Ώρα να ξαναγίνει ο ΠΑΟΚ οικογένεια

Εδώ και κανά τετράωρο, παρατηρώ παιχνίδια εκείνης της ομάδας, η οποία κατ εμέ, είναι η πιο καλά δουλεμένη ομάδα της ιστορίας του ΠΑΟΚ. Δεν έχει να κάνει μόνο με τα πρόσωπα που την αποτελούσαν, αλλά το πώς έδεσαν αυτά με τη νοοτροπία του προπονητή.

Το πόσο αρμονικά λειτουργούσε το σύνολο μέσα από τον ξεκάθαρο ρόλο που είχε το κάθε στέλεχος αυτής της ομάδας. Το πόσο έξυπνα μπολιάστηκε η ανισσοροπία του Γκαρσία, με τη βλακεία του Μουσλίμοβιτς, ο ενθουσιασμός του Βιεϊρίνια με τον ορθολογισμό των Σνάουτσνερ, Σορλέν και Ίβιτς, ο κυκλοθυμικός Κοντρέρας με τον αθλητικό Βιτόλο, ο διασκεδαστής Λίνο με τον φιλόδοξο και απελευθερωμένο επί Σάντος, Μαλεζά.

Το πόσο έξυπνα είχε μπολιαστεί ο Σαβίνι σε εκείνα τα πλέι οφ που βγήκαμε 1οι και ο τρόπος που τα δύο τρικ του Πορτογάλου, ο Κοντρέρας στα δεξιά και ο Ίβιτς δεύτερος φορ, άλλαξαν τις ισορροπίες.

Από τότε, άλλαξαν πολλά και πρώτα απ όλα, η ομάδα αυτή έκλεισε τον κύκλο της. Ο Γκαρσία και ο Μαλεζάς ουσιαστικά θα είναι του χρόνου οι μοναδικοί εκφραστές της και η αλήθεια είναι πως θα κάνουμε πολλά χρόνια να δούμε κάτι ανάλογο στον ΠΑΟΚ.

Το ζητούμενο, είναι να μπορέσουμε να βρούμε έναν τρόπο για να πιάσουμε εκείνα τα επίπεδα συνοχής όσο το δυνατόν συντομότερα. Και να σταθούμε σε αυτό που κατέρριψε αυτή η ομάδα. Τα μπάτζετ δεν είναι το μοναδικό στοιχείο που δημιουργεί μία δυναμική στο ποδόσφαιρο. Τα μπάτζετ, δεν παίζουν μπάλα.

Ο ΠΑΟΚ θα χρειαστεί χρόνο για να πατήσει σε στερεό έδαφος, γιατί πρώτα απ όλα, πρέπει να αλλάξει εταιρική φιλοσοφία. Είναι η μόνη ΠΑΕ στον πλανήτη, που πριμοδοτεί με μπόνους τους ποδοσφαιριστές της, ενώ δεν έχει ως σύνολο καμία επιτυχία.

Αυτό την βοήθησε να κρατήσει τη συνοχή στα αποδυτήρια, να γλιτώσει προσφυγές και άλλες ακραίες συμπεριφορές των ποδοσφαιριστών του, αλλά την οδήγησε και σε ένα άνοιγμα – ένα ποσοστό αυτού τουλάχιστον – εντελώς κοροϊδίστικο.

Εδώ μπαίνει το αν του Ιβάν Σαββίδη. Αν ο ομογενής μπει, αυτή την αλλαγή φιλοσοφίας θα την φέρει ο ΠΑΟΚ άμεσα στην ζωή του. Αν όχι, θέλει τουλάχιστον μία διετία, αφού θα πρέπει να ξεφορτωθεί τα συμβόλαια που έγιναν προ μνημονίου.

