Ο… γνωστός- άγνωστος, Στέφαν Λάσμε
Το μακρύ ταξίδι από την Γκαμπόν στις ΗΠΑ αφού πρώτα εγκατέλειψε το ποδόσφαιρο, η σημαντική κολλεγιακή καριέρα, η «μάχη» για το ΝΒΑ, η Ευρωλίγκα, η επιλογή της οικογένειας που υπερίσχυσε του «παχυλού» συμβολαίου στην Αγία Πετρούπολη (υπήρχε κίνδυνος να μην ξαναδεί ποτέ τη γυναίκα του και την κόρη του), η αγωνία για τη 12η θέση στους Σέλτικς, το NBDL και η ατυχία με τον σοβαρό τραυματισμό είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη ζωή του Στέφαν Λάσμε, o οποίος όπως αναφέρει το ρεπορτάζ βρίσκεται πολύ κοντά στο να φορέσει τη φανέλα του Παναθηναϊκού.
Ο Γιαν Ούλριχ Στέφαν Λάσμε είναι ένας ακόμα αφρικανός παίκτης μετά τον Τζούλιους Νουόσου (1997) και τον Ρομέιν Σάτο (2010-2012) που αν όλα τελειώσουν θετικά θα φορέσει τη φανέλα του Παναθηναϊκού.
Γεννημένος στη Λιμπρεβίλ της Γκαμπόν στις 17 Δεκεμβρίου του 1982 βρέθηκε στο Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης καθώς τον «στρατολόγησε» ο κόουτς Στιβ Λάπας (από το όνομά του αντιλαμβάνεστε τις… ελληνικές του ρίζες, άλλωστε λόγω της παρουσίας πολλών συμπατριωτών μας στη Μασαχουσέτη υπάρχει και η «ελληνική μέρα» στο Πανεπιστήμιο). Τα εντυπωσιακά αθλητικά προσόντα του χάρισαν αρκετά κολακευτικά σχόλια και μια αξιοπρόσεκτη κολλεγιακή καριέρα.
«Μπορώ να πω ότι ο Στεφάν είναι ένας από τους καλύτερους αμυντικούς που υπάρχουν σε όλο το πρωτάθλημα», είχε πει ο Τράβις Φορντ, που διαδέχτηκε τον Λάπας και κοουτσάρισε τον Λάσμε σε όλη του την πορεία στη Μασαχουσέτη, συμπληρώνοντας:
«Μπορεί να αλλάξει έναν αγώνα με την άμυνά του, κάνει πραγματικά τη διαφορά σ’ αυτόν τον τομέα. Είναι ένας από τους καλύτερους μπλοκέρ που κοουτσάρισα ποτέ. Έρχεται κάθε μέρα στο γήπεδο, έτοιμος να δουλέψει, να ακούσει και να μάθει. Πιστεύω ότι έχει καταλάβει πόσο καλός μπορεί να γίνει και γι’ αυτόν ο ουρανός είναι το όριο»!
Το μακρύ ταξίδι του Λάσμε από την Γκαμπόν με προορισμό τις ΗΠΑ είχε αρκετά… στάδια και μια αλλαγή πορείας το 1997. Μέχρι τότε έπαιζε μόνο ποδόσφαιρο! Όταν όμως έφτασε στα 204 εκατοστά αποφάσισε ν’ ασχοληθεί με το μπάσκετ και βρέθηκε στο Βοστώνη το 2002 με σκοπό να μάθει… αγγλικά και να παίξει μπάσκετ στο κολλέγιο.
Η πρόοδός του ήταν εντυπωσιακή καθώς αναδείχθηκε:
-Παίκτης της χρονιάς (2006-2007) στην Atlantic 10, κορυφαίος αμυντικός (ο πρώτος αθλητής της Μασαχουσέτης μετά τον Μάρκους Κάμπι το 1996 που πήρε αυτή τη διάκριση), στην καλύτερη ομάδα και αμυντική πεντάδα της Περιφέρειας.
-Μόλις ο τρίτος παίκτης στην ιστορία του NCAA που είχε τέσσερα triple-double στην ίδια σεζόν: 19 πόντοι-10 ριμπάουντ και 11 τάπες κόντρα στο Σεντ Φράνσις, 23 πόντους- 15 ριμπάουντ-11 τάπες κόντρα στο GW, 18 πόντους- 12 ριμπάουντ-11 τάπες εναντίον του Ρόουντ Άιλαντ και 17 πόντους- 10 ριμπάουντ και 10 τάπες απέναντι στο Λα Σαλ. Οι προηγούμενοι που είχαν φτάσει σ’ αυτό το επίτευγμα ήταν οι Τζέισον Κιντ και Μάικλ Αντερσον.
