Όταν δεν λειτουργεί η αλυσίδα

Έκτοτε, έχει λυγίσει το σύμπαν και ο ΠΑΟΚ έχει κολλήσει σε όλα τα μέτωπα κυρίως λόγω έλλειψης ρευστότητας.

Την τελευταία πενταετία, ο ΠΑΟΚ έβρισκε πάντα λύσεις αυτή τη περίοδο. Στην αρχή έγιναν εκείνες οι πωλήσεις – να ναι καλά ο Κώστας Αντωνίου – στη συνέχεια υπήρξε η συσπείρωση με αποτέλεσμα να πωλούνται πάνω από δέκα χιλιάδες διαρκείας μέσα στον Ιούνη. Υπήρχε ρευστό να γίνουν διακανονισμοί, να πληρωθούν εφορίες, να γίνουν μεταγραφές δίνοντας μάλιστα προμήθειες στους μάνατζερ και προκαταβολές στους παίκτες. Χωρίς πώληση και με 1400 διαρκείας, ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να πάει πουθενά.

Η υπόθεση Μπούντιμιρ είναι άλλο ένα δείγμα της αδυναμίας του ΠΑΟΚ τη δεδομένη χρονική στιγμή. Ο Κροάτης, μόνος του έπαιρνε τηλέφωνα πως έρχεται στον ΠΑΟΚ, προσπέρασε τον ατζέντη του όταν η ΠΑΕ ήρθε σε ρήξη μαζί του γιατί ζήτησε 300 χιλιάδες το χρόνο, αλλά εν τέλει, αποδείχτηκε πως ο Μπούντιμοιρ έπαιζε μαζί με τον ατζέντη του παιχνιδάκι για να τα πάρει από το ΑΠΟΕΛ.

Όταν φτάνει ένας παίκτης δεύτερης γραμμής να λειτουργεί έτσι, αντιλαμβανόμαστε όλοι πως έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, δεν πάμε πουθενά.
Ο Βρύζας ακούει τα πάνδεινα, αλλά δεν είναι μόνο πως ζει σε μία εποχή που δεν υπάρχει σάλιο. Βρίσκεται σε μία εποχή που δεν θα μπορούσε πχ να ανανεώσει το συμβόλαιο του Ίβιτς και του Τσιρίλο για να μη του φάνε τα σωθικά.

Το μόνο εύκολο για τον πρόεδρο του ΠΑΟΚ ήταν να τους κάνει μία πρόταση ανανέωσης. Αν ήθελε να καλύψει τον πισινό του βέβαια. Αλλά στη προκειμένη περίπτωση, έπρεπε να αποδεχτεί πως ο κύκλος των συγκεκριμένων παικτών έκλεισε και η μη ανανέωσή τους, είναι το καλό του ΠΑΟΚ. Έπραξε σωστά και τώρα κινδυνεύει να μείνει εκτός ΟΥΕΦΑ. Για να κατανοήσουμε και το πόσο ΔΕΝ πρέπει να δενόμαστε με κανέναν επαγγελματία ποδοσφαιριστή.

Σήμερα, στη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου, αποφασίστηκε ανοιχτό κάλεσμα του προέδρου στον κόσμο. Σε μία κοινωνία που έχει υγεία, θα ήταν μία κίνηση εξαιρετική. Την αμφισβητώ, γιατί απλούστατα όσοι ρίχνουν λάσπη στον πρόεδρο του ΠΑΟΚ και στους συνεργάτες του, είτε επώνυμα, είτε ανώνυμα, δεν πρόκειται να εμφανιστούν σε αυτό το κάλεσμα. Γιατί η πραγματική μαγκιά, είναι να τους πεις στα μούτρα του μπροστά τις όποιες ενστάσεις έχεις.

Ουσιαστικά το κάλεσμα του Βρύζα, αφορά αυτούς που πραγματικά πονάνε την ομάδα. Και που αισθάνονται – δικαιολογημένα – απογοητευμένοι για το πώς λειτουργεί ο ΠΑΟΚ καθημερινά.

Απλά η αλήθεια είναι και έχει αποδειχτεί ιστορικά δεκάδες φορές, πως ο ΠΑΟΚ είναι μία αλυσίδα. Ο κόσμος δίνει δύναμη στη ΠΑΕ και αυτή στον κόσμο.
Η απογοήτευση που μπορεί ο καθένας να αισθάνεται, ναι μεν έχει βάση για χιλιάδες λόγους και πολλούς από αυτούς εκτός ΠΑΟΚ, αλλά μέσα από το κάλεσμα του προέδρου είναι εφικτό να γίνει ένα ξεκαθάρισμα αρσενικό, όμορφο και ΠΑΟΚτσήδικο.

ΥΓ: Όποιος πει γιατί δεν αναφέρομαι στον Σαββίδη, η απάντηση είναι απλή. Το θέμα του, δεν παρουσίασε τις τελευταίες ημέρες καμία εξέλιξη και προτιμώ να λειτουργώ με τη λογική του δεν θα μπει. Μακάρι να μπει, αλλά η πώληση ελπίδας ενώ δεν είμαι σίγουρος για κάτι δεν μου αρέσει.

ΥΓ1: Τα λέμε από Ολλανδία… ζήτω οι αγελάδες.