Το σύνθημα είναι «δουλειά»

Δεν έχεις να πεις και πολλά πράγματα αυτή τη στιγμή. Είναι ακόμα νωρίς κι επί της ουσίας ο Παναθηναϊκός εκτός του νέου προπονητή έχει στο ρόστερ τον αρχηγό και ηγέτη του και δύο Έλληνες διεθνείς σε καλή ηλικία. Η δουλειά θα συνεχιστεί προφανώς προκειμένου να δημιουργηθεί το καλύτερο δυνατό ρόστερ με τα υπάρχοντα οικονομικά δεδομένα.

Οπότε εκείνο που περιμένουμε να δούμε είναι το ποιοι αλλά και πόσοι θα παραμείνουν από την «τετράδα» που προαναφέραμε. Ευχής έργο θα ήταν να μείνουν όλοι αλλά προσωπικά το θεωρώ πολύ δύσκολο δεδομένων των οικονομικών συνθηκών κι από τη στιγμή κατά την οποία υπάρχουν προσφορές που μπορούν να τους καλύψουν. Το ότι δίνεται «μάχη» δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς και μέσα στις επόμενες ημέρες θα δούμε τι θα συμβεί.

Προς το παρόν και μέσα σε ελάχιστες ώρες υπάρχουν δύο νέα δεδομένα: Ο Μάικ Μπράμος και ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης. Δύο περιπτώσεις διαφορετικές από κάθε άποψη.

Ο Μάικ Μπράμος είναι ένα «εργαλείο». Δεν πρόκειται να σας πούμε ότι είναι… σταρ ή ότι μπορεί να γίνει σταρ διότι δεν είναι αλήθεια αυτό. Όμως έχει προδιαγραφές να προσφέρει σημαντικές υπηρεσίες σε ομάδα υψηλού επιπέδου γιατί είναι σοβαρός και πειθαρχημένος παίκτης, εξαιρετικός αμυντικός που μπορεί να μαρκάρει τόσο χαμηλά όσο και ψηλά (με άνοιγμα χεριών στα 2.13 μέτρα έχει κι έφεση στις τάπες), να βγάλει ενέργεια στο παρκέ και να δώσει το 100%... Είναι ικανός σουτέρ θέσης αλλά δεν έχει ανάλογες δυνατότητες στη δημιουργία ή στο  σουτ μετά από ντρίμπλα. Το κυριότερο όμως είναι ότι αποτελεί… παίκτη του προπονητή και θα δώσει τα πάντα για να φέρει εις πέρας την αποστολή που θα του ανατεθεί.

Είναι μια καλή προσθήκη Έλληνα διεθνή παίκτη, που έχει όρεξη για δουλειά, έχει προοπτική και σίγουρα προσφέρει σημαντικά στοιχεία σε αρκετούς τομείς της λειτουργίας του Παναθηναϊκού.

Η περίπτωση του Σοφοκλή Σχορτσιανίτη είναι ξεχωριστή και δε συγκρίνεται φυσικά μ’ εκείνη του Μάικ Μπράμος. Ο «Σόφο»- για τον περισσότερο κόσμο- θα μπορούσε αυτή τη στιγμή να έχει πετύχει πολλά περισσότερα απ’ όσα έχει πετύχει. Πολλές φορές σχολιάστηκε με αρνητικό τρόπο η συμπεριφορά του ή ακόμα και η διάθεση που έδειχνε. Τις δυνατότητές του δεν τις αμφισβήτησε όμως κανείς κι εκφράζεται ένα… παράπονο για το ότι δεν έφτασε ποτέ στο επίπεδο που θα μπορούσε.

Ο Σχορτσιανίτης βρίσκεται επίσης σε καλή ηλικία μπασκετικά. Μετά από 2 χρόνια σε μια τεράστια ομάδα, όπως η Μακάμπι (όποιος δεν έχει ζήσει την «τρέλα» που επικρατεί στο Τελ Αβίβ για τον οποιονδήποτε παίκτη της ομάδας δεν μπορεί να καταλάβει)  ο «Big Sofo» βρίσκεται αντιμέτωπος με τη μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας του: Δέχθηκε με ιδιαίτερη προθυμία- αν και δεν στερήθηκε προτάσεων- να φορέσει τη φανέλα του Παναθηναϊκού και μάλιστα σε μια εποχή δύσκολη για πολλούς λόγους.

Για τους «πράσινους» είναι η εποχή της αναδημιουργίας. Για τον Σχορτσιανίτη επίσης. Υπάρχουν δύο δρόμοι ταυτόσημοι που αν λειτουργήσουν σωστά τότε αμφότεροι θα καταλήξουν στη λεωφόρο της επιτυχίας. Το ότι ο Παναθηναϊκός έβαλε στο ρόστερ του έναν ικανότατο παίκτη δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Είναι στο χέρι του Σοφοκλή να πιστοποιήσει ότι πρόκειται για μια σπουδαία μεταγραφή.

Ο ίδιος δηλώνει αποφασισμένος… Υπάρχουν πολλά στοιχεία που συνηγορούν σ’ αυτό. Μην ξεχνάτε ότι έχει μεγαλώσει, έχει ωριμάσει, πλέον είναι και πατέρας. Δεν είναι δύσκολο να… τρελαθείς και να χάσεις τελείως το δρόμο σου όταν από τα 17 σου όλος ο κόσμος ασχολείται μαζί σου και σ’ έχουν… βαπτίσει «Baby Shaq». Τα πάντα είναι στα χέρια του πλέον, ο Παναθηναϊκός του παρέχει όλες τις προυποθέσεις προκειμένου ο Σοφοκλής να… εκτοξευτεί!

Η ουσία είναι ότι για τον Παναθηναϊκό δεν υπάρχει χρόνος ούτε για… πανηγυρισμούς, ούτε για καταστροφολογίες, ούτε για μεγάλες κουβέντες. Η δουλειά παραμένει σκληρή. Ο δρόμος είναι δύσκολος. Σταδιακά θ’ αρχίσει να ολοκληρώνεται το «παζλ» και θα έχουμε περισσότερα πράγματα μπροστά μας.