-Τη σεζόν 2006-2007 έφτασε να είναι στο ΤΟΡ-25 του NCAA σε τρεις διαφορετικές στατιστικές κατηγορίες: 2ος στις τάπες, 13ος στα ποσοστά ευστοχίας και 20ος στα ριμπάουντ!
-Με 399 τάπες στην καριέρα του είναι 23ος στην ιστορία του NCAA σ’ αυτόν τον τομέα αλλά και κορυφαίος μπλοκέρ στην ιστορία της Μασαχουσέτης μπροστά από τον Μάρκους Κάμπι (336).
-Το πλέον εντυπωσιακό στοιχείο ήταν ότι ο Λάσμε είχε περισσότερες τάπες μόνος του από…335 ομάδες στο NCAA!!! Μόνο 21 ομάδες είχαν συνολικά περισσότερες τάπες από τον Λάσμε!!!
-Ήταν πρώτος ριμπάουντερ στην Atlantic 10 με 9,5 κατά μέσο όρο ανά παιχνίδι.
Είχε κι άλλες πολλές διακρίσεις κατά την κολλεγιακή του καριέρα τις οποίες παραβλέπουμε διότι δεν είναι τόσο εντυπωσιακές όσο αυτές που αναφέραμε.
Το 2007 επελέγη στο νούμερο 46 του ντραφτ από το Γκόλντεν Στέιτ. Στους Ουόριορς έπαιξε για… 3,8 δευτερόλεπτα μόνο (!) και συγκεκριμένα στην ήττα (120-115) από τους Μάβερικς στις 8 Νοεμβρίου του 2007. Αφού «μετακόμισε» στο NBDL, τον Μάρτιο του 2008 βρήκε στέγη στο καταταλαιπωρημένο από τους τραυματισμούς, Μαϊάμι. Αρχικά υπέγραψε 10ήμερο συμβόλαιο αλλά στη συνέχεια παρέμεινε στη Χιτ όπου έκλεισε τη σεζόν με αρκετά καλές επιδόσεις: 5,5 πόντοι- 3,5 ριμπάουντ και 1,5 τάπες σε περίπου 20 λεπτά συμμετοχής ανά αγώνα!
Ο Ντούσκο Βουγιόσεβιτς τον επέλεξε το καλοκαίρι του 2008 ώστε ο Λάσμε ν’ αρχίσει την ευρωπαϊκή του καριέρα στην Παρτιζάν. Με 10,6 πόντους, 6,6 ριμπάουντ και 1,5 τάπες σε περίπου 26 λεπτά συμμετοχής ήταν εξαιρετικός κι έφτασε με την ομάδα του μέχρι τα πλέι οφ όπου «παραδόθηκε» στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Εκείνη τη σεζόν αντιμετώπισε και τον Παναθηναϊκό στο ΤΟΡ16 της διοργάνωσης: Είχε 12 πόντους- 5 ριμπάουντ και 2 τάπες στο ΟΑΚΑ και 12 πόντους- 4 ριμπάουντ και 3 τάπες στο Βελιγράδι.
Η εντυπωσιακή του παρουσία στο Βελιγράδι, του χάρισε μια μεταγραφή στη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Ο Λάσμε άρχισε πολύ καλά όμως ένας τραυματισμός στο πόδι μείωσε το χρόνο συμμετοχής του στο τέλος της σεζόν.
Εν συνεχεία βρέθηκε στην Αγία Πετρούπολη αλλά δεν έμεινε για πολύ λόγω προβλημάτων. Οι Αρχές των ΗΠΑ των ενημέρωσαν ότι αν δεν επέστρεφε στις ΗΠΑ θα έχανε την κατοικία του και το δικαίωμα παραμονής στις ΗΠΑ. Έπρεπε να δουλέψει οπωσδήποτε ένα χρόνο στις ΗΠΑ αλλιώς δεν θα είχε δικαίωμα να βλέπει ούτε την σύζυγό του, Αναστάζια (έρωτάς του από το κολλέγιο) και την κόρη του Λία.
«Η σύζυγός μου και το παιδί μου είναι αμερικάνοι κι αν θέλω να τους βλέπω πρέπει να βρω δουλειά στις ΗΠΑ. Είναι μεγάλο το δίλλημα αλλά ανάμεσα στα πολλά χρήματα και στην οικογένειά μου θα επιλέξω σαφώς την οικογένειά μου», είχε πει τότε ο Λάσμε που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το μεγάλο διετές συμβόλαιο που είχε υπογράψει με τη Σπαρτάκ στη Ρωσία και να δοκιμάσει την τύχη του- ξανά- στο ΝΒΑ.
