μόνο με τους «πράσινους», αλλά με όλους τους ελληνικούς συλλόγους. Δίχως ίχνος εμπάθειας, θεωρεί κανείς πως ο φετινός Ολυμπιακός έχει σχέση με τον περσινό; Θεωρεί κανείς πως στο Champions League αυτή η «soft» ομάδα δεν θα έχει προβλήματα;
Για το ελληνικό πρωτάθλημα οι «πράσινοι» έχουν στοιχεία που μπορούν να τους φέρουν εκεί που θέλουν. Για την Ευρώπη, θέλει δουλειά και ενίσχυση αυτή η ομάδα. Τουλάχιστον για επίπεδο Champions League. Και ξαναλέμε. Το σημαντικό είναι πως οι πρωταρχικοί στόχοι έχουν επιτευχθεί. Βήμα βήμα, με κόπο, αλλά έχουν επιτευχθεί. Δηλαδή, απ’ το πουθενά έχει φτιαχτεί ένα καλό σύνολο, με ποδοσφαιριστές που στην Ελλάδα κάνουν την διαφορά, έχεις έναν καλό προπονητή που γνωρίζεις ότι θα πάρει απ’ όλους το 100% και τέλος υπάρχει Ευρωπαϊκή συνέχεια μέχρι το τέλος του χρόνου το λιγότερο. Αυτόματα λοιπόν, ο φετινός Παναθηναϊκός είναι ήδη πιο επιτυχημένος απ’ τον περσινό, έχοντας να αντιμετωπίσει και απείρως περισσότερα προβλήματα…
