Η πιο ωραία... διάψευση!

Αυτή είναι η Ελλάδα που αγαπάμε, η Ελλάδα που γουστάρουμε να βλέπουμε μέσα στα γήπεδα. Ανεξάρτητα απ' το αποτέλεσμα... Ανεξάρτητα από την επίτευξη ή μη ενός στόχου.

Αυτή η ομάδα, όπως και να το κάνουμε, μάς έχει κακομάθει από το 2004. Και σήμερα κατόρθωσε να μας βάλει και πάλι στο τριπάκι να το ψελλίσουμε. Ρε, λες; Παραδεχτείτε ότι το είπατε στο διπλανό σας και τη διπλανή σας, τη στιγμή που ο Καραγκούνης τρύπησε τα δίχτυα των Ρώσων.

Πρέπει να το είπατε και στα πρώτα λεπτά, βλέποντας μια τελείως διαφορετική ομάδα να κάνει αυτό που αν είχε συμβεί στα δύο προηγούμενα παιχνίδια με Πολωνούς και Τσέχους, το ματς με τους Ρώσους θα είχε καθαρά διαδικαστικό χαρακτήρα.

Αυτή είναι η Ελλάδα. Η Ελλάδα που... πεισμώνει όταν δέχεται κριτική. Η Ελλάδα που δεν γουστάρει να βλέπει τους δημοσιογράφους να αμφισβητούν τις επιλογές του Ρεχάγκελ, παλαιότερα, του Σάντος σήμερα.

Δεν πειράζει, μάγκες. Συνεχίστε εσείς να κάνετε αυτό που ξέρετε μέσα στο γήπεδο, συνεχίστε να μας σηκώνετε ψηλά, τώρα που το έχουμε τόσο, μα τόσο πολύ ανάγκη και ας μας κάνετε όλους ρόμπες.

Και πού ξέρετε; Μπορεί και εμείς απ' την πλευρά μας να το κάνουμε επίτηδες. Γιατί ξέρουμε... Ξέρουμε ότι η κριτική, όσο και αν δεν σας αρέσει, σας φτιάχνει. Και είναι αλήθεια ότι έτσι σας θέλουμε πάντα.

Φτιαγμένους...

Με την καλή έννοια.

Πάμε ρε Ελληνες! Πάμε γερά!

Και όπου μας βγάλει...

ΥΓ.: Αφού η Μέρκελ έχει καταφέρει να κάνει έξαλλο και τον Φερνάντο Σάντος, καταλαβαίνετε τι έχουν να δουν τα μάτια μας το βράδυ της Κυριακής. Καλό βόλι...