Ο Έλληνας «Κριστιάνο Ρονάλντο» και ο «από χέρι χαμένος» κόουτς!

Έχω την αίσθηση ότι ο Βαγγέλης Μαρινάκης είχε δρομολογήσει τις εξελίξεις καιρό τώρα. Φάνηκε από τον τρόπο που μιλούσε για τον 20άχρονο άσο, αλλά και τη σιγουριά που έδειξε για την απόκτησή του, στο τραπέζι που παρέθεσε προς τους ρεπόρτερ της ομάδας πριν λίγο καιρό.

Ο γεννημένος στη Γερμανία πιτσιρικάς, χαρακτηρίζεται έστω και με μεγάλη δόση υπερβολής ως ο Έλληνας «Κριστιάνο Ρονάλντο». Είναι, βέβαιο πως έχει κάποια από τα προσόντα και τις κινήσεις του διάσημου Πορτογάλου, αλλά για να του μοιάσει στο μέλλον, πρέπει να έχει κάτι ακόμη πιο σημαντικό: Μυαλό! Αυτό που δεν είχε ένας άλλος ομογενής με περίσσιο ταλέντο, ο Κώστας Μήτρογλου, ο οποίος χρειάστηκε να κάνει -με επιτυχία- το... αγροτικό του, μακριά από το Ρέντη έως ότου πείσει ότι αξίζει μία ακόμη ευκαιρία, την οποία και θα έχει την επόμενη σεζόν...

Όσοι έχουν δουλέψει με τον Βλαχοδήμο επιμένουν ότι θα κάνει σπουδαία καριέρα, αρκεί να δουλέψει ακόμη πιο σκληρά και να μην κάνει του κεφαλιού του. Στο χέρι του είναι να το καταφέρει και να ανταποκριθεί στις μεγάλες προσδοκίες. Θα είναι κρίμα κι άδικο, άλλωστε, ένα παιδί με τέτοιες δυνατότητες να μην πιάσει... ταβάνι.

Το άλλο μεγάλο θέμα των ημερών, έχει να κάνει με τον πάγκο του Θρύλου. Μέσα από τη διαρκή προσπάθεια και συνεχή αναζήτηση που κάνουν στη διοίκηση να φέρουν έναν προπονητή που να συνεχίσει το επιτυχημένο έργο του Βαλβέρδε, ένα είναι το συμπέρασμα που προκύπτει. Είναι ελάχιστοι οι προπονητές που δεν θα θεωρηθούν «από χέρι χαμένοι», έστω για μια μερίδα των οπαδών, ακριβώς λόγω της σύγκρισης με τον Βάσκο προκάτοχό του!

Ιδανική περίπτωση θα ήταν ο Έμερι, αλλά πως να έρθει από τη στιγμή που στη Ρωσία θα πάρει μίνιμουμ 2,5 εκατομμύρια το χρόνο, ενώ με τα μπόνους θα ξεπεράσει τα 3 εκατ. ανά σεζόν; Πόσοι προπονητές άραγε, τέτοιου βεληνεκούς, θα έρχονταν στην Ελλάδα, υπό τις συνθήκες που όλοι βιώνουμε τελευταία, αν έχουν ανάλογη πρόταση ακόμη και από «μικρότερη» ομάδα, η οποια, όμως, συμμετέχει σε προηγμένο πρωτάθλημα;

Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από τον Ραούλ Γκαρσία, δεν υπάρχει! Προτίμησε να μείνει στη... Χετάφε, περιμένοντας στο μέλλον μια πιο μεγάλη ισπανική ομάδα, από το να έρθει στον Πειραιά να κατακτήσει τίτλους και να πάρει μέρος στο Champions League.

Μια ανάσα από τον Πειραιά βρέθηκε ο Πορτογάλος Ντομίνγκος Πασιένσια. Κι εκείνος, όμως, όπως αποδείχθηκε στην πορεία, είτε θέλουν κάποιοι να το παραδεχθούν είτε όχι, “έδειξε” με τον τρόπο του ότι επιδιώκει να κερδίσει χρόνο, μπας και προκύψει κάτι καλύτερο. Δεν εξηγείται, αλλιώς, το ότι ξαφνικά ζήτησε πέντε βοηθούς, 200 χιλιάδες επιπλέον για κάθε χρόνο συνεργασίας και να του πληρώσει ο Ολυμπιακός και κάτι... ρέστα που του οφείλει η Σπόρτιγκ. Κι εγώ αν ήμουν στη θέση του Μαρινάκη, την ίδια απάντηση θα του έδινα: «Τα λέμε...».

