Ο ορισμός των αντίξοων συνθηκών

Πρώτα απ όλα, μιλάμε για ανθρώπους φιλόδοξους που θέλουν να πετύχουν στον ΠΑΟΚ και σίγουρα θέλουν να κάνουν το παν. Όμως τα οικονομικά δεδομένα που υπάρχουν και τα όσα έχει κληρονομήσει η ΠΑΕ από το παρελθόν, τους αναγκάζει να δουλεύουν κάτω από πολύ αντίξοες συνθήκες.

Πρώτα απ όλα, η εντολή να στηθεί μία ομάδα με 5,5 εκατ. ευρώ, είναι σχεδόν ακατόρθωτο όταν ήδη υπάρχει το συμβόλαιο του Δημήτρη Σαλπιγγίδη, το οποίο ή θα μειωθεί ή θα αποχωρήσει – έτσι φαίνεται τουλάχιστον – και του Αραούχο Έτο, ο οποίος αυτή τη στιγμή έχει το δεύτερο μεγαλύτερο με συνολικό κόστος 500 χιλιάδες ευρώ.

Την ίδια στιγμή, υπάρχουν τουλάχιστον άλλοι τρεις παίκτες οι οποίοι πρέπει να αποχωρήσουν και γιατί δεν μπορούν να υποστηρίξουν το 4-4-2 που θέλει να παίξει ο Δώνης, αλλά και γιατί πληρώνονται με χρήματα μίας άλλης εποχής τα οποία δεν μπορούν να παίξουν σήμερα με τίποτα.

Ο ΠΑΟΚ βρήκε μία λύση για το κέντρο της άμυνας όπως ο Μάρκος Αντόνιο, αλλά ο Βραζιλιάνος ζητάει χρήματα πάνω από την αξία του, άρα Δώνης και Γεωργιάδης γνωρίζουν πως αν τον κλείσουν θα τους λείψουν τα χρήματα από κάπου αλλού.
 
Και επειδή κάποιοι θα πούνε «δώσε το κάτι παραπάνω», αν ο Μάρκος Αντόνιο πάρει αυτά που θέλει, πάνω στη τριετία η διαφορά σε σχέση με αυτά που μπορεί να δώσει ο ΠΑΟΚ είναι κοντά στο μισό εκατ. ευρώ. Άρα, ας είμαστε λίγο προσεκτικοί στα όσα ζητάμε από την ομάδα.

Παίκτες είναι γεγονός πως βρήκαν, κυρίως από το εξωτερικό. Έλα όμως που μόλις ακούνε για Ελλάδα, τα μαθηματικά τους κάτι παθαίνουν. Παίκτες των 250 χιλιάδων, μόλις ακούνε Ελλάδα, ανεβαίνουν στις 500 και 400 χιλιάδες, ζητούν εγγυήσεις και πράγματα τα οποία δεν μπορεί να δώσει ο ΠΑΟΚ.

Και δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε τους παίκτες για αυτό, αφού ούτε και εμείς οι ίδιοι γνωρίζουμε τι ξημερώνει σε αυτόν τον τόπο.

Όσον αφορά στις επιλογές πρώτης γραμμής, η ελληνική αγορά δεν έχει κάτι το ενδιαφέρον. Θα μπορούσαμε να κινηθούμε έστω σε αυτή, αλλά ο Κλέιτον πχ, τα βρήκε τα χρήματα που έψαχνε στη Τουρκία.

Πάμε στις επιλογές δεύτερης γραμμής, εκεί όπου πρέπει να αδειάσει χώρος για να πάρεις. Πως θα αφήσει πίσω του 150 χιλιάδες ευρώ παίκτης που φέτος έπαιξε από ελάχιστα έως καθόλου; Που μπορεί να βρει το πολύ 80 με 100 χιλιάδες στην αγορά και πάλι όχι και τόσο εύκολα.

Κακά τα ψέματα, αυτό που καλούνται να κάνουν οι Γεωργιάδης – Δώνης είναι πάρα πολύ δύσκολο και εδώ θα βάλω κι άλλες παραμέτρους. Όπως για παράδειγμα τη ρευστότητα η οποία απλά δεν υπάρχει.

Φανταστείτε πόσο δύσκολο είναι για έναν προπονητή, να έχει ουσιαστικά ένα μήνα να στήσει το ρόστερ και άλλο ένα μήνα δουλειάς ώστε να αφομοιώσει η ομάδα το νέο αγωνιστικό προσανατολισμό της.

Και εδώ υπάρχει το ερώτημα της προεργασίας. Η αλήθεια είναι πως ότι και να είχε ετοιμαστεί από τον Παντελή Κωνσταντινίδη, ακυρώνεται μόνο και μόνο από τη διάθεση του νέου προπονητή να αλλάξει το σύστημα της ομάδας.  

Γενικά με αυτό το κείμενο, θέλω να παρουσιάσω πως είναι η κατάσταση σήμερα στην ομάδα και το πόσο δύσκολο είναι το έργο που έχουν αναλάβει δύο άνθρωποι που έχουν διάθεση και φιλοδοξίες, αλλά δυσκολεύονται πολύ λόγω της συγκυρίας.

Θα πρέπει να δείξουμε όλοι κατανόηση και να σταθούμε δίπλα τους γιατί με την πίεση δε βοηθάμε είναι η αλήθεια.

ΥΓ Μία περίπτωση ποδοσφαιριστή όπως αυτή του Τάσου Λαγού, κρίθηκε στη τακτική που ακολούθησε ο ατζέντης του, ο οποίος κάνει χρόνια δουλειές με τον Παναθηναϊκό και δεν θέλει να δαγκώσει το χέρι που τον τρέφει.

Όταν όμως μιλάμε για νεαρούς ποδοσφαιριστές με καλά στοιχεία και διάθεση να κάνουν καριέρα, θα πρέπει ο μάνατζερ να κοιτά πρώτα τον πελάτη και μετά τις δημόσιές του σχέσεις.

Ο Λαγός στον ΠΑΟΚ είχε εξασφαλισμένο ρόλο και χρόνο συμμετοχής γιατί και ο Γεωργιάδης και ο Δώνης τον πιστεύουνε. Στον Παναθηναϊκό, έφτασε τα 20 του χρόνια για να πάρει ευκαιρίες, όχι και τίποτα συγκλονιστικό βέβαια και θα δείξει του χρόνου αν τον πιστεύουν πραγματικά.

Μακάρι να δικαιωθεί ο παίκτης για την απόφαση που τον οδήγησαν να πάρει, γιατί μαθαίνω πως είναι και καλό παιδί. Αλλά φοβάμαι, πως η απόφαση που πήρε, του στερεί το δικαίωμα να αναδειχτεί άμεσα και με σωστό τρόπο.
 
Και είναι κρίμα, σε μία τόσο ευαίσθητη ηλικία, η καθοδήγησή του να μην γίνεται με άκρως επαγγελματικά ποδοσφαιρικά κριτήρια, αλλά με τρόπο που εξασφαλίζεται μόνο ο καθοδηγητής, σε πρώτη τουλάχιστον φάση.