Κακά τα ψέματα, ένα συμβόλαιο 150 χιλιάδων που υπογράφηκε πρόπερσι, σήμερα, τον ίδιο παίκτη, τον παίρνεις με 50. Το κόστος του να τον πληρώνεις τριπλάσια από την αξία του φαίνεται στη καθημερινότητά σου.
Την ίδια στιγμή, ο κόσμος σε έχει παρατήσει. Ο καθένας για τον δικό του λόγο. Άλλος γιατί δεν έχει να φάει, άλλος γιατί είναι απλήρωτος κανά τρίμηνο στη καλύτερη, άλλος γιατί στράβωσε επειδή έφυγε ο Ζαγοράκης – ή τον έφυγαν – ανάλογα πιο σενάριο του αρέσει, με αποτέλεσμα είκοσι μέρες μετά την έναρξη των πωλήσεων των εισιτηρίων διαρκείας να έχεις δώσει μόλις χίλια.
Μία διαδικασία που στοιχίζει στον ΠΑΟΚ και κυρίως στο θέμα των διακανονισμών. Ο ΠΑΟΚ θα πάει στις 30 του μηνός στην ΟΥΕΦΑ, χωρίς να έχει μαζέψει – λέω εγώ – όλες τις υπογραφές του.
Η έλλειψη συνοχής που υπάρχει, σε χτυπάει και σε όλα τα άλλα κομμάτια. Πχ στο οπαδικό, εκεί όπου στήθηκε μία από τις μεγαλύτερες αστυνομικές επιχειρήσεις της ζωής της Θεσσαλονίκης, γύρω από τους οργανωμένους σου.
Αφού ολοκληρώθηκαν οι ανακρίσεις, είναι ξεκάθαρο σε όποιον νιώθει από αυτά, πως η αστυνομία κινήθηκε με γνώμονα τη δημιουργία εντυπώσεων εις βάρος του ΠΑΟΚ και προς όφελος των αξιωματικών της.  
Από τις τόσες προσαγωγές που έγιναν, έξι κρατήθηκαν, οι τέσσερις για κατοχή χόρτου, ο ένας επειδή χτύπησε αστυνομικό και ο τελευταίος για απόπειρα ανθρωποκτονίας. Ειδικά το τελευταίο, αν αποδειχτεί, ο κατηγορούμενος θα πρέπει να πληρώσει το τίμημα, αλλά όσοι γνωρίζουν τι έγινε κατανοούν πως η έλλειψη συνοχής στον ΠΑΟΚ έδωσε δικαίωμα σε κάποιους διευθυντές να κάνουν παιχνίδι στη πλάτη του συλλόγου ενόψει εκλογών.

Για όσους δεν γνωρίζουν, από τα τρία όπλα που βρέθηκαν σε σπίτια τα δύο είχαν άδεια, το πηλίκιο αστυνομικού που βρέθηκε, δεν ήταν κλεμμένο, αλλά του πατέρα του παιδιού που το είχε, ρόπαλο του μπέιζμπολ έχω και εγώ στο σπίτι μου και εικάζω πολλοί από εσάς, εκείνο το μαχαίρι του Θάντερκατς που παρουσιάστηκε μας έκανε να γελάσουμε όλοι, εκείνο το περίφημο υγρό που είχε το μπουκάλι της Κόκα – κόλα, ήταν αυτή η βλακεία που βάζουν μέσα στα διαφημιστικά μπουκάλια. Δελτίο Τύπου για αυτά βέβαια, δεν θα διαβάσετε ποτέ.

Ξεκίνησα γράφοντας για εκείνη την ομάδα του Σάντος, η οποία είχε συνοδεία το πολύ υψηλό επίπεδο συνοχής του οργανισμού. Έκτοτε, πάρα πολλά άλλαξαν και δεν είμαστε στο σωστό δρόμο. Η εικόνα των άλλων δεν θα πρέπει να μας απασχολεί γιατί στη παρούσα φάση η δικιά μας είναι άκρως προβληματική.

Και επειδή μάλλον θα πρέπει να ξεκινήσουμε από το μηδέν, πάμε στο πρώτο μάθημα. Ο Ζήσης Βρύζας είναι ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ και αυτός αποφασίζει.
Στο επόμενο ποστ μου, το μάθημα νούμερο 2.

ΥΓ Διαβάζω όλη την ώρα για τις προκλήσεις των Γερμανών και μου γυρνάει το άντερο. Πρέπει να κατανοήσουν όλοι, πως δεν πρόκειται για προκλήσεις, αλλά για τα μέτρια επίπεδα χιούρορ που διαθέτουν. Έχει δει κανείς γερμανική κωμωδία;

Και αν σε προκαλούν, προκάλεσέ τους και εσύ. Ως Τύπος έστω. Κάνε ένα πρωτοσέλιδο με τον Κυριάκο Παπαδόπουλο τσολιά – που είναι και κοκκινομάγουλος – και την Μέρκελ στα τέσσερα χαμογελαστή. Βάλε τίτλο «Κάντε ένα ψυχικό» έτσι ώστε να δείξουμε πως είμαστε τόσο καλοί άνθρωποι που ακόμη και με αυτή τη πατσαβούρα θα βρούμε χρόνο να ασχοληθούμε. Μπορεί να μπει και τίτλος «Τρύπα να ναι κι ότι να ναι» για να δείξουμε πως δεν κάνουμε διακρίσεις, πως ως λαός δεν έχουμε να δείξουμε ρατσιστική διάθεση και πως η έξαρση της Χρυσής Αυγής είναι ένα φαινόμενο περιστασιακό.

Αλλά το να διαβάζω για προκλήσεις επειδή ασχολήθηκαν με την τρίχα του Σαμαρά ή επειδή ένας χάχας νόμιζε πως έκανε ρεπορτάζ γιατί  έμενε στο ίδιο ξενοδοχείο με την εθνική, πάει πολύ.