Αποχώρησε η 3η καλύτερη ομάδα της Α1!
Το ειδικό βάρος του Πανιωνίου, το νοικοκυρεμένο ταμείο του και το γεγονός ότι ο Τζόρντι Μπερτομέου θα χρειαστεί 16 ομάδες για τα προκριματικά, δημιουργούν ορισμένες ελπίδες για συμμετοχή ελληνικής ομάδας στα προκριματικά της Ευρωλίγκας.
Ο εκτελεστικός διευθυντής της Euroleague, ανήμερα του τελικού στην Κωνσταντινούπολη στον ετήσιο πρωινό καφέ με εκπροσώπους των media, δεν έκρυψε την αρνητική του διάθεση προς τις ελληνικές ομάδες πλην Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού. Μνημόνευσε την περιορισμένη χωρητικότητα των γηπέδων, την αδυναμία του Άρη να ανταποκριθεί πριν δύο χρόνια στο κόστος συμμετοχής στα προκριματικά, τις απεργιακές κινητοποιήσεις των παικτών του και γενικώς ήταν αρνητικός ακόμη και για τη δεύτερη θέση της Ελλάδας στο EuroCup.
Η επιστροφή του Πανιωνίου στην τρίτη θέση ύστερα από τέσσερις σεζόν ίσως αλλάξει τα δεδομένα. Δύσκολα, αλλά ο Πανιώνιος εφόσον μετακομίσει στη Γλυφάδα, έχοντας εξασφαλίσει την ομαλή λειτουργία του με την παρουσία του Ηλία Λιανού, αλλά και εξαιτίας πιθανής ανάγκης του Μπερτομέου για τη συμπλήρωση των 16 ομάδων, μπορεί να τροποποιήσει την κατάσταση.
Ακόμη όμως κι αν κάτι τέτοιο συμβεί, είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα διαφοροποιήσει τα πράγματα στο μπάσκετ στην Ελλάδα. Μεγαλύτερος θα είναι για τον Πανιώνιο ο κίνδυνος διεκδικώντας την νέα υπέρβαση να απλώσει τα πόδια του πιο μακριά από το σκέπασμά του και να τού κοστίσει αυτό στην πορεία, παρά να επιφέρει κάτι πραγματικά ουσιαστικό. Αν όμως λειτουργήσει χωρίς πίεση και δημιουργήσει ομάδα με την πολιτική που χάραξε φέτος και τη φιλοσοφία του πιο επιτυχημένου τα τελευταία χρόνια, Έλληνα προπονητή της Α1, Γιώργου Μπαρτζώκα, τότε δεν θα έχει να φοβάται τίποτα.
Με σφιχτή οικονομική πολιτική, αξιόπιστους ξένους, ασφαλείς επιλογές και προσήλωση στο αγωνιστικό πλάνο ο Πανιώνιος ξεπέρασε τα πολλά και απροσδόκητα προβλήματα που αντιμετώπισε και έφθασε στην κατάκτηση της τρίτης θέσης, η οποία αποτελεί τεράστια επιτυχία.
Δεν αντέδρασε σπασμωδικά στις όποιες αποτυχίες, διατήρησε την πίστη στην ομάδα και μέσα από τις ήττες, αλλά και τις μεγάλες νίκες, έμαθε να διαχειρίζεται τα συναισθήματά
του και να βελτιώνεται, παρότι έχανε τον έναν παίκτη μετά τον άλλον. Η κολόνα της ομάδας, ο Αμερικανός Στίβενσον αποχώρησε μεσούσης της περιόδου, ύστερα από τραυματισμό - σοκ. Ο Γιάνκοβιτς ήρθε σε ρήξη για την επέμβαση που αποφάσισε να υποβληθεί, ο Μπατής αντιμετώπισε προβλήματα τραυματισμών στο πιο κρίσιμο σημείο της σεζόν και τελικά στον 5ο και τελευταίο αγώνα της σειράς με τον Κολοσσό αγωνίστηκε με 10 παίκτες (εκτός οι Ιωάννου, Σαρικόπουλος) και τον Ντίπλερ να επιβεβαιώνει πως ως καλός... σκοπευτής, σημαδεύει με το ένα μάτι (το άλλο ήταν πρησμένο και ουσιαστικά κλειστό λόγω κτυπήματος!).