Βρέθηκε στους Σέλτικς με τον κόουτς Ντοκ Ρίβερς να λέει τα… καλύτερα: «Μου αρέσει πολύ ο Λάσμε. Κάνει τα πάντα, έχει υψηλό μπασκετικό IQ και βγάζει τρομερή ενέργεια στο γήπεδο. Είναι αθλητικός, ίσως ο πιο αθλητικός παίκτης που έχουμε αυτή τη στιγμή και πιστεύω ότι έχει σοβαρές πιθανότητες να παίξει σε μας κάποια στιγμή».
Μάλιστα ο ίδιος ο Λάσμε φρόντισε να διευκρινίσει κάποια πράγματα: «Δούλεψα πολύ ειδικά στον χειρισμό της μπάλας αλλά και στο περιφερειακό μου σουτ, που δεν είχα μέχρι τώρα στο παιχνίδι μου. Και θέλω την ευκαιρία για να το δείξω».
Μάλιστα στον πρώτο αγώνα της preseason, στο ντεμπούτο του Σακίλ Ο’ Νιλ με τους Σέλτικς και στη νίκη (93-65) επί των Σίξερς ο Λάσμε ήταν εντυπωσιακός με 12 πόντους σε 7 λεπτά. Μια εβδομάδα αργότερα ήταν επίσης πολύ καλός (κόντρα στους Σίξερς ξανά) με 6 πόντους- 3 ριμπάουντ- 1 ασίστ και 2 τάπες σε 28 λεπτά αλλά… δεν κέρδισε θέση στους Σέλτικς παρά το ότι όλα έδειχναν να είναι υπέρ του. Τέλος σε αγώνα κόντρα στους Ράπτορς έγινε… highlight ένα εντυπωσιακό του κάρφωμα πάνω από τους Αντρέα Μπαρνιάνι και Τζόι Ντόρσεϊ!
Οι Σέλτικς τον έστειλαν στη «θυγατρική» τους στο NBDL (δίνοντας την τελευταία θέση του ρόστερ στον Βον Ουέιφερ) αλλά μόλις στο 2ο λεπτό του πρώτου φιλικού της ομάδας του τραυματίστηκε και μπήκε στο χειρουργείο!
Μάλιστα μετά τον τραυματισμό του ο πρόεδρος των Ρεντ Κλόους (η ομάδα του NBDL που τον φιλοξένησε) έκανε και δήλωση: «Ήμασταν ενθουσιασμένοι μετά την προσθήκη του Λάσμε αλλά πλέον είμαστε απογοητευμένοι μετά τον τραυματισμό του διότι το κοινό μας δεν θα έχει την τύχη να διαπιστώσει άμεσα πόσο εκπληκτικός αθλητής κι άνθρωπος είναι. Του ευχόμαστε τα καλύτερα και τον περιμένουμε σύντομα κοντά μας».
Επέστρεψε τον Μάρτιο του 2011 και λίγους μήνες αργότερα επέστρεψε στην Ευρώπη και στην Ισπανική Ομπραντόιρο. Με 10,9 πόντους- 6,3 ριμπάουντ και 1,9 τάπες ήταν ο καλύτερος παίκτης της ομάδας του και… συμπαίκτης με τους γνώριμούς μας, Λεβόν Κένταλ και Μιλτ Παλάσιο.
Μετά το τέλος της σεζόν έλαβε πρόσκληση για συμμετοχή στο Summer League με τους Σέλτικς.
Τι παίρνει λοιπόν η ομάδα που θα επιλέξει τον Λάσμε; Έναν ταχύτατο και αθλητικό παίκτη, με αλτικά προσόντα, γεμάτο ενέργεια κι αποφασιστικότητα, θεαματικό και ικανό στο να τελειώνει τις φάσεις με δυναμικά καρφώματα, εξαιρετικό αμυντικό και ικανότατο ριμπάουντερ και (κυρίως) μπλοκέρ. Αυτά τα προσόντα καλύπτουν την έλλειψη ύψους (είναι 2.04 μέτρα) όταν παίζει στο «5» ενώ θεωρητικά μπορεί να παίξει και στο «4» καθώς έχει την ικανότητα να μαρκάρει και μακριά από τη ρακέτα, είναι ταχύς αλλά η απουσία περιφερειακού σουτ αποτελεί μειονέκτημα. Δεν είναι σκόρερ ολκής αλλά 10-12 πόντους τους… έχει κι αναμφισβήτητα «δένει» σημαντικά τη ρακέτα.