Με το ζόρι... δεν γίνεται!

Διαπίστωσαν ότι δεν υπήρχε γόνιμο έδαφος για συνεργασία από τη στιγμή κατά την οποία η πλευρά του παίκτη δεν απαντούσε στην πρόταση που είχε γίνει.

Πολύ δε περισσότερο οι «πράσινοι» σταμάτησαν να ασχολούνται με την περίπτωση όταν ενημερώθηκαν περί των συζητήσεων του ατζέντη του με τον Ολυμπιακό κάτι που «ράγισε» οριστικά το γυαλί. Γι’ αυτό και όταν ο ατζέντης του Περπέρογλου επεδίωξε να προσεγγίσει τον Παναθηναϊκό (μετά τη συμφωνία με τον Μασιούλις) οι «πράσινοι» δεν έδειξαν και τόση προθυμία ώστε να προχωρήσουν το θέμα.

Με το ζόρι δεν γίνεται συμφωνία. Ο Περπέρογλου δεν ήθελε να μείνει στον Παναθηναϊκό (για τους δικούς του λόγους) κι έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα ο Παναθηναϊκός σταμάτησε να ασχολείται με τον Περπέρογλου. Τα πλάνα των δύο πλευρών δεν μπορούσαν να συναντηθούν πουθενά.

Το θέμα είναι ότι σε μιά περίπτωση που τραβά πολύ χρονικά βγαίνουν... δράκοι και τέρατα προς τα έξω και η φημολογία παίρνει τη μορφή καταιγίδας. Αν γράψουμε τους λόγους που ακούστηκαν για το ότι «δεν θέλει ο Περπέρογλου να μείνει στον Παναθηναϊκό» θα χρειαστούμε... χιλιάδες λέξεις. Ο καθένας- που βεβαίως «εκπροσωπούσε» την θέση του παίκτη- έλεγε τα δικά του. Δεν έχει νόημα να ασχολούμαστε με φήμες και με διαδόσεις. Αν θέλει ο Περπέρογλου ας πει ο ίδιος τους λόγους.

Επί της ουσίας από τον Παναθηναϊκό αποχώρησε ένας παίκτης ο οποίος έτσι όπως είχαν εξελιχθεί τα πράγματα (αγωνιστικά και μη) δεν ενδιέφερε την ομάδα ενώ ο Ολυμπιακός έβαλε στο ρόστερ του έναν διεθνή Έλληνα κάτι που ασφαλώς είναι σημαντικό. Το ποιός ωφελήθηκε η ζημιώθηκε από την ιστορία αυτή θα φανεί στο γήπεδο και θα αποδειχθεί σε βάθος χρόνου και όχι μέσα από την άποψη του καθενός. Αυτή είναι η αλήθεια.

Πλέον μετά και την κατάληξη στην υπόθεση Περπέρογλου είναι επίσημο ότι από την περσινή ομάδα του Παναθηναϊκού έμειναν μόνο οι Διαμαντίδης και Τσαρτσαρής ενώ αποχώρησαν- πέρα από το τεχνικό τιμ- το «πακέτο» ενός ατζέντη (Μπατίστ, Περπέρογλου, Καϊμακόγλου, Βουγιούκας), ο Νικ Καλάθης με τον Γιασικεβίτσιους και έξι παίκτες που θα... έφευγαν ούτως ή άλλως (Σάτο, Λόγκαν, Σμιθ, Μάριτς, Πατ Καλάθης και Κυρίτσης).

Ο Παναθηναϊκός έχει ήδη αποκτήσει τους Ούκιτς, Ξανθόπουλο, Μπράμος, Μασιούλις, Πάνκο, Σχορτσιανίτη, βρίσκεται κοντά σε Κίτσεν και Γιαννόπουλο, θα περιμένει λίγο ακόμα για τον Καββαδά ενώ θα έχει- τουλάχιστον- δύο προσθήκες ακόμα (στο «4» και στο «5») αμερικανών παικτών. Αυτό σημαίνει ότι ο αριθμός των μεταγραφών θα είναι... διψήφιος!

Η χρονιά δεν θα είναι εύκολη καθώς πρόκειται για κάτι καινούργιο. Εντελώς καινούργιο... Με ό,τι αυτό συνεπάγεται καθώς θα πρέπει να δούμε πως και πότε θα «δέσει» η ομάδα αλλά και πόσες από τις μεταγραφές θα «βγουν». Διότι δεν έχουμε να κάνουμε με 1-2-3 προσθήκες σ’ έναν κορμό αλλά με μιά νέα ομάδα ουσιαστικά.

Η προσωπική μου εκτίμηση δεν αλλάζει και τη διατηρώ όλα αυτά τα χρόνια: Οι νικητές αναδεικνύονται στους αγώνες, στο παρκέ. Οι ομάδες δεν «κερδίζουν» στη θεωρία αλλά στην πράξη. Ας δούμε πρώτα τι γίνεται μέσα στο γήπεδο και στη συνέχεια θα έχουμε ένα ασφαλές δείγμα μπροστά μας για να κρίνουμε βάση σταθερών στοιχείων.