Στην πορεία των πλέι-οφ ο Πανιώνιος ήταν σαφώς ανώτερος και είναι φανερό ό,τι είχε τη μεγαλύτερη θέληση και φιλοδοξία για να πάρει την τρίτη θέση. Το δικαιούτο και του αξίζουν συγχαρητήρια αν και δεν ήταν συνολικά η τρίτη καλύτερη ομάδα της σεζόν. Ο Κολοσσός ήταν πιο σταθερός, αλλά στο φινάλε δεν είχε το κίνητρο να διεκδικήσει την πρώτη θέση πίσω από τους «αιώνιους», ενώ προσωπικά μού άρεσε περισσότερο από όλες τις ομάδες ο ΑΓΟΡ. Ίσως γιατί οι Κρητικοί ήταν αιρετικοί της Α1 που παρουσίασαν και υποστήριξαν κάτι εντελώς διαφορετικό με όσα κυριαρχούν στο ελληνικό πρωτάθλημα, αλλά και την Ευρώπη γενικότερα.
Ωστόσο, καμία από αυτές τις ομάδες δεν ήταν η πραγματικά τρίτη καλύτερη ομάδα της Α1. Ούτε το συμπαθές Ρέθυμνο, ούτε ο εντυπωσιακός σε συνέπεια Κολοσσός, ούτε ο εξαιρετικός Πανιώνιος. Πολύ δε περισσότερο η Καβάλα, ο προβληματικός Άρης και ο ΠΑΟΚ με τις αμέτρητες τροποποιήσεις.
Η καλύτερη τρίτη ομάδα της Α1 δεν έπαιξε στο πρωτάθλημα. Αποχώρησε από αυτό. Όλοι οι παίκτες της τράπηκαν σε φυγή από τα ελληνικά γήπεδα. Κοινώς την έκαναν με... ελαφρά, αναζητώντας σε άλλες πολιτείες την τύχη και την ηρεμία τους. Στην πλειοψηφία τους μάλιστα το έπραξαν με τις... ευλογίες των ομάδων τους, αφού με την αποχώρησή τους η ελάφρυνση στο μπάτζετ ήταν σημαντική.
Μια ομάδα, λοιπόν, με τον παίκτη - αποκάλυψη του φετινού πρωταθλήματος, Ζακ Ράιτ του Ρεθύμνου, τον Ντομινίκ Τζέιμς που ήταν ό,τι καλύτερο έφερε ο Άρης, τον Μάρκους Γκορί που εγκατέλειψε τον ΠΑΟΚ, ύστερα από 10 αγωνιστικές, αλλά και τους Γιάννη Καλαμπόκη (ΠΑΟΚ) Έρνεστ Σκοτ, Ρίτσαρντ Ρόμπι (Περιστέρι), Νέστορα Κόμματο, Γιάννη Γκαγκαλούδη, Δημήτρη Χαριτόπουλο (Μαρούσι), Δημήτρη Τσαλδάρη (Άρης), Κώστα Χαραλαμπίδη (ΚΑΟΔ) Μίροσλαβ Τόντιτς (Ηλυσιακό), Σάβο Τζιγκάνοβιτς (Μαρούσι) δεν θα ήταν το φαβορί για την κατάκτηση της τρίτης θέσης; Δεν την έχανε με τίποτα...
Όμως, τρεις εξ αυτών προτίμησαν να παίξουν σε ομάδες που συμμετέχουν στη δεύτερη κατηγορία της χώρας τους, άλλοι πήγαν Κύπρο, άλλοι έφθασαν στη Νέα Ζηλανδία και γενικώς... σκόρπισαν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα (Ιταλία, Γερμανία, Γαλλία, παντού...). Είναι και αυτό μια ένδειξη για την κατάσταση των ελληνικών ομάδων και του πρωταθλήματος...