Όσο για τον Έκτορ Ραούλ Κούπερ και τον Τροντ Σόλιντ, ούτε εμένα με ενθουσιάζουν. Θα περίμενα κάτι καλύτερο και πιο «φρέσκο». Πόσοι από εμάς, όμως, έχουμε αναρωτηθεί πως θα υποδεχόμασταν αυτούς τους δύο προπονητές και πολλούς ακόμη, αν δεν τους βάζαμε -αναπόφευκτα- σε σύγκριση με τον Ερνέστο;

Για να μην υπάρξουν αντιδράσεις κάθε είδους, θα έπρεπε ο Ολυμπιακός να φέρει ένα ακόμη μεγαλυτερο όνομα. Έρχεται; Νομίζω πως όχι! Όσο για εκείνους που λένε ότι ο Μαρινάκης θα έπρεπε να δώσει περισσότερα, ας σκεφτούν το πιο απλό: Όλες οι άλλες μεγάλες ελληνικές ομάδες έχουν πρόβλημα «βιωσιμότητας», λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων. Το ότι ο Ολυμπιακός δεν αντιμετωπίζει κανένα τέτοιου είδους πρόβλημα, οι περισσότεροι δεν το λαμβάνουν καν υπόψη. Το θεωρούν αυτονόητο. Είναι έτσι; Ας ρίξουν μια ματιά γύρω τους και τα ξαναλέμε...

Και κάτι ακόμη. Ποιος κορυφαίος προπονητής θα ερχόταν στην Ελλάδα ακόμη κι αν τον «χρύσωνε» ο Μαρινάκης; Να έρθει μόνο για τα λεφτά και να αντιμετωπίσει... ποιους; Αυτούς που δεν ξέρουν αν θα εξασφαλίσουν άδεια συμμετοχής στο επόμενο πρωτάθλημα ή στην Ευρώπη;

Κι εγώ θα ήθελα προπονητή τον Μουρίνιο ή τον Γκουαρδιόλα και τον πρόεδρο να ρίχνει κάθε χρόνο 100 εκατομμύρια για μεταγραφές! Γίνεται; Αν θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές στην Ελλάδα του 2012 και υπό τις παρούσες συνθήκες, δεν γίνεται! Από την άλλη πλευρά, νομίζω πως και με τις σταθερές που έχει θέσει ο Ολυμπιακός μπορεί να βρει καλό προπονητή.

Αρκεί να γίνει σωστή επιλογή και κάποιος να πάρει την ευθύνη. Η διοίκηση δεν είναι υποχρεωμένη να ξέρει όλους τους προπονητές του πλανήτη, ούτε ο Μαρινάκης παρά την... τρέλα που έχει με τον Ολυμπιακό και το ποδόσφαιρο. Ευθύνη έχουν πάρει κάποιοι, μέσα από την ομάδα, μόνο για τον Τροντ Σόλιντ. Τουλάχιστον αυτοί έχουν το θάρρος της γνώμης τους και την συνοδεύουν με τα ανάλογα επιχειρήματα. Κι αυτό κάτι σημαίνει...

Υ.Γ.: Με τα εισιτήρια στο... χέρι έμεινε τελικά ο Βίκτορ Φερνάντεθ. Ο Ισπανός δεν «πλήρωσε» μόνο τη «διαρροή» του ταξιδιού στην Ελλάδα για ραντεβού με τον Ολυμπιακό, πριν αυτό γίνει, αλλά κυρίως το ότι είναι εδώ κι ενάμιση χρόνο «ανενεργός» από τους πάγκους... Τώρα αν και ο προπονητής πρέπει να κάνει συνεχώς... προπόνηση, αυτό είναι ένα άλλο ερώτημα. Δηλαδή αν ο Βαλβέρδε μείνει φέτος εκτός δράσης, του χρόνου δεν θα τον θέλουμε πίσω, επειδή θα έχει... ξεχάσει αυτά που τώρα ξέρει; Έλεος...

Υ.Γ.2: Για τον Κούπερ λένε πολλοί ότι μετά την καριέρα σε Βαλένθια, Ίντερ, Πάρμα δεν είχε ανάλογη πορεία. Αν επέλεγε να μη δουλέψει, έστω και σε μικρότερες ομάδες, οι ίδιοι θα έλεγαν ότι είναι... συνταξιούχος όπως λένε τώρα για τον Βίκτορ Φερνάντεθ! Ξανά... έλεος!