Ο Ολυμπιακός πήρε το πρώτο «ματς μπολ»

Τίποτα δεν τελείωσε στο 1-0 και στο 1-1. Υπό μιά έννοια ακόμα δεν έχει τελειώσει τίποτα και στο (υπέρ του Ολυμπιακού) 2-1 αλλά πλέον είναι σημαντικό το προβάδισμα των «ερυθρόλευκων». Στο ΟΑΚΑ την Τετάρτη έχουμε θεωρητικά το πρώτο «ματς μπολ» τίτλου. Με νίκη του Ολυμπιακού, θα έχουμε πρωταθλητή. Με νίκη του Παναθηναϊκού θα πάμε σε do or die ματς το Σάββατο στο Φάληρο.

Οι παίκτες του Ίβκοβιτς ήταν εντυπωσιακοί με 14 κατοχές παραπάνω από τον Παναθηναϊκό, με 19 επιθετικά ριμπάουντ (και με τον Ντόρσεϊ να παίρνει τα 8 απ' αυτά και μάλιστα 2 περισσότερα από τα συνολικά αμυντικά των τριών σέντερ των «πράσινων») με εξαιρετικά ποσοστά έξω από τα 6,75 μέτρα (11/22 τρίποντα) αλλά και με απόλυτη συγκέντρωση. Είναι χαρακτηριστικό ότι έκαναν το πρώτο τους λάθος 3'25'' πριν το τέλος του ημιχρόνου (βήματα από τον Άντιτς) ενώ ο Παναθηναϊκός είχε ήδη 9 (!) ενώ την ίδια στιγμή που ο Ομπράντοβιτς προσπαθούσε να βρει λύσεις ο «Ντούντα» έβλεπε κάθε παίκτη του που «πατούσε παρκέ» να προσθέτει από ένα λιθαράκι για τη νίκη.

Ο «Ζοτς» είχε χρησιμοποιήσει και τους 12 παίκτες του στο 12' κι αυτό δεν έχει ξανασυμβεί! Μόλις στο πρώτο δεκάλεπτο είχε βάλει και τους δέκα, όμως και πάλι δεν βρήκε τις λύσεις που περίμενε. Με μεγάλη... προσοχή παρατήρησα ότι ορισμένοι άρχισαν να λένε για τον Λόγκαν με αφορμή την εμφάνισή του στην τέταρτη περίοδο. Μα τότε δεν υπήρχε παιχνίδι, είχε κριθεί. Δεν ξέρω αν ο Λόγκαν θα «μεταμορφωθεί» την Τετάρτη αλλά επιμένω σ' αυτό που έλεγα από την αρχή της σεζόν: Είναι λάθος παίκτης για τον Παναθηναϊκό.

Την ίδια στιγμή ο Ολυμπιακός είναι πιό «φρέσκος», γεμάτος ενέργεια και δύναμη, αλλά πολύ πιό αποφασιστικός. Σαφώς όμως είναι πιό... ομάδα από τις προηγούμενες χρονιές κι αυτό «βγαίνει» στο γήπεδο. Δεν είναι ούτε σύμπτωση ούτε και τύχη τα όσα έχουν κάνει μέχρι στιγμής οι «ερυθρόλευκοι» που έχουν τη δύναμη και την προσωπικότητα σε καθοριστικά σημεία. Ακόμα κι όταν ο Παναθηναϊκός μείωσε στους 8 ακολούθησαν 3/3 τρίποντα από Παπανικολάου, Λο και Πρίντεζη που έβαλαν «τέλος» στο παιχνίδι. Κι αύτό δείχνει επίσης πολλά.

Για τον Παναθηναϊκό τα έχουμε ξαναγράψει: Είναι ομάδα που δεν έχει ούτε τα νιάτα και ούτε τη «φρεσκάδα» του Ολυμπιακού. Όπως επίσης δεν φαίνεται να διαθέτει ούτε τις λύσεις αναζητώντας απεγνωσμένα- όχι μόνο στους τελικούς αλλά και σε όλη τη σεζόν- μιά τρίτη «σταθερά» στο παιχνίδι του. Όμως είναι μιά ομάδα έμπειρη και με εγωισμό και η οποία έχει μάθει να κερδίζει. Φέτος έχει μπροστά της τη δυσκολότερη αποστολή της κι αυτή τη στιγμή είναι «στριμωγμένη στα σχοινιά» όχι μόνο από το σε βάρος της 1-2 αλλά κι από το ότι ο Ολυμπιακός είναι πολύ διαφορετικός (και καλύτερος) από τα προηγούμενα χρόνια. Αν υπάρχει μιά ομάδα που μπορεί να «απαντήσει» σε μιά τέτοια κατάσταση είναι ο Παναθηναϊκός.

Αν αποδειχθεί ότι... δεν μπορεί ν' απαντήσει τότε πολύ απλά θα προχωρήσει στην επόμενη μέρα του. Το να χάσει ένα πρωτάθλημα μετά από τόσα χρόνια είναι και νομοτελειακό, μην τρελαθούμε τελείως. Οι «δυναστείες» χτίζονται σε βάθος χρόνου και όχι από μιά σεζόν, άρα οι «πράσινοι» θα κοιτάξουν το μέλλον τους.

Είναι δε χαρακτηριστικό και το ότι Ολυμπιακός παλεύει με το... κακό του παρελθόν. Είναι η μόνη ομάδα που έχει χάσει πρωτάθλημα σε σειρά τελικών που κέρδισε στο τρίτο ματς. Αυτό συνέβη τις περιόδους 1997-1998, 2008-2009 και 2010-2011. Στις υπόλοιπες αντίστοιχες 13 περιπτώσεις (δεν υπολογίζουμε τα sweep του Παναθηναϊκού επί ΠΑΟΚ, Αμαρουσίου και Ολυμπιακού) η ομάδα που κέρδισε το τρίτο ματς κατέκτησε το πρωτάθλημα.

Επίσης ο Ολυμπιακός είναι η μόνη ομάδα που έχει χάσει τον τίτλο αν και προηγήθηκε 2-1 στη σειρά των τελικών. Αυτό συνέβη τις περιόδους 1997-1998 (έκανε την ανατροπή ο Παναθηναϊκός) και 2001-2002 (επέστρεψε η ΑΕΚ και μάλιστα ο Ολυμπιακός είχε βρεθεί στο 2-0 σ' εκείνη τη σειρά).